Nie czekaj na apele

Nasz lud nie powinien czekać na większą liczbę apeli, ale ma zabrać się do pracy, czyniąc możliwym to, co wydaje się niemożliwe. Niech każdy zada sobie pytanie: Czy Pan nie powierzył mi środków mających służyć rozwojowi Jego dzieła? (...).RS 28.4

Bądźmy uczciwi wobec Pana. Wszystkie błogosławieństwa, jakich doznajemy, pochodzą od Niego, a jeśli powierzył nam talenty i środki, byśmy przyłączyli się do Jego dzieła, czyż mamy to wszystko zatrzymać dla siebie? Czy mamy powiedzieć: “Nie, Panie, moje dzieci nie byłyby zadowolone, więc muszę być nieposłuszny Bogu, muszę zakopać otrzymane od Ciebie talenty”.RS 29.1

Nie wolno zwlekać. Sprawa Boża potrzebuje twojej pomocy. Proszę cię, jako służebnica Pańska, byś puścił swoje pieniądze w obieg, aby mogły być utrzymywane agendy, poprzez które wielu ludzi będzie miało okazję poznać prawdę.RS 29.2

Może bierze cię pokusa, by zainwestować pieniądze w ziemię. Być może przyjaciele radzą ci, byś nabył pole. Ale czy nie ma lepszego sposobu zainwestowania pieniędzy? Czy nie zostałeś wykupiony przez Chrystusa za wielką cenę? Czy twoje pieniądze nie zostały ci powierzone przez Niego? Czy nie widzisz, że On pragnie, abyś używał ich, pomagając w budowaniu domów modlitwy, zakładaniu sanatoriów, gdzie chorzy mogą otrzymać fizyczne i duchowe uzdrowienie, oraz szkół, w których młodzież będzie się przygotowywać do służenia ewangelii, aby jako pracownicy Pańscy mogli udać się do różnych części świata?RS 29.3

Sam Bóg ułożył plany rozwoju dzieła i dostarczył swemu ludowi dodatkowych środków, aby wówczas, gdy prosi o pomoc, wierni mogli wykazać się gorliwością i hojnością. Jeśli będą wiernie przynosić do Jego skarbnicy to, co zostało im powierzone, Jego dzieło dozna ogromnego przyspieszenia. Wiele dusz będzie zdobytych dla prawdy, a dzień przyjścia Chrystusa szybko nadejdzie. — The Review and Herald, 14 lipiec 1904.RS 29.4