Rozdział 20 — Szpiedzy i ich sprawozdanie

Rozdział napisany w oparciu o 4 Księgę Mojżeszową 13; 14,1-38.

Pan zamierzał dać ziemię kananejską Izraelitom, dlatego polecił Mojżeszowi, by wysłał szpiegów do Kanaanu. Do wypełnienia zadania wybrano najlepszych mężów — po jednym z każdego pokolenia. Szpiedzy wyruszyli, a gdy po czterdziestu dniach wrócili, udali się do Mojżesza i Aarona oraz całego zgromadzenia izraelskiego, aby pokazać im obfite owoce zebrane w nowej ziemi. Wszyscy zgodzili się, że kraj jest bardzo urodzajny. Gałąź winnego krzewu była tak duża, że dwóch ludzi musiało ją nieść na drążku. Przyniesiono również figi i jabłka granatu, których w Kanaanie było pod dostatkiem.HZ 95.1

Z wyjątkiem dwóch, pozostali szpiedzy nie wierzyli, że mogą podbić tę ziemię. Rozwodzili się nad siłą jej mieszkańców i opowiadali, że miasta obwarowane są wysokimi murami i mieszkają tam synowie olbrzyma Anaka. Opisywali rozmieszczenie ludności w Kanaanie i twierdzili, że Izraelici nigdy nie zdołają go opanować.HZ 95.2

Gdy lud usłyszał to sprawozdanie, dał wyraz swemu rozczarowaniu i płacząc, gorzko narzekał. Izraelici nie zastanowili się i nie pomyśleli, że Bóg, który aż dotąd ich prowadził, na pewno da im w posiadanie obiecaną ziemię. Od razu wpadli w zniechęcenie. Ograniczyli moc Świętego i przestali ufać Bogu, który stale nimi kierował. Ganili Mojżesza i szemrząc, mówili jeden do drugiego: “Tutaj jest koniec wszelkiej naszej nadziei. Taki oto jest kraj, do którego idziemy z Egiptu, aby go posiąść”.HZ 95.3

Spośród szpiegujących jedynie dwaj mężowie, Kaleb i Jozue, starali się pocieszyć lud i przemówić mu do rozsądku, lecz Hebrajczycy byli tak poruszeni, że nawet nie chcieli ich słuchać. Gdy się nieco uspokoili, Kaleb przemówił do ludu: “Gdy wyruszymy na nią, to ją zdobędziemy, gdyż ją przemożemy”. 4 Mojżeszowa 13,30. Lecz inni szpiedzy rzekli: “Nie możemy wyruszyć na ten lud, gdyż jest on od nas silniejszy”. 4 Mojżeszowa 13,31. W dalszym ciągu powtarzali swoje obawy i twierdzili, że wszyscy mieszkańcy Kanaanu są olbrzymami: “Widzieliśmy też tam olbrzymów, synów Anaka, z rodu olbrzymów, i wydawaliśmy się sobie w porównaniu z nimi jak szarańcza, i takimi też byliśmy w ich oczach”. 4 Mojżeszowa 13,33.HZ 95.4