Mam parę słów do powiedzenia moim braciom na wschodzie i zachodzie, północy i południu. Proszę, aby moje pisma nie były używane jako czołowy argument dla rozstrzygania kwestii, na temat których obecnie toczy się tak wielki spór. Usilnie proszę starszych H., I., J. i innych naszych prowadzących braci, aby nie czynili żadnych nawiązań do moich pism dla poparcia swoich poglądów na temat “codziennej”.WP1 157.1

Zostało mi pokazane, że nie jest to temat najwyższej wagi. Zostałam pouczona, że nasi bracia popełniają błąd, wyolbrzymiając ważność różnic w podtrzymywanych przez siebie poglądach. Nie mogę zgodzić się na to, aby jakiekolwiek moje pisma mały być uważane za rozstrzygające w tej sprawie. Prawdziwe znaczenie “codziennej” ma nie być czynione kwestią probierczą.WP1 157.2

Proszę zatem, aby moi usługujący bracia nie wykorzystywali moich pism w swoich dyskusjach odnośnie do tej sprawy [“codziennej”], ponieważ nie otrzymałam żadnych wskazówek w omawianej kwestii i nie widzę potrzeby tego sporu. W obecnych warunkach, odnośnie do tej sprawy, milczenie jest elokwencją.WP1 157.3

Wróg naszego dzieła jest zadowolony, gdy temat mniejszej wagi może zostać użyty w celu odwrócenia umysłów naszych braci od wielkich kwestii, jakie powinny być sednem naszego poselstwa. Ze względu na to, że kwestia ta nie jest sprawą probierczą, błagam moich braci, aby nie pozwolili wrogowi triumfować przez to, że będzie ona traktowana jako taka.WP1 157.4

Prawdziwe kwestie probiercze

Dziełem, jakie Pan dał nam na obecny czas, jest przedstawianie ludziom prawdziwego światła jeśli chodzi o probiercze kwestie posłuszeństwa i zbawienia — przykazania Boże i świadectwo Jezusa Chrystusa.WP1 158.1

W niektórych naszych ważnych książkach, drukowanych przez lata i przynoszących wielu ludziom poznanie prawdy, można znaleźć sprawy mniejszej wagi, wymagające starannego przestudiowania i poprawienia. Niech takie sprawy będą rozważone przez tych, którzy są formalnie wyznaczeni do tego, by mieli nadzór nad naszymi publikacjami. Niech ani ci bracia, ani nasi kolporterzy, ani nasi kaznodzieje nie wyolbrzymiają tych kwestii w taki sposób, aby pomniejszyć wpływ tych dobrych, ratujących dusze książek. Gdybyśmy podjęli dzieło dyskredytowania naszej literatury, umieścilibyśmy broń w rękach tych, którzy odstąpili od wiary i wprawilibyśmy w zakłopotanie umysły tych, którzy niedawno przyjęli poselstwo. Im mniej robi się niepotrzebnie, aby zmienić nasze publikacje, tym lepiej.WP1 158.2

W czasie nocy wydawało mi się, że powtarzałam moim braciom zajmującym odpowiedzialne stanowiska słowa zaczerpnięte z Pierwszego Listu Jana. [Zacytowano rozdział 1].WP1 158.3

Codzienne nawrócenie

Nasi bracia powinni zrozumieć, że własne “ja” musi zostać upokorzone i poddane kontroli Ducha Świętego. Pan wzywa tych z nas, którzy posiadają wielkie światło, aby nawracali się codziennie. Tak brzmi poselstwo, które mam zanieść do naszych wydawców i przewodniczących wszystkich naszych konferencji. Musimy kroczyć w światłości, gdy mamy światłość, aby nie przyszła na nas ciemność.WP1 158.4

Wszyscy prowadzeni przez Świętego Ducha Bożego będą mieli poselstwo na ten ostatni czas. Na swoim umyśle i sercu będą nosili ciężar dusz i będą zanosili niebiańskie poselstwo Chrystusa do tych, z którymi są związani. Ci, którzy w mowie postępują tak, jak postępowali poganie, nie mogą zostać wprowadzeni na niebiański dwór. Moi bracia, przyjmijcie światło, wykupując czas, bo dni są złe.WP1 158.5

Szatan skrzętnie pracuje z tymi wszystkimi, którzy dadzą mu zachętę. Ci, którzy mają światło, ale odmawiają kroczenia w nim, zostaną wprawieni w zakłopotanie, dopóki ciemność nie przeniknie ich dusz i nie ukształtuje całego ich sposobu postępowania. Jednak duch mądrości i dobroci Bożej, jak zostało to objawione w jego Słowie, będzie stawał się coraz jaśniejszy, w miarę jak będą postępowali na ścieżce prawdziwego posłuszeństwa. Wszystkie słuszne żądania Boże zostaną zaspokojone przez uświęcenie Ducha Świętego...WP1 158.6

Wielkie przywileje i błogosławieństwa czekają na tych wszystkich, którzy ukorzą się i w pełni poświęcą swoje serca Bogu. Zostanie im dane wielkie światło. Gdy ludzie pragną zostać przemienionymi, wtedy będą ćwiczyli się w pobożności.WP1 159.1

“A z jego pełni myśmy wszyscy wzięli, i to łaskę za łaską”. Jana 1,16. “Dosyć masz, gdy masz łaskę moją. Albowiem pełnia mej mocy okazuje się w słabości”. 2 Koryntian 12,9. Zbawiciel mówi: “Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata”. Mateusza 28,18-20.WP1 159.2

Czy to bogactwo łaski i mocy do służby nadal nie będzie cieszyło się wśród nas uznaniem i będziemy się od niego odwracali bez upodobania czy ochoty? Pouczenie, jakie polecono mi obecnie przekazać naszemu ludowi jest takie samo jak to, które przekazywałam będąc w Waszyngtonie. Pan wzywa do osobistego wysiłku. Jedna osoba nie może wykonać dzieła innej osoby. Świeciło wielkie światło, ale nie zostało ono w pełni zrozumiane ani przyjęte.WP1 159.3

Jeśli teraz nasi bracia w pełni poświęcą się Bogu, to On ich przyjmie. On da im doświadczyć przemiany umysłu, aby mogli być wonią życia ku życiu. Obudźcie się bracia i siostry, abyście mogli osiągnąć wasze wzniosłe powołanie przez Chrystusa Jezusa naszego Pana. — Manuscript 11, 1910.WP1 159.4

Rozdział 19 — Co głosić i czego nie głosić

Nie kwestia probiercza