Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Historia zbawienia - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Rozdział 43 — Męczeństwo Pawła i Piotra

    Przez wiele lat apostołowie Paweł i Piotr pracowali daleko od siebie, gdyż zadaniem Piotra było głosić ewangelię głównie Żydom, a Pawła — poganom. Według zrządzenia Bożego obaj mieli wydać świadectwo o Jezusie i przelać swą krew jako posiew dla wielkiego żniwa świętych i męczenników.HZ 193.1

    Mniej więcej w czasie drugiego aresztowania Pawła uwięziono również Piotra. Paweł był szczególnie znienawidzony przez władze, bo w swej gorliwości skutecznie zdemaskował oszustwa Szymona Maga, czarownika, który udał się z nim do Rzymu, aby przeszkadzać dziełu ewangelii. Neron wierzył w magię i otaczał Szymona opieką. Rozgniewany na apostoła rozkazał go aresztować.HZ 193.2

    Niechęć cesarza wobec Pawła wzrosła, ponieważ podczas pierwszego uwięzienia apostoł, broniąc swej wiary, nawrócił na chrześcijaństwo członków domu cesarskiego oraz inne wysoko postawione osoby. Drugie uwięzienie było więc o wiele ostrzejsze od pierwszego i Paweł nie miał wiele sposobności do głoszenia ewangelii. Cesarz postanowił skazać go na śmierć, czekał tylko na okazję. Słowa Pawła wypowiedziane podczas ostatniego przesłuchania tak silnie podziałały na umysł Nerona, że cesarz odłożył wyrok, nie potępiając Pawła ani go nie uwalniając. Wreszcie zapadła decyzja skazująca sługę Bożego na śmierć męczeńską. Ponieważ Paweł był obywatelem rzymskim, nie mógł być poddany torturom — został ścięty.HZ 193.3

    Piotra, jako Żyda i cudzoziemca, skazano na ubiczowanie i ukrzyżowanie. W obliczu okrutnej śmierci apostoł przypomniał sobie swój straszny grzech — zaparcie się Jezusa. Jego jedyną myślą było to, że jest niegodny tak wielkiego zaszczytu — śmierci takiej, jaką zginął Mistrz. Piotr szczerze żałował popełnionego grzechu i Jezus mu przebaczył, dając zlecenie, aby pasł owce i baranki trzody Bożej. Piotr jednak nigdy nie darował sobie tego przestępstwa. Nawet myśl o czekającym go straszliwym cierpieniu nie była w stanie umniejszyć goryczy jego smutku i głębi skruchy. Prosił katów o ostatnią przysługę — ukrzyżowanie go głową w dół. Prośbę uwzględniono i właśnie taką śmiercią zginął wielki apostoł Piotr.HZ 193.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents