Przygotowanie na powitanie Pana

Z niewymowną tęsknotą oczekiwali przyjścia Zbawiciela ci, którzy przyjęli poselstwo. Zbliżał się czas, kiedy wszyscy mieli Go ujrzeć. Z uroczystą powagą oczekiwano tej godziny. Ludzie pozostawali w błogiej łączności z Bogiem i w pokoju, jaki w przyszłości miał być ich udziałem. Nikt, kto doświadczył tej nadziei i ufności, nie zapomni tamtych wzruszających chwil oczekiwania. Już na kilka tygodni przed oznaczonym dniem zaniechano wszelkich zwykłych zajęć. Wierzący badali swe myśli i serca niczym w obliczu śmierci. Choć nie przygotowano odpowiednich szat na wstąpienie do nieba, wszystkim zależało na tym, by mieć wewnętrzne przekonanie, że jest się gotowym na przywitanie Zbawiciela — białą szatą była czystość duszy, charakter oczyszczony z grzechu pojednawczą krwią Chrystusa.HZ 221.5

Bóg postanowił wypróbować swój lud. Ręką przysłonił pomyłkę w rachubie proroczych okresów. Błędu nie spostrzegli ani adwentyści, ani najbardziej uczeni spośród ich przeciwników. Ci ostatni mówili: “Wasze wyliczenie proroczych okresów jest dobre. Nastąpi jakieś wielkie wydarzenie, lecz nie będzie nim to, co przepowiada pan Miller; będzie nim nawrócenie świata, a nie powtórne przyjście Chrystusa”.HZ 222.1

Czas oczekiwania minął, a Chrystus nie przyszedł oswobodzić swego ludu. Ci, którzy w szczerej wierze i miłości czekali na Zbawiciela, doznali gorzkiego zawodu. Tylko Pan osiągnął swój zamierzony cel — doświadczył serca tych, którzy wyznawali, że oczekują Jego przyjścia. Było wśród nich wielu takich, którzy nie kierowali się żadną ideą, lecz jedynie strachem. Wyznanie wiary nie zmieniło ich serc ani życia. Gdy oczekiwane wydarzenie nie nastąpiło, ludzie ci oświadczyli, że nie są rozczarowani, gdyż nigdy nie wierzyli, że Chrystus przyjdzie. To oni pierwsi zaczęli drwić ze smutku prawdziwie wierzących.HZ 222.2

Jezus i wszystkie zastępy niebiańskie z miłością i współczuciem spoglądali na wiernych doświadczanych i rozczarowanych. Gdyby usunięto zasłonę dzielącą świat widzialny od niewidzialnego, ujrzano by aniołów zbliżających się do tych niezachwianych ludzi i chroniących ich przed ciosami szatana.HZ 222.3