Oszukiwanie Boga

Zapisanie twojego nazwiska w księdze zborowej nie czyni cię chrześcijaninem. Masz przynosić dary na ołtarz ofiarny, współpracować z Bogiem ze wszystkich sił, aby przez ciebie mógł On objawiać piękno prawdy. Nie odmawiaj niczego Zbawicielowi. Wszystko przecież należy do Niego. Nie miałbyś co ofiarować, gdyby On najpierw wszystkiego ci nie dał.RS 54.3

Egoizm wkrada się do serca i sprawia, że człowiek zaczyna uważać za swoje to, co należy do Boga. Taka chciwość jest bałwochwalstwem. Ludzie zatrzymują dla siebie to, co Bóg im powierzył, i wykorzystują to tak, jak im się podoba. Gdy ich żądza gromadzenia bogactw zostanie zaspokojona, sądzą, że to, co posiadają, nadaje im szczególną wartość w oczach Bożych. To jest pułapka, oszustwo szatana. Co dają człowiekowi zewnętrzny zbytek i przepych? Co może zyskać człowiek, pobłażając pysze i dogadzając sobie? “Co da człowiekowi, choćby cały świat zyskał, a duszę swoją zatracił? Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?” Skarby tego świata są przemijające. Jedynie przez Chrystusa możemy osiągnąć wieczne bogactwo. Dobra, które On daje, nie dadzą się przeliczyć na pieniądze. Znalazłszy Boga, zyskujesz nieskończone bogactwo, gdy rozmyślasz nad Jego skarbami. “Czego oko nie widziało i czego ucho nie słyszało, ani co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”.RS 54.4

Zadaj sobie pytanie: Co czynię z talentami otrzymanymi od Pana? Czy postępujesz w ten sposób, że to właśnie ciebie dotyczą słowa: “Jesteście obłożeni klątwą (...) bo wy mnie oszukujecie, wy, cały naród”?RS 55.1

Spoczywa na nas ogromna odpowiedzialność, święty depozyt; w tym czasie waży się nasze przeznaczenie. Otrzeźwiejmy! Wy, którzy uważacie się za dzieci Boże, przynieście dziesięcinę do Jego skarbca. Składajcie dary chętnie i obficie, według tego, jak wam Bóg błogosławi. Pamiętajcie, że Pan powierzył wam wasze talenty i macie je wykorzystywać mądrze dla Niego. Pamiętajcie też, że wierny sługa nie sobie ma przypisywać zasługi. Cała cześć i chwała należą do Pana; od Niego otrzymaliśmy wszystko i Jemu wszystko zawdzięczamy. Nie osiągnęlibyśmy żadnych zysków, jeśli On nie dałby nam najpierw kapitału. Sukcesy w interesach osiągamy dzięki Niemu i Jemu mamy za to dziękować.RS 55.2

O, gdyby wszyscy, którzy znają prawdę, byli posłuszni tej zasadzie! Dlaczego jest tak, że ludzie stojący na progu wieczności, są tak ślepi? Generalnie adwentyści nie cierpią niedostatku. Wielu jednak nie zdaje sobie sprawy z odpowiedzialności, jaka spoczywa na nich jako współpracownikach Boga i Chrystusa w dziele ratowania dusz. Nie objawiają przed światem wielkiego Bożego pragnienia zbawienia grzeszników. Nie wykorzystują większości darowanych im okazji do działania. Trąd egoizmu opanował Kościół. Pan Jezus Chrystus uzdrowi go z jego strasznej choroby, jeśli tylko da się on uzdrowić. Lekarstwo znajduje się w pięćdziesiątym ósmym rozdziale Księgi Izajasza. — The Review and Herald, 10 grudzień 1901.RS 55.3