Paweł uznawał system dziesięcin

“Jeżeli my dla was dobra duchowe posialiśmy — pytał dalej apostoł — to cóż wielkiego, jeżeli wasze ziemskie dobra żąć będziemy? Jeżeli inni roszczą sobie prawo do was, czemuż raczej nie my? Myśmy jednak z tego prawa nie skorzystali, ale wszystko znosimy, aby żadnej przeszkody nie stawiać ewangelii Chrystusowej. Czy nie wiecie, że ci, którzy służbę w świątyni sprawują, ze świątyni żyją, a którzy przy ołtarzu służą, cząstkę z ołtarza otrzymują. Tak też postanowił Pan, ażeby ci, którzy ewangelię zwiastują, z ewangelii żyli”. 1 Koryntian 9,7-14.RS 45.1

W swej wypowiedzi nawiązał apostoł do planu Pańskiego, dotyczącego utrzymywania kapłanów, którzy służyli w świątyni. Przydzieleni do sprawowania świętego urzędu byli wspierani przez braci, którym służyli duchowymi błogosławieństwami. “Wprawdzie i ci, którzy są z synów Lewiego, a otrzymują urząd kapłański, mają nakaz zgodnie z zakonem pobierać dziesięcinę od ludu, to jest od braci swoich, chociaż i oni wywodzą się z rodu Abrahama”. Hebrajczyków 7,5. Pokolenie Lewiego wybrane zostało przez pana do sprawowania świętych obowiązków należących świątyni i kapłaństwu. O kapłanie powiedziano: “Jego bowiem wybrał Pan, Bóg twój (...), aby po wszystkie dni stał na służbie w imię Pana”. 5 Mojżeszowa 18,5. Dziesiątą część wszystkich dochodów uznał Pan za swoją własność. — Działalność apostołów 203 (wyd. II).RS 45.2