Bestia i jej obraz

Pierwsza bestia (zwierzę) przedstawia Kościół rzymski, kościelną organizację przyodzianą we władzę cywilną, mającą moc karania wszystkich odstępców. Obraz bestii przedstawia inną organizację religijną, o władzy podobnej do tamtej. Posiadane przez obraz bestii cechy, w tym łagodność i sposób powstania, łudząco upodobniają go do Stanów Zjednoczonych. Należy upatrywać w nim obrazu papiestwa. Kiedy Kościoły połączą się na podstawie wspólnych punktów wiary, zaczną wywierać wpływ na państwo, zmuszając je do zatwierdzania ich dekretów i popierania ich instytucji — wtedy protestancka Ameryka stanie się obrazem rzymskiej hierarchii. Na prawdziwy Kościół spadną prześladowania, jak spadły na pierwotny lud Boży.HZ 234.4

Bestia z rogami podobnymi barankowym “sprawia, że wszyscy, mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na swojej prawej ręce albo na swoim czole, i że nikt nie może kupować ani sprzedawać, jeżeli nie ma znamienia, to jest imienia zwierzęcia lub liczby jego imienia”. Objawienie 13,16-17. Jest to piętno, przed którym przestrzega trzeci anioł. Jest to piętno pierwszej bestii, czyli papiestwa, dlatego trzeba go szukać między cechami wyróżniającymi tę potęgę. Prorok Daniel oświadczył, że Kościół rzymski symbolizowany przez mały róg, “będzie zamierzał zmienić czasy i Prawo” (Daniela 7,25, BT), a Paweł nazywa go człowiekiem niegodziwości (2 Tesaloniczan 2,3-4) wywyższającym się ponad Boga. Tylko przez zmianę prawa Bożego mogło papiestwo wynieść się ponad Boga, a każdy, kto świadomie zachowuje prawo w zmienionej formie, oddaje najwyższą cześć mocy, która tej zmiany dokonała.HZ 235.1

Czwarte przykazanie odrzucone przez Rzym jest jedynym przykazaniem dekalogu, które wskazuje na prawdziwego Boga jako Stworzyciela nieba i ziemi. Odróżnia Boga prawdziwego od wszystkich fałszywych bogów. Sobota została ustanowiona na początku istnienia stworzenia, aby zwracała uwagę ludzi na prawdziwego i żywego Boga. Całe Pismo Święte powtarza i podkreśla fakt stworzenia świata jako dowód, że Bóg izraelski jest ponad wszystkie bóstwa pogańskie. Gdyby ludzie przez wszystkie czasy zachowywali sobotę, ustawicznie z hołdem i czcią zwracali ku Stwórcy swe myśli i uczucia, nie byłoby na świecie nigdy żadnego bałwochwalcy, ateisty lub niedowiarka.HZ 235.2

Instytucja soboty [jako dnia świętego] wskazuje na Boga jako Stwórcę i jest znakiem Jego pierwotnej władzy nad istotami przez Niego uczynionymi. Zmiana soboty jest znakiem, czyli piętnem, władzy Kościoła rzymskiego. Kto, rozumiejąc wymaganie czwartego przykazania, wybiera zachowanie fałszywego dnia odpoczynku, okrada Boga z należnej Mu czci.HZ 235.3