Uczcie ubogich

[W wizji] padły pytania dotyczące celowości przekonywania innych o konieczności zastąpienia mięsa, herbaty i kawy bardziej zdrową dietą. Czy powinniśmy upublicznić nasze metody i w ten sposób pozbawić się korzyści, które moglibyśmy ciągnąć z handlu w tej branży na terenie poszczególnych stanów? Czy powinniśmy upowszechniać za darmo sztukę przyrządzania tych zdrowych posiłków? Czy powinniśmy uczyć ludzi ubogich, jak mogą żyć bez korzystania z mięsa martwych zwierząt? Czy powinniśmy uczyć ubogich, którzy przychodzą do poznania prawdy, jak sadzić i hodować drzewa orzechowe, jak samodzielnie wytworzyć to, za co musieliby zapłacić o wiele więcej, gdyby kupili te produkty od innych ludzi? Czy powinniśmy ich uczyć, jak samodzielnie przygotować takie posiłki?MPM 252.1

Głos rozsądku

To były ważne pytania i wydawało się, że trudno na nie odpowiedzieć. Następnie dał się słyszeć głos rozsądku. Temat reformy zdrowia to wielki i ważny temat i tego rodzaju praca misyjna ma być prowadzona na drogach i bezdrożach życia. Poselstwo trzeciego anioła to prawda na obecny czas roku 1898, a kwestia zdrowia jest tak nierozłącznie związana z tym poselstwem jak ramię z ciałem. Dlatego należy udzielać światła co do tego, jak w najlepszy sposób wprowadzać reformę zdrowia. Mięso jest najgroźniejszym czynnikiem powodującym choroby, który możemy wprowadzić do swojego organizmu. Nie można jednak uczyć reformy zdrowia, jeśli nie przedstawi się ludziom, jak żyć przy minimalnych wydatkach. Naszemu wrogowi nie wolno mieć przewagi w żadnej sferze działania. Nasz Pan może błogosławić tylko tych, którzy zachowują wszystkie przekazane przez Niego zasady dotyczące naszego obecnego życia. — Manuscript 105, 1898.MPM 252.2