Rada dla lekarza pracującego w sanatorium

Rozmawialiśmy kiedyś wieczorną porą. Miałam ci coś do powiedzenia na temat diety. Rozmawiałam z tobą swobodnie, mówiąc, że będziesz musiał dokonać zmian w swoich poglądach na temat diety, która jest wskazana dla pacjentów przybywających z zewnątrz do sanatorium. Ci ludzie prowadzili niewłaściwy tryb życia, racząc się wysokokalorycznym pożywieniem. Ich cierpienia są wynikiem pobłażania apetytowi.MPM 246.5

Muszą zmienić swoje nawyki żywieniowe. Nie można jednak wprowadzić tych zmian natychmiast. Muszą się one dokonywać stopniowo. Zdrowa żywność, którą się przed nimi stawia, musi wyglądać apetycznie. Być może przez całe swoje życie jedli trzy posiłki dziennie i to przeważnie wysokokaloryczne. To bardzo ważne, aby dotrzeć do tych ludzi z prawdami reformy zdrowia.MPM 246.6

Jednak aby skłonić ich do przyjęcia rozsądnej diety, musicie zapewnić im całą gamę posiłków składających się ze zdrowego i apetycznego pożywienia. Nie należy dokonywać nagłych zmian, aby nie odstręczyć ich od reformy zdrowia. Serwowane im dania mają ładnie wyglądać i muszą zawierać więcej kalorii niż jedzenie spożywane przeze mnie czy przez ciebie. [...]MPM 247.1

Piszę tak, ponieważ jestem pewna, że nasz Pan pragnie, abyś wykazywał takt w docieraniu do ludzi tam gdzie są — gdy są pogrążeni w ciemności i pobłażają sobie. Jeśli chodzi o mnie, to zdecydowanie opowiadam się za prostą dietą. Nie byłoby jednak najlepszą rzeczą przepisać świeckim, lubiącym sobie dogadzać pacjentom dietę tak ścisłą, że zniechęciłaby ich ona do reformy zdrowia. Takie postępowanie nie przekona ich do potrzeby zmiany nawyków żywieniowych. Powiedz im, jakie są fakty. Ucz ich dostrzegać potrzebę stosowania prostej diety i wprowadzaj zmiany stopniowo. Daj im czas na to, aby mogli zareagować na leczenie i przekazywane im polecenia. Pracuj i módl się, prowadząc ich tak łagodnie, jak to tylko możliwe. — Letter 331, 1904.MPM 247.2