Jutrzenka reformacji

W XIV wieku wzeszła w Anglii “jutrzenka reformacji”. Jan Wiklif stał się jej zwiastunem nie tylko dla swojej ojczyzny, ale również dla całego chrześcijaństwa. Był poprzednikiem purytanów. Jego działalność była niczym oaza na pustyni.HZ 206.4

Pan uważał za właściwe polecić dzieło zreformowania Kościoła człowiekowi, którego intelektualne zdolności mogły nadać jego pracy odpowiedni charakter i dostojeństwo. To zmusiło do milczenia pyszałków i przeszkodziło wrogom prawdy w znieważaniu dzieła Bożego i wyśmiewaniu się z nieuctwa obrońcy. Po zdobyciu wiedzy szkolnej Wiklif rozpoczął badanie Pisma Świętego. Tam znalazł to, czego przedtem daremnie szukał: plan zbawienia i Jezusa jako obrońcę człowieka. Przekonał się, że dla ludzkich tradycji Rzym porzucił biblijną drogę. Dlatego Wiklif oddał się służbie Chrystusowej i postanowił rozgłaszać odkryte przez siebie prawdy.HZ 207.1

Największym dziełem Wiklifa było pierwsze w historii przetłumaczenie całego Pisma Świętego na język angielski. Ponieważ sztuka drukarska nie była jeszcze znana, z trudem i powoli można było wydawać nowe egzemplarze. Jednak Anglia otrzymała Biblię w swoim języku. W ten sposób Słowo Boże zaczęło oświecać i rozpraszać mroki średniowiecza. Boska ręka przygotowała drogę wielkiej reformacji.HZ 207.2

Apel do ludzkiego rozumu obudził narody z bezwolnego poddania się papieskim dogmatom. Wyższe warstwy społeczne, które jako jedyne w tym czasie umiały czytać, przyjęły Pismo Święte przychylnie. Wiklif zaczął nauczać starych prawd biblijnych: zbawienia przez wiarę w Chrystusa i wyłącznej nieomylności Pisma Świętego. Wielu kapłanów przyłączyło się do niego, aby rozpowszechnić Biblię i głosić ewangelię. Wpływ pracy i pism Wiklifa był tak wielki, że prawie połowa ludności angielskiej przyjęła nową wiarę. Królestwo ciemności zadrżało.HZ 207.3

Nie powiodło się wrogom reformatora, którzy usiłowali go zabić i powstrzymać dzieło reformacji. Wiklif umarł spokojnie w służbie Pańskiej w wieku 61 lat.HZ 207.4