Doczesna nagroda

Szczęście — Ci, którzy swoje życie oddali na służbę, jaką wykonywał Chrystus, wiedzą, co to jest prawdziwe szczęście. Ich interesy i modlitwy wybiegają daleko w przód, poza nich samych. Starając się pomagać innym, sami wzrastają. Zapoznają się z najbardziej dalekosiężnymi planami i angażują w nie. I czyż mogą nie wzrastać, znajdując się w strumieniach Bożego światła i błogosławieństwa? Takie osoby otrzymują mądrość nieba. Coraz ściślej łączą się z Chrystusem i Jego planami. Duchowa stagnacja nie ma w nich żadnych szans rozwoju. — Testimonies for the Church IX, 42 [Świadectwa dla zboru IX, 42].PCh 225.5

Zbór, który angażuje się w tego rodzaju działalność, jest szczęśliwym zborem. Mężczyźni lub niewiasty, których serca są pełne współczucia i miłości dla błądzących, którzy starają się przyprowadzić ich do owczarni Wielkiego Pasterza, wykonują błogosławioną pracę. Jakież to wspaniałe, że kiedy nawet jeden grzesznik zostaje w ten sposób uratowany, w niebie jest większa radość niż z powodu dziewięćdziesięciu dziewięciu prawych osób! — Testimonies for the Church II, 22 [Świadectwa dla zboru II, 22].PCh 226.1

Nic nie jest zbyt trudne i ciężkie dla tego, kto zupełnie poddał się woli Bożej. “Pracować dla Pana” — ta myśl dodaje uroku każdej pracy, którą Bóg zleca nam do wykonania. — Testimonies for the Church IX, 150 [Świadectwa dla zboru IX, 150].PCh 226.2

Chrześcijański pracownik nie zna żadnych przeszkód w pełnieniu obowiązków, nałożonych na niego przez Niebo. Widząc dusze wyzwolone z niedoli grzechu, uczestniczy w radości swego Pana, a ta radość wynagradza mu wszystkie akty samozaparcia. — The Southern Watchman, 2 kwiecień 1903.PCh 226.3

Cierpliwe wykonywanie dobrych uczynków wymagających samozaparcia jest ciężką, ale wspaniałą i chwalebną pracą, powodującą radość w niebie. — Testimonies for the Church II, 24 [Świadectwa dla zboru II, 24].PCh 226.4

Chrystus jest wielce uradowany, gdy biorąc w swoje ręce materiał na pozór beznadziejny — tych, których szatan poniżył i przez których działał — może uczynić z niego obiekt działania swojej łaski. (...) Jezus czyni Swoje dzieci narzędziami w realizacji Swego dzieła, a w jego powodzeniu znajdują one swoją drogocenną nagrodę już w tym życiu. — Testimonies for the Church VI, 308.309 [Świadectwa dla zboru VI, 308].PCh 226.5

Błogosławieństwo — Każdy trud poniesiony dla Chrystusa przyniesie nam błogosławieństwo. — Christ's Object Lessons 354; Przypowieści Chrystusa 229; 203 (wyd. II).PCh 226.6

Każdy spełniony obowiązek, każda ofiara poniesiona dla Jezusa i w Jego imieniu przynosi wielką nagrodę. Bóg przemawia już przez sam ten czyn i udziela w czasie jego spełniania Swojego błogosławieństwa. — Testimonies for the Church IV, 145 [Świadectwa dla zboru IV, 145].PCh 226.7

Celem naszego życia w tym świecie jest zdobywanie dusz dla Chrystusa. Jeśli ranimy innych, kaleczymy również siebie. Jeśli ich błogosławimy, tym samym i sobie przysparzamy błogosławieństw, gdyż wpływ każdego dobrego uczynku znajduje odbicie w naszych własnych sercach. — Testimonies for the Church IV, 72 [Świadectwa dla zboru IV, 72].PCh 226.8

Każdy promień światła, którym darzymy innych, znajdzie odbicie w naszych własnych sercach. Każde uprzejme i pełne współczucia słowo, skierowane do zasmuconych, każdy czyn, niosący ulgę uciśnionym i każdy dar, którym zaspokajamy braki naszych bliźnich, udzielony dla chwały Bożej, przyniesie błogosławieństwo również ofiarodawcy. Ci, którzy w ten sposób pracują, wypełniają wolę Niebios i spotykają się z Bożym uznaniem. — Testimonies for the Church IV, 56 [Świadectwa dla zboru IV, 56].PCh 226.9

Chociaż wielka końcowa nagroda będzie im dana przy przyjściu Chrystusa, prawdziwa służba Boża przynosi nagrodę już nawet w tym życiu. Pracownicy będą napotykali na trudności, opozycję i gorzkie, raniące serce zniechęcenie. Mogą też nie zobaczyć owocu swoich trudów, jednak pomimo tego w swojej pracy znajdują błogosławioną rekompensatę. Wszyscy, którzy oddają się Bogu w niesamolubnej służbie dla ludzkości, są współpracownikami Pana Chwały. Ta myśl osładza każdy trud, wzmacnia wolę i mobilizuje ducha we wszystkich przypadkach. — Testimonies for the Church VI, 305.306 [Świadectwa dla zboru VI, 305].PCh 227.1

Zdrowie — Dobroczynność jest doniosłym lekarstwem na wszystkie choroby. Bóg zachęca tych, którzy pracują dla Niego, aby Go wzywali, a On obiecuje im odpowiedź. Pragnienie ich dusz zostanie zaspokojone, będą jak nawodniony ogród, którego wody nie ustają. — Testimonies for the Church II, 29 [Świadectwa dla zboru II, 29].PCh 227.2

W łączności z Bogiem, Chrystusem i świętymi aniołami są otoczeni niebiańską atmosferą, która daje zdrowie ciału, bystrość umysłowi i radość duszy. — Testimonies for the Church VI, 306 [Świadectwa dla zboru VI, 306].PCh 227.3

Radość wynikająca z czynienia innym dobra wszczepia do uczuć żar, który uwidacznia się w działaniu, przyspiesza krążenie krwi i przyczynia się do zdrowia fizycznego i psychicznego. — Testimonies for the Church IV, 56 [Świadectwa dla zboru IV, 56].PCh 227.4

Siła — Odsuń silnego człowieka od wszelkiej pracy, a w krótkim czasie osłabnie. Ten zbór lub te osoby, które odcinają się od niesienia ciężarów innych ludzi, które zasklepiają się wokół siebie, wkrótce odczują duchową niemoc. To praca konserwuje siły mocnego człowieka. Czynnikami, które dadzą siłę Zborowi Chrystusa, są: duchowa praca, trud i noszenie ciężarów innych. — Testimonies for the Church II, 22 [Świadectwa dla zboru II, 22].PCh 227.5

Pokój — W pracy dla innych doznamy słodkiego zadowolenia, a nasz wewnętrzny pokój będzie wystarczającą nagrodą. Osoby, kierowane wzniosłym i szlachetnym pragnieniem niesienia dobra dla innych, znajdą prawdziwe szczęście w spełnianiu różnorodnych obowiązków, jakie niesie ze sobą życie. Służba ta przynosi coś więcej niż tylko ziemską nagrodę, gdyż każdy wiernie wypełniony obowiązek jest odnotowany przez aniołów i jaśnieje w sprawozdaniu z życia. — Testimonies for the Church II, 132 [Świadectwa dla zboru II, 132].PCh 227.6