Kwalifikacje niezbędne do zarządzania

Nasze instytucje zdrowotne mają wartość w oczach naszego Pana tylko wtedy, gdy pozwala Mu się nadzorować ich zarządzanie. Jeśli Jego plany i zamierzenia uważane są za mniej ważne od planów ludzkich, to te instytucje nie mają dla Niego większej wartości niż instytucje zakładane i prowadzone przez niewierzących. Bóg nie może wyrazić aprobaty dla żadnej instytucji, która nie naucza żywych zasad Jego prawa i jeśli jej własne działania nie są ściśle dostosowane do Jego nakazów. Nad instytucjami, które nie są prowadzone według Jego prawa, Bóg wypowiada następujący wyrok: “Nie do przyjęcia. Zważony na wadze świątyni i znaleziony lekkim”.MPM 160.2

Człowiek przewodzący jakiejkolwiek pracy w dziele Bożym ma być człowiekiem obdarzonym inteligencją, zdolnym skutecznie zarządzać dużymi przedsięwzięciami, człowiekiem zrównoważonym, cechującym się Chrystusową wyrozumiałością i doskonałą samokontrolą. Prawdziwym przywódcą może być tylko ten, którego serce zostało przekształcone łaską Chrystusa.MPM 160.3

Osoby zajmujące w naszych sanatoriach stanowiska dyrektorów i nadzorców nie mają kierować się w swej pracy świeckimi zasadami. Znak Boga, określony w 2 Mojżeszowej 31,12-17, ma być widoczny w swoim pełnym znaczeniu. Właściwe święcenie soboty przez wszystkie osoby związane z naszymi sanatoriami wywrze ogromny wpływ na rzecz dobra. Każda instytucja medyczna założona przez adwentystów dnia siódmego ma w sposób widoczny nosić przed światem znak Boży, bez ukrywania faktów w jakikolwiek sposób. Mamy wyrażać poselstwo trzeciego anioła lecącego przez środek nieba z ewangelią wieczną, która ma być głoszona światu (porównaj Objawienie 14), mamy nieść wysoko w górze sztandar, na którym napisano: Przykazania Boże i wiara Jezusa. Porównaj Objawienie 14,12. [Patrz ‘Święcenie soboty’ w rozdziale 11.]MPM 160.4

Wykorzystanie środków

Osoby zajmujące stanowiska wymagające zaufania powinny traktować środki, którymi dysponują, jako dochód samego Boga i powinny korzystać z nich w sposób oszczędny. Dysponując obfitymi środkami, nie powinny ich przeznaczać jedynie na dobudowywanie kolejnych budynków w miejscach, gdzie już istnieją pomniki dla Boga.^{*W postaci naszych instytucji — przyp. tłum.} Setki innych miejsc bardzo potrzebują tych pieniędzy, aby również tam założono ośrodki przedstawiające prawdę. Wszystkie części winnicy Pańskiej mają być uprawiane.MPM 161.1

Wydatkowanie funduszy naszego Pana nie powinno być pozostawione w gestii tylko jednej osoby. Należy się rozliczyć z każdej wydanej złotówki. Boże środki mają być wykorzystywane we właściwym czasie i we właściwych miejscach, tak aby były błogosławieństwem, a także lekcją poglądową na temat Bożego działania zgodnego z zasadami sprawiedliwości i prawości.MPM 161.2

Wszyscy jesteście braćmi i siostrami

Żaden człowiek nigdy nie powinien uważać się za władcę panującego nad swoimi bliźnimi i nie powinien uzewnętrzniać swoich naturalnych popędów. Nigdy nie powinno się pozwolić, aby zdanie i wpływ jednego człowieka stały się siłą kontrolującą innych. Należy usunąć ze stanowiska osoby, które w naszych instytucjach gnębią swoich współpracowników i które odmawiają zmiany swojego zachowania w stosunku do pomocników, za których są odpowiedzialne. Sprawując nadzór, powinny wywierać uszlachetniający wpływ dla dobra drugiego człowieka. Ponieważ zostały obdarzone władzą, tym bardziej powinny być wzorami prawdziwego chrześcijaństwa.MPM 161.3

Pan polecił mi, abym powiedziała, że stanowisko nigdy nie obdarza człowieka łaską i nigdy nie czyni go prawym. “Początkiem mądrości jest bojaźń Pana”. Psalmów 111,10. Niektóre osoby piastujące odpowiedzialne stanowiska uważają, że dzięki tej sytuacji mogą przysporzyć sobie chwały. Niech żaden dyrektor nie myśli, że wszystkie umysły i wola wszystkich pracowników mają być podporządkowane jego umysłowi i jego woli, że należy porzucić wszystkie inne metody na rzecz jego metod. Największa szkoda, jaką można wyrządzić instytucji, to pozostawienie takiego człowieka na zajmowanym stanowisku po odpowiednim okresie próbnym. Pozostawianie nielojalnych zarządców na odpowiedzialnych stanowiskach jest grzechem przeciwko Bogu, ponieważ lud Pański może być ich niewiernością sprowadzony na manowce. — Manuscript 154, 1902.MPM 161.4