Rozdział 8 — Potop

Rozdział napisany w oparciu o 1 Księgę Mojżeszową 6-8; 9,8-17.

Potomków Seta zwano synami Bożymi, potomków Kaina — synami ludzkimi. Gdy synowie Boży przez związki małżeńskie zmieszali się z synami ludzkimi, stracili pod wpływem żon swój szczególny święty charakter i złączyli się w bałwochwalstwie z synami Kaina. Wielu odrzuciło bojaźń Bożą i podeptało Jego przykazania. Tylko nieliczni sprawiedliwi czcili w bojaźni swego Stwórcę. Do nich należał Noe wraz z rodziną.HZ 38.1

Złość ludzka była tak wielka i przyjmowała tak zastraszające rozmiary, że Bóg żałował, iż uczynił człowieka — wszelkie zamiary i myśli jego serca były ustawicznie złe.HZ 38.2

Ponad sto lat przed potopem posłał Pan anioła do wiernego mu Noego i oznajmił, że nie będzie już dłużej litował się nad zepsutym rodzajem ludzkim. Bóg nie zamierzał ukryć swych zamiarów przed Noem. Wtajemniczył go we wszystko, czyniąc go wiernym kaznodzieją ostrzegającym świat przed nadchodzącym zniszczeniem, aby mieszkańcy ziemi nie mieli żadnej wymówki. Noe miał ostrzegać ludzi i równocześnie przygotowywać arkę według wskazówek Bożych, aby uratować siebie i swoją rodzinę. Miał nie tylko ostrzegać, ale budując arkę, czynem przekonywać wszystkich, że wierzy w to, co głosi.HZ 38.3

Noe i jego rodzina nie byli jedynymi ludźmi bojącymi się Boga i słuchającym Go. Noe był jednak najbardziej pobożnym i świętobliwym ze wszystkich, którzy wtedy żyli na ziemi. Tylko jego z rodziną Bóg zachował przy życiu. Z Jego woli Noe budował arkę i ostrzegał świat przed nadchodzącą zgubą. Matuzalem, dziadek Noego, żył do roku, w którym nastąpił potop. Byli też inni, którzy uwierzyli kazaniu Noego i pomagali w budowaniu arki, jednak umarli, zanim wody potopu ogarnęły ziemię. Kazaniem i przykładem, jaki Noe dał przez budowanie arki, potępił świat.HZ 38.4

Bóg dał wszystkim, którzy pragnęli zwrócić się do Noego, sposobność pokuty. Lecz nie wierzono kazaniu Noego, szydzono z jego przestróg i wyśmiewano budowę olbrzymiego korabia na suchym lądzie. Praca Noego nad ratowaniem bliźnich spełzła na niczym. Ponad sto lat czynił wysiłki, by nakłonić ludzi do pokuty i powrotu do Boga. Każde uderzenie siekiery przy budowie arki było dla ludzi kazaniem. Noe kierował budową statku, przemawiał i pracował, a ludzie ze zdumieniem przyglądali się mu, uważając go za fanatyka.HZ 38.5