Odesłany do Heroda

Gdy Piłat usłyszał, że Herod jest w Jerozolimie, poczuł wielką ulgę — spodziewał się, że teraz uwolni się od wszelkiej odpowiedzialności za sądzenie Jezusa. Natychmiast odesłał Go wraz z oskarżycielami do Heroda. Władca ten coraz bardziej pogrążał się w grzechu. Morderstwo Jana Chrzciciela pozostawiło na sumieniu Heroda piętno, którego w żaden sposób nie mógł się pozbyć. Gdy usłyszał o Jezusie i wielkich czynach, jakich dokonywał, lękał się i drżał, wierząc, że to Jan Chrzciciel powstał z umarłych. Gdy Piłat oddał Jezusa w ręce Heroda, król uznał ten gest za akt przyznania mu władzy, autorytetu i sądu. Skutek był taki, że ci, którzy dotychczas byli wrogami, stali się przyjaciółmi. Herod ucieszył się, ujrzawszy Jezusa, bo spodziewał się, że dla zadowolenia władcy uczyni wielki cud. Lecz dziełem Jezusa nie było zaspokajanie ciekawości innych lub szukanie własnego bezpieczeństwa. Swej cudotwórczej boskiej mocy używał tylko dla zbawienia ludzi, a nie dla swojej chwały.HZ 132.2

Jezus nie odpowiadał na pytania Heroda. Nie odpowiadał też swym wrogom, którzy Go gwałtownie oskarżali. Ponieważ nie okazywał lęku przed mocą króla, władca był coraz bardziej poirytowany. Wraz z żołnierzami wyśmiewał i znieważał Syna Bożego, kpiąc z Niego. Zdziwiony i zaniepokojony nadludzko godnym zachowaniem się Jezusa, bał się Go jednak potępić, więc odesłał oskarżonego z powrotem do Piłata.HZ 132.3

Szatan i jego aniołowie kusili Piłata i próbowali przywieść go do upadku. Podsunęli mu myśl, że jeśli nie potępi Jezusa, uczynią to inni, ponieważ tłumy łaknęły Jego krwi. Jeśli Go nie wyda na ukrzyżowanie, straci władzę i szacunek w świecie i zostanie nazwany zwolennikiem buntownika. Z obawy przed utratą władzy i autorytetu Piłat zgodził się wydać Jezusa na śmierć. Zrzucił jednak odpowiedzialność na jego oskarżycieli, a tłum przyjął ją, wołając: “Krew jego na nas i na dzieci nasze”. Mateusza 27,25. Piłat jednak nie był wolny od odpowiedzialności — był winny krwi Jezusa. Dla własnych samolubnych interesów, dla czci u “wielkich” tej ziemi, wydał na śmierć niewinnego człowieka. Gdyby Piłat postąpił według własnego przekonania, nie zgodziłby się na sądzenie Jezusa.HZ 132.4

Postawa i słowa Jezusa, które padły w czasie rozprawy sądowej, wywarły wielkie wrażenie na umysłach wielu obecnych tam ludzi. Skutki były widoczne po zmartwychwstaniu Jezusa. Niektórzy świadkowie procesu przyłączyli się później do zboru.HZ 133.1

Szatan się strasznie złościł, gdy mimo okrucieństwa, z jakim Żydzi traktowali Jezusa, nie mógł wydobyć z Niego najmniejszej skargi. Jezus, mimo przybrania ludzkiej natury, zachował męstwo podobne boskiemu, tak iż nawet w najmniejszej sprawie nie odstąpił od woli Ojca.HZ 133.2