Część 2 — Wspieranie dzieła Bożego

Rozdział 7 — Dzieło Pańskie ma być kontynuowane

Ostatnie lata czasu łaski odchodzą do wieczności. Wielki dzień Pana jest tuż przed nami. Wszystkie nasze siły powinniśmy skierować na ratowanie tych, którzy są martwi duchowo w swoich grzechach (...).RS 21.1

Teraz jest czas, byśmy zważali na nauki Słowa Bożego. Wszystkie Jego polecenia są dane dla naszego dobra. On wzywa tych, co stoją pod skrwawionym sztandarem Księcia Immanuela, aby dali dowód, iż zdają sobie sprawę ze swojej zależności od Boga i odpowiedzialności przed Nim, poprzez oddawanie pewnej części środków, które On im powierza. Te pieniądze mają być wykorzystane na rozwijanie dzieła, jakie ma być wypełnieniem zlecenia pozostawionego przez Chrystusa uczniom (...).RS 21.2

Lud Boży jest wezwany do pracy, która wymaga pieniędzy i poświęcenia. Obowiązek, który spoczywa na nas, czyni nas odpowiedzialnymi za dzieło Boże w takim stopniu, w jakim posiadamy talenty i możliwości wykonywania go. Bóg wzywa do niepodzielnej służby, poświęcenia całego serca, duszy, umysłu i sił.RS 21.3

Są tylko dwa miejsca we wszechświecie, gdzie możemy złożyć nasze środki materialne — w skarbnicy Boga albo w skarbnicy szatana. Wszystko, co nie zostanie poświęcone służbie Bożej, jest zaliczone szatanowi i wspiera jego sprawę. Pan postanowił, by środki nam powierzone były używane do budowania Jego królestwa. On powierza swoje dobra swoim szafarzom, by rozporządzali nimi mądrze i przynieśli Mu zysk w postaci pozyskanych ludzi. Ludzie ci stają się z kolei szafarzami, współpracującymi z Chrystusem w dalszym rozwoju dzieła Bożego.RS 21.4