Rozdział 31 — Wniebowstąpienie Jezusa

Niebo oczekiwało chwili triumfu, kiedy Jezus będzie wstępować do Ojca. Aniołowie wyszli na powitanie Króla chwały, aby towarzyszyć Mu w triumfalnym powrocie do nieba. Jezus, pobłogosławiwszy uczniów, rozstał się z nimi i wzniósł się w górę. Unosząc się do nieba, wiódł ze sobą wielu jeńców, którzy wraz z Nim powstali z umarłych. Towarzyszyło Mu mnóstwo zastępów niebiańskich, niezliczone rzesze oczekiwały w niebie Jego powrotu.HZ 146.1

Aniołowie towarzyszący Jezusowi w czasie Jego wznoszenia się do świętego miasta zawołali: “Podnieście, bramy, wierzchy wasze, i podnieście się, bramy prastare, aby wszedł Król chwały”. Aniołowie trzymający straż przy bramach zapytali: “Któż jest tym Królem chwały?”. Towarzyszący Panu aniołowie odrzekli z triumfem: “Pan silny i potężny, Pan potężny w boju. Podnieście, bramy, wierzchy wasze i podnieście się bramy prastare, aby wszedł Król chwały”. Oczekujący aniołowie znów zapytali: “Któż jest tym Królem chwały?”, a towarzyszący aniołowie odpowiedzieli chórem: “Pan zastępów! On jest Królem chwały!” Psalmów 24,7-10. Niebiański orszak wkroczył do miasta Bożego.HZ 146.2

Wszystkie zastępy niebiańskie otoczyły swego dostojnego Wodza i z wielką czcią kłaniały się, składając u Jego nóg swe błyszczące korony. Potem aniołowie poruszyli struny złotych harf i melodyjną, słodką muzyką i śpiewem napełniali niebiosa ku chwale Baranka, który był zabity, lecz żyje w chwale i majestacie.HZ 146.3