Sprawiedliwa nagroda

Pan jest dobry, miłosierny i łaskawy. Dobrze zna każde ze swych dzieci. Wie, co każdy z nas czyni nawet w tej chwili. Wie, ile każdemu z nas może powierzyć. Czy zawiedziesz pokładane w tobie zaufanie i czy opuścisz dzieło Boże, pozostawiając je do wykonania Jemu samemu? Czy chcesz sprowadzić na siebie potępienie? Jeśli przystąpisz do wykonywania powierzonej ci przez Boga pracy, otrzymasz koronę chwały. — The Southern Watchman, 14 maj 1903.PCh 225.2

Pan pragnie, abyśmy spoczęli w Nim, nie troszcząc się o wielkość naszej nagrody. Gdy Chrystus zamieszkuje w duszy, to myśl o nagrodzie nie jest najważniejsza. Zagadnienie to nie jest motywem naszej aktywności w służbie. — Christ's Object Lessons 398; Przypowieści Chrystusa 259; 229 (wyd. II).PCh 225.3

Z nędznych poddaszy, biednych chat, z więzień, z szafotu, z gór i pustyń, z przepaści ziemi i głębin morskich zwoła Jezus do siebie Swoje dzieci. Na tej ziemi żyli w niedostatku, byli dręczeni i trapieni. Miliony zeszły do grobów z piętnem hańby, ponieważ odmówili poddania się zwodniczym żądaniom szatana. Przez ludzkie trybunały dzieci Boże zostały potraktowane jak najpodlejsi kryminaliści. Ale zbliża się dzień, gdy “sam Bóg będzie sędzią”. Wyroki ziemskie zostaną zrewidowane. “Bóg zdejmie pohańbienie z ludu swego”. Każdy z nich otrzyma białe szaty. “Nazwą ich ludem świętym, odkupionymi Pańskimi”. — Christ's Object Lessons 179.180; Przypowieści Chrystusa 114; 100 (wyd. II).PCh 225.4