Niebezpieczeństwo bałwochwalstwa

Bóg, chcąc ponownie ostrzec synów izraelskich przed bałwochwalstwem, rzekł: “Nie czyń sobie żadnych bogów obok mnie, ani bogów ze srebra, ani złota nie czyńcie sobie”. 2 Mojżeszowa 20,23. Groziło im bowiem niebezpieczeństwo naśladowania Egipcjan i tworzenia obrazów przedstawiających Boga.HZ 85.3

I rzekł Pan do Mojżesza: “Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w drodze i zaprowadził cię na miejsce, które przygotowałem. Miej się przed nim na baczności, słuchaj głosu jego i nie przeciwstawiaj mu się, bo nie przebaczy występków waszych, gdyż imię moje jest w nim. A jeżeli będziesz pilnie słuchać jego głosu i wykonasz wszystko, co powiem, wtedy będę nieprzyjacielem nieprzyjaciół twoich i przeciwnikiem przeciwników twoich. Albowiem anioł mój pójdzie przed tobą i zaprowadzi cię do Amorejczyków i Chetejczyków, i Peryzyjczyków, i Kananejczyków, i Chiwwijczyków, i Jebuzejczyków, i wytępię ich”. 2 Mojżeszowa 23,20-23. Aniołem, który szedł przed Izraelitami, był Jezus Chrystus. “Nie kłaniaj się ich bogom ani im nie służ. Nie czyń tak jak oni, ale doszczętnie zburz i potłucz ich pomniki. Służcie Panu, Bogu waszemu, a On pobłogosławi chleb twój i wodę twoją. Oddalę też choroby spośród ciebie”. 2 Mojżeszowa 23,24-25.HZ 85.4

Bóg chciał, by Jego lud kłaniał się wyłącznie Jemu, toteż po zwycięstwie nad sąsiednimi bałwochwalczymi narodami Izraelici nie powinni byli zachować żadnego przedmiotu przestępczego kultu, ale natychmiast go zniszczyć. Wizerunki pogańskich bóstw były przeważnie dziełami artystycznymi, wykonanymi z kosztownych materiałów. Mogło to być pokusą dla tych, którzy byli świadkami bałwochwalczego kultu, tak powszechnego w Egipcie. Ze względu na wartość tych przedmiotów Izraelici mogliby otaczać je pewnego rodzaju poważaniem. Pan chciał dać do zrozumienia ludowi, że właśnie bałwochwalstwo spowodowało upadek okolicznych narodów i że Izraelitów użył jako narzędzia kary.HZ 86.1

“Lęk mój wzbudzę przed tobą i wprawię w przerażenie wszelki lud, przeciw któremu wyruszysz, i sprawię, że uciekać będą przed tobą wszyscy twoi nieprzyjaciele. Poślę też przed tobą szerszenie, które wypędzą Chiwwijczyków, Kananejczyków i Chetejczyków przed tobą. Nie wypędzę ich przed tobą w jednym roku, aby ziemia nie stała się pustkowiem i nie rozmnożył się zwierz dziki przeciwko tobie. Powoli będę ich wypędzał przed tobą, aż się tak rozmnożysz, iż będziesz mógł objąć tę ziemię, dziedzictwo twoje. Ustanowię też granicę twoją od Morza Czerwonego do Morza Filistyńczyków i od pustyni aż do Rzeki, bo oddam w ręce wasze mieszkańców tej ziemi i wypędzisz ich sprzed oblicza swego. Nie zawieraj przymierza ani z nimi, ani z ich bogami. Nie będą mieszkać w twojej ziemi, by cię nie zwiedli do grzechu przeciwko mnie; bo jeśli będziesz służył bogom ich, będzie to dla ciebie sidłem”. 2 Mojżeszowa 23,27-33. Ta obietnica Boża była dana ludowi pod warunkiem posłuszeństwa. Jeśli Izraelici będą Panu służyć z całego serca, On dokona dla nich wielkich rzeczy.HZ 86.2

Po tym, jak Mojżesz spisał już prawa i obietnice, otrzymał polecenie: “Wstąp do Pana, ty i Aaron, Nadab i Abihu oraz siedemdziesięciu ze starszych Izraela i złóżcie pokłon z daleka, a niech tylko sam Mojżesz zbliży się do Pana, natomiast oni niech się nie zbliżają, a lud niech nie wstępuje z nim. Przyszedł więc Mojżesz i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie prawa, lud zaś jednogłośnie odpowiedział, mówiąc: Wszystkie słowa, które wypowiedział Pan, wypełnimy”. 2 Mojżeszowa 24,1-3.HZ 86.3

Mojżesz spisał wyroki, które Bóg dał ludowi, oraz obietnice, których urzeczywistnienie związane było z posłuszeństwem względem Stwórcy. Potem odczytał wszystko przed narodem, który zobowiązał się do posłuszeństwa słowom Pana. Mojżesz wpisał uroczyste przyrzeczenie do księgi i złożył Bogu ofiarę za lud. “Następnie wziął Księgę Przymierza i głośno przeczytał ludowi, ten zaś rzeki: Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni. Wziął też Mojżesz krew i pokropił lud, mówiąc: Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów”. 2 Mojżeszowa 24,7-8. Lud powtórzył uroczyste przyrzeczenie przed Panem, że uczyni wszystko, co Pan rzekł, i będzie Mu posłuszny.HZ 86.4