Ucieczka z Jerozolimy

Gdy Paweł gorąco modlił się w świątyni do Boga, zjawił się przed nim w widzeniu Zbawiciel i powiedział: “Pośpiesz się i wyjdź prędko z Jerozolimy, ponieważ nie przyjmą twego świadectwa o mnie”. Dzieje Apostolskie 22,18. Paweł wciąż wahał się czy opuścić miasto, bo jeszcze nie przekonał upartych Żydów o słuszności swojej wiary. Uważał, że gdyby własne życie ofiarował za prawdę, spłaciłby tylko straszny dług, do jakiego poczuwał się za śmierć Szczepana. Powiedział więc: “Panie, oni sami wiedzą, że to ja więziłem i biłem po synagogach tych, którzy w ciebie wierzyli; a gdy lała się krew Szczepana, świadka twojego, ja sam przy tym byłem i pochwalałem, i strzegłem szat tych, którzy go zabijali”. Dzieje Apostolskie 22,18-20. Odpowiedź Jezusa była jeszcze bardziej stanowcza: “Idź, bo Ja cię wyślę daleko do pogan”. Dzieje Apostolskie 22,21.HZ 172.1

Kiedy bracia dowiedzieli się o widzeniu Pawła i o troskliwości Boga, ich obawa wzrosła. Zrozumieli, że Paweł rzeczywiście został wybrany przez Pana do niesienia prawdy poganom. Obawiając się zabójstwa, przyspieszyli jego potajemną ucieczkę z Jerozolimy. Odejście Pawła uciszyło na chwilę Żydów. Zbór przez pewien czas cieszył się spokojem, a liczba wierzących wzrastała.HZ 172.2