Sprawozdanie straży

Gdy wojska aniołów niebieskich odeszły od grobu i światłość oraz chwała zniknęły, rzymscy strażnicy odważyli się podnieść głowy i spojrzeć dookoła. Zdziwienie ogarnęło żołnierzy, gdy ujrzeli, że wielki kamień zamykający wejście do grobu jest odwalony i że ciała Jezusa nie ma. Pobiegli więc do miasta, aby oznajmić kapłanom i starszym to, co widzieli. Twarze morderców Jezusa przysłuchujących się tej cudownej opowieści, zbladły. Przerażenie ogarnęło ich na myśl, co uczynili. Jeśli wydarzenie, o jakim mówili żołnierze, było prawdziwe — przepadli. Przez chwilę siedzieli w milczeniu, patrząc na siebie i nie wiedząc co czynić i mówić. Przyjęcie opowieści straży za wiarygodną oznaczało potępienie samych siebie. Odeszli więc na bok, aby naradzić się co robić. Rozumowali tak: jeśli historia ta rozejdzie się między ludem, wówczas ci, którzy wydali Jezusa na śmierć, zostaną straceni jako mordercy.HZ 141.3

Postanowili zatem przekupić żołnierzy, aby zachowali tę rzecz w tajemnicy. Kapłani i starsi ofiarowali im wielką sumę pieniędzy, mówiąc: “Powiedzcie, że uczniowie jego w nocy przyszli i ukradli go, gdy spaliśmy”. Mateusza 28,13. Gdy straż zapytała, czy nie zostanie ukarana za to, że na posterunku spała, żydowscy urzędnicy obiecali, że wytłumaczą namiestnikowi sprawę i nic żołnierzom nie będzie grozić. Rzymska straż sprzedała za pieniądze swój żołnierski honor i zgodziła się usłuchać rady kapłanów i starszych.HZ 141.4