Możliwości zakupu nieruchomości sanatoryjnych

Właśnie jeszcze raz przeczytałam twój list z 25 kwietnia 1905 r. i spróbuję ci coś odpisać. Nie uda mi się napisać długiego listu, ponieważ poczta odchodzi dziś w południe.MPM 304.3

Chcę ci powiedzieć, że nie mam żadnych obiekcji co do zakupu wspomnianych budynków. Na podstawie danego mi światła wiem, że budynki odpowiadające wymaganiom naszej pracy zostaną nam zaproponowane po cenie o wiele niższej niż ich koszt, dzięki czemu będziemy w stanie je zakupić. Tego nauczyło nas doświadczenie przy zakładaniu sanatorium w południowej Kalifornii i tak samo będzie w innych krajach. Należy wykorzystać nadarzające się okazje, aby rozpocząć i rozwijać medyczną pracę misyjną w służbie ewangelii, ponieważ czasu jest niewiele, a musimy siać ziarno zasad reformy zdrowia.MPM 304.4

Jeśli nadarza się sposobność nabycia po niskiej cenie budynków, w których będziemy mogli wykonywać naszą pracę, to wykorzystajmy ją. Gdyby takie działania zostały podjęte przez osoby kierujące pracą medyczną w _____, byłoby teraz wiele ośrodków w naszych amerykańskich miastach, które jeszcze nie otrzymały światła w kwestii reformy zdrowa. Dlatego nie zabraniajcie chętnym poszerzania zasięgu medycznej pracy misyjnej w innej części Australii. Adelajda jest daleko od Sydney. Założenie sanatorium w tym mieście nie przeszkadzałoby działalności Sanatorium Wahroonga.MPM 304.5

Sanatoria powinny być otwierane w pobliżu wszystkich naszych dużych miast. Należy wykorzystać możliwości zakupu budynków w dogodnych lokalizacjach, aby sztandar prawdy mógł być zatknięty w wielu miejscach.MPM 305.1

Pouczono mnie, że nie powinniśmy odkładać wykonania czekającej na nas pracy w ramach reformy zdrowia. Dzięki tej pracy mamy dotrzeć do ludzi tam, gdzie tylko się da. Z danego mi światła wynika, że w naszych sanatoriach wiele osób spotka się z prawdą na obecny czas i że będą się do niej stosowały. W tych instytucjach należy uczyć ludzi, jak mają się troszczyć o swoje ciała i jednocześnie pokazywać im, jak mają wzmacniać wiarę. Należy ich uczyć, co to znaczy jeść ciało i pić krew Syna Bożego. Chrystus powiedział: “Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem”. Jana 6,63.MPM 305.2

Edukacyjna funkcja sanatoriów

Nasze sanatoria mają być szkołami przygotowującymi do misji medycznej. Mają przynosić chorym na grzech duszom liście z drzewa żywota, które przywrócą im pokój, nadzieję i wiarę w Chrystusa Jezusa. Nie przeszkadzajcie tym, którzy pragną poszerzyć wpływ tej pracy. Niechaj światło świeci. Wszystkie wartościowe produkty zdrowotne wzbudzą zainteresowanie reformą zdrowia. Nie stawiajcie im przeszkód. Nasz Pan pragnie, aby zostały wykorzystane wszelkie możliwości poszerzenia zakresu tego dzieła. [...]MPM 305.3

W każdym dużym mieście powinny być osoby reprezentujące prawdziwą medyczną pracę misyjną. Zasady autentycznej reformy zdrowia mają być wyłożone w jasny sposób w naszych publikacjach prozdrowotnych oraz podczas wykładów wygłaszanych do pacjentów w naszych sanatoriach. W każdym mieście są ludzie, którzy udaliby się do sanatorium, gdyby tylko było niedaleko, bo nie są w stanie dotrzeć do takiego, które jest od nich bardzo oddalone. Jest wiele osób, które zostaną przekonane i nawrócone, a które teraz wydają się być obojętne. Patrzę na tę kwestię w bardzo wyraźnym świetle.MPM 305.4

Niech wiele osób zapyta teraz: “Panie, co chcesz, abym uczynił?” Nasz Pan za cel postawił nam podkreślanie ważności Jego metody leczenia bez używania leków. Mamy to czynić w każdym dużym mieście dzięki naszym ośrodkom medycznym. Bóg odziewa świętą godnością tych, którzy idą w Jego mocy, aby uzdrawiać chorych. Niech światło sięga coraz dalej, do każdego miejsca, do którego tylko możemy dotrzeć. Szatan utrudni nam pracę na tyle, na ile to będzie możliwe, ale boska moc będzie towarzyszyła wszystkim wiernym pracownikom. Prowadzeni ręką naszego niebiańskiego Ojca, idźmy naprzód, wykorzystując każdą sposobność do rozwijania dzieła Bożego.MPM 305.5

Będziemy zmuszeni pracować w trudnych okolicznościach, ale nie powinniśmy z tego powodu tracić zapału. Biblia nie uznaje wierzącego, który jest bezczynny, niezależnie od tego, jak daleko zaszedł w karierze zawodowej. — Letter 203, 1905.MPM 305.6