Część 4 — “Głoś Słowo”

Wprowadzenie

Gdy w 1933 r. przywódcy Generalnej Konferencji układali plany intensywnych działań ewangelizacyjnych w całej Ameryce Północnej, zdano sobie sprawę, że jeśli mają zostać osiągnięte wielkie cele, to stojący przed ludem kaznodzieje muszą odwrócić się od tematów o mniejszej wadze, w stronę przedstawiania poselstwa trzeciego anioła w jego silnych i fascynujących fazach. Na wniosek Generalnej Konferencji opublikowana została szesnastostronicowa broszura, zatytułowana “Głoś Słowo”, zawierająca rady Ellen G. White. Wiele tysięcy rozprowadzonych kopii dokonało wiele dobrego, na nowo powierzając służbie kaznodziejskiej uroczysty obowiązek głoszenia światu poselstwa o godzinie sądu ostatecznego. Te części, które nie występują w innych książkach E. G. White, zostały tutaj zawarte w niezmienionej formie. Wydrukowane wypowiedzi nie stanowią wyczerpującej kompilacji, tego co Ellen White napisała na ten temat. Dodatkowe rady można odnaleźć w książkach: “Ewangelizacja”, “Słudzy ewangelii”, “Świadectwa dla kaznodziejów” oraz “Chrześcijańska służba”. Następujące pozycje tej broszury stanowią kilka powiązanych ze sobą rozdziałów. “Niebezpieczeństwo skrajnych poglądów” to zawierająca wielce użyteczne pouczenie wiadomość, skierowana do jednego z naszych kaznodziejów; aż dotąd była dostępna jedynie w “Notebook Leaflets”. Rozdział “Wyznaczanie czasu” również, ma związek z tematem. Część ta kończy się radami zaczerpniętymi ze “Szczególnych świadectw” seria B nr 2, napisanymi podczas kryzysu w 1903 i 1904 r., kiedy to pewne panteistyczne poglądy były narzucane denominacji jako nowe światło, które — jak zapewniano — okazałoby się wielkim błogosławieństwem dla Kościoła. Głównym, wynikającym z tego kryzysu błogosławieństwem były nauki prawdy, tak gorliwie przekazywane walczącemu Kościołowi przez posłankę Pana, jakie można odnaleźć przede wszystkim w “Świadectwach” tom 8 oraz w książce “Śladami Wielkiego Lekarza”.WP1 148.1

Członkowie Zarządu