Wybawienie nad Morzem Czerwonym

“Potem rzekł Pan do Mojżesza: Dlaczego wołasz do mnie? Powiedz synom izraelskim, aby ruszyli. Ty podnieś laskę swoją i wyciągnij rękę swoją nad morzem, i rozdziel je, a synowie izraelscy przejdą środkiem morza po suchym gruncie”. 2 Mojżeszowa 14,15-16. Bóg w ten sposób chciał dać Mojżeszowi do zrozumienia, że On, Pan, sam będzie działać na rzecz ludu. Mojżesz ma jedynie prowadzić lud naprzód i posłużyć się laską, którą Bóg mu dał do rozdzielenia wód.HZ 74.2

“A oto Ja przywiodę do zatwardziałości serce Egipcjan i pójdę za nimi. Wtedy okryję się chwałą kosztem faraona i całego jego wojska, i jego rydwanów, i jego jeźdźców. I poznają Egipcjanie, żem Ja Pan, gdy się okryję chwałą kosztem faraona, jego rydwanów i jego jeźdźców. A anioł Boży, który kroczył przed obozem Izraela, przesunął się i szedł za nimi. I ruszył słup obłoku sprzed oblicza ich i stanął za nimi, tak iż wsunął się między obóz Egipcjan i obóz Izraela. Z jednej strony obłok był ciemnością, z drugiej zaś strony rozświetlał noc. I nie zbliżyli się przez całą noc jedni do drugich”. 2 Mojżeszowa 14,17-20.HZ 74.3

Egipcjanie nie widzieli Hebrajczyków. Stał między nimi ciemny obłok, który dla Izraelitów był jednocześnie światłością. Bóg, ukazując swoją moc, chciał wypróbować lud, czy będzie mu wreszcie ufał, gdy ujrzy takie dowody miłości.HZ 74.4

“A Mojżesz wyciągnął rękę nad morze. Pan zaś sprowadził gwałtowny wiatr wschodni wiejący przez całą noc i cofnął morze, i zamienił w suchy ląd. Wody się rozstąpiły. A synowie izraelscy szli środkiem morza po suchym gruncie, wody zaś były im jakby murem po ich prawej i lewej stronie”. 2 Mojżeszowa 14,21-22. Wody podniosły się i stanęły jak zamrożone ściany po obu stronach, a Izrael przechodził przez środek morza po suchym gruncie.HZ 74.5

Wojska egipskie triumfowały tej nocy. Egipcjanie byli pewni przewagi. Sądzili, że nie ma takiej siły, która pozwoliłaby uciec ściganym — przed nimi Morze Czerwone, za nimi potężna armia. Gdy ścigający zbliżyli się nazajutrz do morza, ujrzeli niezwykłe zjawisko: rozdzielone wody spiętrzyły się po obu stronach, tworząc drogę, a Izraelici szli po suchym dnie morskim. Goniący zatrzymali się, jakby namyślając się, jaki obrać kierunek. Rozczarowani i źli, że Hebrajczycy — których, jak sądzili, mają już w swej mocy — znaleźli nieoczekiwanie przejście przez morze, postanowili pójść tą samą drogą.HZ 75.1

“Egipcjanie ścigali ich i weszli za nimi w środek morza — wszystkie konie faraona, jego rydwany i jego jeźdźcy. A nad ranem spojrzał Pan na wojsko Egipcjan ze słupa ognia i obłoku, wzniecił popłoch w wojsku egipskim i sprawił, że odpadły koła jego rydwanów, tak że z trudnością mogli posuwać się naprzód. Wtedy rzekli Egipcjanie: Uciekajmy przed Izraelem, gdyż Pan walczy za nich z Egipcjanami”. 2 Mojżeszowa 14,23-25.HZ 75.2

Egipcjanie odważyli się wstąpić na drogę, którą Bóg przygotował dla swego ludu. Aniołowie Boży przeszli między wojskiem i pozbawili wozy kół. Egipcjanie posuwali się naprzód bardzo powoli. Powstał między nimi popłoch i ogarnął ich strach. Zaczęła się panika. Przypomnieli sobie plagi, jakie Bóg Hebrajczyków zesłał na Egipt, by zmusić faraona do wypuszczenia narodu. Przerazili się, że Pan wyda ich wszystkich w ręce Izraelitów, więc w okropnej trwodze rzucili się do ucieczki. “Pan zaś rzekł do Mojżesza: Wyciągnij rękę nad morze, aby się wody wróciły i zalały Egipcjan, ich rydwany i ich jeźdźców. Mojżesz wyciągnął rękę nad morze i wróciło morze nad ranem na swoje miejsce, podczas gdy Egipcjanie uciekali w jego stronę. Tak wtrącił Pan Egipcjan w sam środek morza. Powracające wody okryły wozy i jeźdźców całego wojska faraona, które weszło za nimi w morze. Nie ostał się z nich ani jeden. Synowie izraelscy zaś przeszli po suchym gruncie środkiem morza, a wody były im jakby murem po ich prawej i lewej stronie. Tak wybawił Pan w tym dniu Izraela z ręki Egipcjan; i widział Izrael Egipcjan martwych na brzegu morza. Izrael ujrzał wielką moc, jaką okazał Pan na Egipcjanach, a lud bał się Pana i uwierzyli w Pana i w sługę Jego Mojżesza”. 2 Mojżeszowa 14,26-31.HZ 75.3

Hebrajczycy, ponownie wybawieni przez moc Bożą z ręki Egipcjan, zaśpiewali chórem pełną chwały pieśń dziękczynną.HZ 75.4