Salapi
Pinagkakatiwalaan din ng Diyos ang mga tao ng salapi. Binibigyan Niya sila ng kapangyarihan upang makapagtamo ng kayamanan. Dinidilig Niya ang lupa sa pamamagitan ng mga hamog ng langit, at sa pamamagitan ng mga ambon ng nagpapasariwang ulan. Nagbibigay Siya ng sikat ng araw, na nagpapainit sa lupa, bumubuhay sa mga bagay ng katalagahan, at nagpapayabong at nagpapabunga sa mga ito. At humihingi Siya ng ganti sa sariling Kanya.MP 374.1
Hindi ibinibigay sa atin ang ating salapi upang ating parangalan at luwalhatiin ang mga sarili natin. Bilang mga tapat na katiwala ay dapat natin itong gamitin para sa ikararangal at ikaluluwalhati ng Diyos. Ang akala ng iba ay isang bahagi lamang ng kanilang salapi ang sa Panginoon. Kapag nakapaglaan na sila ng isang bahagi para sa mga layuning panrelihiyon at pangkawanggawa, ay itinuturing nilang sa kanila na ang nalalabi, at iyon ay dapat gamitin ayon sa ibig nila. Subali't dito'y nagkakamali sila. Lahat nating tinatangkilik ay sa Panginoon, at ipagsusulit natin sa Kanya ang pagkakagamit natin nito. Sa paggamit ng bawa't sentimo ay makikita kung iniibig natin nang higit ang Diyos at ang ating kapwa na gaya ng ating mga sarili.MP 374.2
Ang salapi ay may malaking kahalagahan, sapagka't ito'y makagagawa ng malaking kabutihan. Sa mga kamay ng mga anak ng Diyos ay ito'y pagkain sa mga nagugutom, inumin sa mga nauuhaw, at damit sa mga walang maisuot. Ito'y pananggol sa mga naaapi, at pantulong sa mga maysakit. Nguni't ang salapi ay hindi higit na mahalaga kaysa buhangin, nakahihigit lamang ito kung ginagamit sa paglalaan o paghahanda ng mga kailangan sa buhay, sa pagpapala sa mga iba, at sa pagpapasulong sa gawain ni Kristo.MP 375.1
Ang kayamanang itinatago ay hindi lamang walangkabuluhan, ito'y isa rin namang sumpa. Sa buhay na ito ay ito'y isang silo sa kaluluwa, na naghihiwalay sa pag-ibig sa kayamanan ng langit. Sa dakilang araw ng Diyos ang pagpapatotoo nito sa mga talentong di-ginamit at sa mga pagkakataong pinabayaan ay hahatol sa nagtataglay nito. Sinasabi ng Kasulatan, “Magsiparito ngayon, kayong mayayaman, kayo'y magsitangis at magsihagulhol dahil sa mga karalitaan ninyong sa inyo'y darating. Ang inyong mga kayamanan ay mga bulok, at ang inyong mga damit ay nginangatngat ng tanga. Ang inyong ginto at ang inyong pilak ay kinakalawang na; at ang mga kalawang na ito ay siyang magiging patotoo laban sa inyo, at gaya ng apoy na lalamunin ang inyong laman, Kayo'y nagtipon ng inyong mga kayamanan sa mga huling araw. Narito, ang kaupahan ng mga manggagawa na nagsiani sa inyong mga bukid, na iniring ninyo sa pamamagitan ng daya, ay humihibik; at ang mga hibik ng mga nagsiani ay nagsipasok sa mga pakinig ng Panginoon ng mga hukbo.”MP 375.2
Subali't hindi naman sinasang-ayunan ni Kristo ang sobra o ang walang-ingat na paggasta ng salapi. Ang ibinibigay Niyang aral sa pagtitipid na, “Pulutin ninyo ang mga pinagputul-putol na lumabis, upang walang anu- mang masayang,” ay para sa lahat Niyang mga tagasunod. Ang taong nakadarama na ang salapi niya ay isang talentong buhat sa Diyos ay gagamitin ito nang buong katipiran, at mararamdaman niyang tungkulin niya na mag-impok, upang siya'y makapagbigay.MP 375.3
Kapag lalong marami ang ginagasta natin sa pagpaparangya at pagpapalayaw sa sarili, ay lalo namang umuunti ang napapasaatin na maitutulong sa pagpapakain sa mga nagugutom at sa pagpaparamit sa mga walang maisuot. Ang bawa't di-kailangang paggugol ng bawa't sentimo ay nag-aalis sa gumugugol ng isang mahalagang pagkakataon na makagawa ng mabuti. Ninanakawan nito ang Diyos ng karangalan at kaluwalhatiang dapat sanang mapabalik sa Kanya sa pamamagitan ng pagpapalago sa mga ipinagkatiwala Niyang mga talento.MP 376.1