Wychowanie i nauczanie młodzieży powinno być nacechowanie wywyższaniem tego, co święte, oraz zachęcaniem do czystej pobożności w domu Bożym. Wielu z tych, którzy twierdzą, że są dziećmi niebiańskiego Króla, nie ma właściwego pojęcia o świętości wiecznych rzeczy. — Testimonies for the Church V, 496.JWD 393.5

Bogu należy się cześć — Prawdziwa cześć i uwielbienie wypływają z uświadomienia sobie nieskończonej wielkości Boga i doznania Jego obecności. To uczucie do Niewidzialnego powinno wywrzeć głęboki wpływ na serce każdego dziecka. — Wychowanie 170-171.JWD 393.6

“Bóg groźny jest w gronie świętych, potężny i straszny nad wszystkich wokół niego”. Psalmów 89,8.JWD 394.1

Imię Boga ma być czczone — Także do imienia Bożego należy odnosić się ze czcią. Nie wolno swawolnie lub bezmyślnie wymawiać go. Nawet w modlitwie należy unikać częstego albo niepotrzebnego powtarzania tego imienia, gdyż “święte i straszne jest imię jego”. Psalmów 111,9. Aniołowie zasłaniają twarze, wymawiając imię Boga. Z jakąż czcią nasze wargi powinny je wypowiadać! — Tamże 171.JWD 394.2

Słowo Boże jest święte — Powinniśmy szanować Słowo Boże. Winniśmy szacunek drukowanej Biblii — nie wolno traktować jej jako pospolitej rzeczy i obchodzić się z nią niedbale. Nigdy nie wolno cytować wersetów Pisma Świętego w sposób żartobliwy, lekceważący lub przepisywać je, by ułożyć dowcipną wypowiedź. “Każde słowo Pana jest prawdziwe”. Przypowieści 30,5. “Słowa Pańskie są słowami czystymi, srebrem przetopionym, odłączonym od ziemi, siedemkroć oczyszczonym”. Psalmów 12,7. — Tamże.JWD 394.3

Dzieci należy uczyć szacunku dla każdego słowa pochodzącego z ust Boga. Rodzice zawsze powinni wywyższać przykazania prawa Pańskiego wobec swoich dzieci, okazując posłuszeństwo prawu i poddając się Bożemu panowaniu. Jeśli poczucie świętości prawa ogarnia rodziców, z pewnością przekształci charakter i nawróci duszę. — The Review and Herald, 10 maj 1898.JWD 394.4

Bóg jest tam, gdzie ludzie się modlą — W każdym chrześcijańskim domu Bóg powinien być czczony poranną i wieczorną ofiarą modlitwy i chwały. Dzieci należy uczyć szacunku dla pory modlitwy. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 110.JWD 394.5

Dziecko powinno wiedzieć, że godziny i miejsce modlitw, a także publiczne nabożeństwo, są święte, ponieważ Bóg jest tam obecny. Gdy cześć dla Pana objawia się w naszym zachowaniu, w sercu pogłębia się uczucie, które tę cześć wywołało. — Wychowanie 171.JWD 394.6

Dom Boży jest świątynią Boga — Dobrze by było, by tak starsi, jak i młodsi często powtarzali słowa Pisma Świętego, które mówią, jak należy traktować miejsce naznaczone obecnością Boga:JWD 394.7

— “Zdejm z nóg sandały swoje, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą”. 2 Mojżeszowa 3,5.JWD 394.8

Gdy Jakub ujrzał w widzeniu anioła, zawołał:JWD 394.9

— “Zaprawdę, Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem. (...) Nic tu innego, tylko dom Boży i brama do nieba”. 1 Mojżeszowa 28,16-17.JWD 395.1

“Pan jest w swym świętym przybytku. Umilknij przed nim, cała ziemio!” Habakuka 2,20. — Tamże.JWD 395.2

Wielu (...) nie docenia świętości wiecznych rzeczy. Niemal wszyscy powinni się nauczyć, jak należy się zachowywać w domu Bożym. Rodzice nie tylko powinni uczyć, ale także nakazywać swoim dzieciom, by przybywały do świątyni z powagą i czcią. — Testimonies for the Church V, 496.JWD 395.3

Strzeżcie się wzrastającej bezmyślności — Ze świętości, jaka była związana z ziemską świątynią, chrześcijanie mogą się nauczyć, jak powinni traktować miejsce, w którym Pan spotyka się ze swoim ludem. W zwyczajach ludzi związanych z nabożeństwem następuje zmiana nie na lepsze, ale na gorsze. Cenne i święte sprawy, wiążące nas z Bogiem, szybko tracą swój wpływ na umysły i serca, i są sprowadzane do poziomu zwykłych rzeczy. Poważanie, jakie w dawnych czasach lud Boży miał dla świątyni, gdzie wierzący spotykali się z Panem podczas świętego nabożeństwa, w znacznym stopniu odeszło w niepamięć. Jednak Bóg osobiście ustanowił porządek nabożeństwa, wywyższając je wysoko ponad wszystko, co doczesne. — Tamże 491.JWD 395.4

Dom Boży często bywa bezczeszczony, a odpoczynek sobotni jest łamany przez dzieci tych, którzy wierzą w świętość soboty. W niektórych przypadkach pozwala się dzieciom biegać wokoło domu modlitwy, bawić się, rozmawiać i przejawiać złe usposobienie w zgromadzeniach, w których święci powinni czcić Boga w pięknie świętości. Miejsce, które powinno być święte i w którym powinien panować święty spokój, doskonały porządek, schludność i pokora, staje się zupełnym Babilonem i panuje w nim zamieszanie. To wystarczy, by ściągnąć Boże niezadowolenie i odciąć nasze zgromadzenia od Jego obecności. — Review and Herald, 19 wrzesień 1854.JWD 395.5

Mamy więcej powodów do okazywania czci niż Hebrajczycy — Prawdą jest, że cześć dla domu Bożego niemal zupełnie zanikła. Święte rzeczy i miejsca nie są uznawane jako takie. Nie szanuje się tego, co święte i wzniosłe. Czy nie jest to przyczyną braku żarliwej pobożności w naszych rodzinach? Czy nie jest tak dlatego, że wysoki standard religijności poniewiera się w prochu? Bóg ustanowił zasady porządku, doskonałego i ścisłego, dla swego starożytnego ludu. Czy Jego charakter się zmienił? Czy nie jest On wielkim i potężnym Bogiem, który panuje w najwyższym niebie? Czy nie byłoby dobrze dla nas, gdybyśmy czytali częściej wskazówki udzielone przez samego Boga Hebrajczykom, aby światło wspaniałości prawdy oświecało nas i kierowało ku naśladowaniu ich czci wobec domu Bożego? Mamy wszelkie powody ku temu (...), by być bardziej rozważnymi i pełnymi czci w naszym nabożeństwie niż starożytni Izraelici. Ale wróg działa, by zniszczyć naszą wiarę w świętość chrześcijańskiego nabożeństwa. — Testimonies for the Church V, 495-496.JWD 395.6

Dom modlitwy świątynią dla zgromadzonych — Dom rodzinny jest świątynią rodziny, a pokoik czy spokojne miejsce w lesie staje się świątynią w chwilach osobistego nabożeństwa. Podobnie dom modlitwy jest świątynią dla zgromadzonych. Powinno się przestrzegać reguł dotyczących czasu, miejsca i formy nabożeństwa. — Tamże 491.JWD 396.1

Uczcie dzieci ze czcią zachowywać się w domu modlitwy — Rodzice, wywyższajcie standard chrześcijaństwa w umysłach waszych dzieci. Pomóżcie im nawiązać łączność z Jezusem w ich doświadczeniu. Uczcie je najwyższej czci dla domu Bożego i pomóżcie im zrozumieć, że gdy wchodzą do domu Pańskiego, ich serca powinny być złagodzone i poddane przez myśli takie jak te: Tutaj jest Bóg. To jest Jego dom. Muszę zachować czystość myśli i świętość motywacji. Nie wolno mi żywić pychy, zawiści i zazdrości oraz mieć złych myśli i nienawiści czy pielęgnować nieuczciwości w moim sercu, gdyż przychodzę przed oblicze świętego Boga. To jest miejsce, gdzie Pan spotyka się ze swoim ludem i błogosławi go. Wielki i święty Bóg, który mieszka w wieczności, patrzy na mnie, bada moje serce i czyta najtajniejsze myśli i czyny mojego życia. — Tamże 494.JWD 396.2

Dzieci powinny trzymać się rodziców — Moralne wyczucie czcicieli w świątyni Bożej musi być podniesione na wysoki poziom, oczyszczone i uświęcone. Ta sprawa jest niestety zaniedbywana. Jej znaczenie jest przeoczane, wskutek czego nieporządek i brak czci stały się powszechne, a Bóg jest znieważany. Gdy przywódcy zborowi, pastorzy i lud oraz ojcowie i matki nie mają wzniosłego pojęcia w tej sprawie, czego można oczekiwać od niedoświadczonych dzieci? Nierzadko przebywają one w grupkach, z dala od rodziców, którzy powinni nad nimi sprawować pieczę. A przecież znajdują się w obecności Boga, który przygląda się im. Mimo to jednak zachowują się lekkomyślnie i frywolnie, szepczą i śmieją się, są bezmyślni, pozbawieni czci i nieuważni. — Tamże 496.JWD 396.3

Powaga i cisza — Nie lekceważcie domu Bożego i nabożeństwa, rozmawiając ze sobą podczas kazania. Gdyby ci, którzy dopuszczają się tego błędu, mogli zobaczyć aniołów Pańskich patrzących na nich i notujących ich postępowanie, byliby zawstydzeni i przerażeni swoim postępowaniem. Bóg chce mieć uważnych słuchaczy. Gdy ludzie śpią, wróg zasiewa chwasty. — Poselstwo do młodzieży 198.JWD 397.1

Nie zachowujcie się tak jak w pospolitym miejscu — Miejsce, w którym Bóg spotyka się ze swoim ludem, powinno być uważane za święte, podobnie jak starożytna świątynia To miejsce nie powinno być używane jako stołówka czy sala konferencyjna, ale wyłącznie do nabożeństwa. Gdy dzieci mają lekcje na co dzień w tym samym pomieszczeniu, w którym zbierają się na nabożeństwo w sobotę, nie sposób skłonić je, by odczuły świętość tego miejsca, i przekonać, by zachowały tam poczucie czci. To, co święte, i to, co pospolite, zostają tak pomieszane, iż trudno je rozróżnić.JWD 397.2

Dlatego właśnie dom czy kaplica poświęcona Bogu nie powinny być traktowane jak pospolite miejsce. Ich świętości nie wolno mieszać z powszednimi i codziennymi odczuciami czy sprawami. Gdy czciciele wchodzą do świątyni, powinno im towarzyszyć odczucie uroczystej powagi. Powinni porzucić wszelkie pospolite i świeckie myśli, gdyż w tym miejscu Bóg objawia swoją obecność. Jest to niejako sala audiencyjna wielkiego i wiecznego Boga. Dlatego pycha i gniew, niezgoda i duma, egoizm i chciwość, którą Bóg stawia na równi z bałwochwalstwem, są niestosowne w takim miejscu. — Manuscript 23, 1886.JWD 397.3

Nie okazujcie ducha lekkomyślności — Rodzice, waszym obowiązkiem jest utrzymywać dzieci w doskonałym posłuszeństwie i panować nad wszystkimi ich uczuciami i złymi skłonnościami. Jeśli dzieci są zabierane na nabożeństwo, należy im wyjaśnić, gdzie się znajdują — nie w zwykłym budynku, ale w miejscu, gdzie Bóg spotyka się ze swoim ludem. Powinny zachowywać się cicho, zaniechać wszelkich zabaw, a wówczas Pan zwróci ku wam swoje oblicze, by spotkać się z wami i błogosławić was.JWD 397.4

Jeśli porządek jest przestrzegany w zgromadzeniach świętych, prawda będzie wywierać większy wpływ na tych, którzy ją słyszą. Łatwiej będzie zachować niezbędną powagę, a moc prawdy poruszy głębię duszy, tak iż śmiertelne otępienie nie będzie panować nad tymi, którzy słuchają. Wierzący i niewierzący zostaną poruszeni. Wydaje się oczywiste, że w niektórych miejscach arka Boża została usunięta z kościoła, gdyż święte przykazania są łamane, a siła Izraela osłabła. — The Review and Herald, 19 wrzesień 1854.JWD 398.1

Wyprowadźcie na zewnątrz dziecko, które przeszkadza — Twoje dziecko należy nauczyć posłuszeństwa, tak jak dzieci Boże powinny być posłuszne Panu. Jeśli ten standard zostanie zachowany, twoje słowo będzie miało pewną wagę, gdy twoje dziecko jest niespokojne w domu Bożym. Ale jeśli dziecka nie daje się opanować i jeśli rodzice czują, że ograniczanie go to zbyt wygórowany wymóg, dziecko należy natychmiast wyprowadzić na zewnątrz z domu modlitwy. Nie wolno dopuszczać, by pozostawało wewnątrz i rozpraszało umysły słuchających swoim mówieniem czy bieganiem. Bóg jest znieważany przez niedbałość, z jaką rodzice podchodzą do swoich dzieci w domu modlitwy. — Letter 1, 1877.JWD 398.2

Brak czci wzmaga się wskutek popisywania się ubiorem — Wszystkich należy uczyć, by byli schludni, czyści i porządnie ubrani, ale nie przesadzali z zewnętrznymi ozdobami, które są zupełnie niestosowne w świątyni. Nie wolno się popisywać ubiorem, gdyż to prowadzi do braku czci. (...). Wszystkie sprawy związane z ubiorem powinny być ściśle dostosowywane do biblijnych reguł. Moda stała się bożkiem rządzącym światem, nierzadko też wkradającym się do zboru. Kościół ma uczynić Słowo Boże swoim standardem, a rodzice powinni rozsądnie przemyśleć to zagadnienie. — Testimonies for the Church V, 499-500.JWD 398.3

Okazujcie szacunek duchownym — reprezentantom Boga — Należy okazywać szacunek przedstawicielom Boga — rodzicom, wychowawcom i wszystkim, którzy powołani są do mówienia i działania w Jego imieniu. Poważając ich, czcimy Boga. — Wychowanie 172.JWD 398.4

Dzieci rzadko są uczone, że pastor jest przedstawicielem Boga i że przesłanie, które przedstawia, jest jednym ze środków wyznaczonych przez Pana w dziele zbawienia dusz, a dla wszystkich, do których to przesłanie dociera, będzie wonią życia ku życiu albo śmierci ku śmierci. — Testimonies for the Church V, 497.JWD 398.5

Nic, co święte, i nic, co dotyczy nabożeństwa ku czci Boga, nie powinno być traktowane bezmyślnie i obojętnie. Gdy wypowiadane jest słowo życia, powinniście pamiętać, że słuchacie głosu Pana przez Jego wybranego sługę. Nie traćcie tych słów wskutek braku uwagi. Przyjęte słowa mogą zachować wasze stopy przed schodzeniem na złe ścieżki. — Poselstwo do młodzieży 198.JWD 399.1

Odpowiedzialność rozumnych rodziców — Rodzice, bądźcie uważni, jaki przykład i jakie poglądy przekazujecie waszym dzieciom. Ich umysły są plastyczne, a więc łatwo je kształtować. Jeśli mówca przemawiający podczas nabożeństwa w domu modlitwy ma jakąś wadę, nie ważcie się tego wspominać. Mówcie wyłącznie o dobrej pracy, którą wykonuje, i dobrych poglądach, które przedstawia, a które powinniście przyjąć jako pochodzące od Bożego reprezentanta. Nietrudno zrozumieć, dlaczego dzieci w tak niewielkim stopniu reagują na służbę Słowa i dlaczego mają tak niewiele szacunku dla domu Bożego. Ich wychowanie w tej kwestii było wadliwe. — Testimonies for the Church V, 498.JWD 399.2

Delikatne i wrażliwe umysły młodzieży wyrabiają sobie ocenę pracy sług Bożych na podstawie tego, jak rodzice odnoszą się do tej sprawy. Wielu rodziców krytykuje w domu zborowe nabożeństwa, chwaląc jedne elementy, a krytykując inne. W ten sposób przesłanie Boga do ludzi zostaje poddane krytyce i lekkomyślnie jest podawane w wątpliwość. Jedynie księgi nieba objawią, jaki wpływ wywierają na młodzież te bezmyślne uwagi pozbawione czci. Dzieci widzą i rozumieją te sprawy znacznie szybciej, niż rodzice są w stanie to dostrzec. Ich moralne odczucia zostają bezpowrotnie wypaczone. Rodzice biadają nad zatwardziałością serc swoich dzieci i brakiem moralnej wrażliwości na wymagania Boże. Ale księgi nieba zawierają wierny zapis przyczyn takiego stanu rzeczy. To rodzice są nienawróceni. To oni nie postępowali zgodnie z niebiańskim dziełem. Ich niskie i pospolite poglądy na temat świętości służby ewangelii i domu Bożego znalazły swój wyraz w wychowaniu ich dzieci.JWD 399.3

Wątpliwe, by ktoś, kto przez lata pozostawał pod takim szkodliwym wpływem wychowania w domu rodzinnym, mógł kiedykolwiek odzyskać właściwe poszanowanie i wysoką ocenę służby Bożej i środków wyznaczonych przez Pana dla zbawienia dusz. O tych sprawach należy mówić ze czcią, właściwie dobierając słowa i z najwyższym wyczuciem, aby świadczyć wszystkim wokoło, że traktujesz przesłanie sług Bożych jako przesłanie przeznaczone dla ciebie przez samego Pana. — Tamże 497-498.JWD 399.4

Praktykujcie cześć, aź stanie się nawykiem — Cześć jest niezwykle potrzebna młodzieży w naszych czasach. Jestem zaniepokojona, gdy widzę dzieci i młodzież z religijnych rodzin tak nienawykłych do porządku i stosownego zachowania, których należy przestrzegać w domu Bożym. Gdy słudzy Pańscy przedstawiają ludowi słowa życia, niektórzy czytają, a inni szepczą i śmieją się. Ich oczy grzeszą, odwracając uwagę wszystkich wokoło. Taki nawyk, jeśli nie zostanie skarcony, rozwinie się i będzie wpływał na innych.JWD 400.1

Dzieci i młodzież nigdy nie powinni sądzić, że powodem do dumy może być obojętność i lekkomyślność podczas spotkań poświęconych oddawaniu czci Bogu. Pan zna każdą myśl i widzi każdy czyn świadczący o braku czci. Są one zapisane w niebiańskich księgach. On mówi:JWD 400.2

— “Znam uczynki twoje”. Objawienie 3,15.JWD 400.3

Nic nie ukryje się przed Jego badawczym okiem. Jeśli w jakimkolwiek stopniu przyswoiłeś sobie nawyk obojętności i braku uwagi w domu Bożym, podejmij wysiłki, by go zmienić. Wykaż się szacunkiem do samego siebie. Praktykuj postawę czci, aż stanie się ona częścią ciebie. — The Youth's Instructor, 8 październik 1896.JWD 400.4

Rozdział 79 — Sobota — dzień radości

Rozdział 81 — Współdziałanie rodziny i zboru