“Gij dan zult volmaakt zijn, gelijk uw hemelse Vader volmaakt is.”

Het woord „dan” houdt een conclusie in, een gevolgtrekking uit datgene wat voorafgaat. Jezus heeft Zijn toehoorders de nimmer falende barmhartigheid en liefde Gods geopenbaard, en Hij gebiedt hen daarom, volmaakt te zijn. Omdat onze hemelse Vader „goed is jegens ondankbaren en bozen,” (Luc. 6:35), omdat Hij Zich nedergebogen heeft om u op te heffen, daarom, zei Jezus, kunt ge Hem gelijk worden in karakter, en zonder gebreken staan in de tegenwoordigheid van mensen en engelen.GZ 69.2

De voorwaarden voor het eeuwig leven zijn onder de genade dezelfde als in Eden, — volmaakte gerechtigheid, harmonie met God, volkomen eenvormigheid met de beginselen van Zijn wet. De karaktermaatstaf die in het Oude Testament naar voren wordt gebracht is dezelfde als die in het Nieuwe Testament wordt voorgesteld. Deze maatstaf is niet iets dat wij niet kunnen bereiken. In ieder gebod of bevel dat God geeft, ligt de belofte, de meest positieve, ten grondslag aan het gebod. God heeft voorzieningen getroffen, dat wij Hem gelijk zullen zijn, en Hij zal dit tot stand brengen voor allen, die niet tussen beide komen met een verdorven wil, en op deze wijze Zijn genade teniet doen.GZ 69.3

Met onuitsprekelijke liefde heeft onze God ons liefgehad, en onze liefde ontbrandt jegens Hem, wanneer wij iets verstaan van de lengte en breedte en diepte en hoogte van deze liefde die het verstand te boven gaat. Door de openbaring van het liefdevolle karakter van Christus, door de kennis van Zijn liefde, die voor ons tot uitdrukking werd gebracht toen wij nog zondaars waren, wordt het trotse hart verzacht en onderworpen, en de zondaar wordt hervormd en wordt een kind des hemels. God gebruikt geen dwingende maatregelen; liefde is de macht die Hij gebruikt om de zonde uit het hart te verdrijven. Daardoor verandert Hij trots in nederigheid, en vijandschap en ongeloof in liefde en geloof.GZ 70.1

De Joden hadden moeizaam gezwoegd om volmaaktheid te bereiken door hun eigen pogingen, en zij waren daarin niet geslaagd.GZ 70.2

Christus had hun verteld dat hun gerechtigheid nooit het koninkrijk der hemelen zou kunnen binnengaan. Nu beschrijft Hij hun de aard van de gerechtigheid, die allen die de hemel zullen binnengaan bezitten zullen. In de gehele bergrede beschrijft Hij de vruchten daarvan, en nu wijst Hij in één zin op de bron en de aard daarvan: Weest volmaakt zoals God volmaakt is. De wet is slechts een weerspiegeling van het karakter Gods. Aanschouw in uw hemelse Vader een volmaakte openbaring van de beginselen die de grondlegging zijn van Zijn regering.GZ 70.3

God is liefde. Als lichtstralen die van de zon komen, stromen liefde, licht en vreugde van Hem tot al Zijn schepselen. Het is Zijn natuur om te geven. Zijn leven zelf is een stroom van onzelfzuchtige liefde.GZ 70.4

Hij zegt ons, volmaakt te zijn zoals Hij volmaakt is, — op dezelfde manier. Wij moeten middelpunten van licht en zegen zijn voor onze kleine kring, zoals Hij dat is voor het heelal. Wij hebben niets van onszelf, maar het licht van Zijn liefde beschijnt ons, en wij moeten de helderheid daarvan weerspiegelen. „Goed zijnde in Zijn geleende goedheid”, kunnen wij volmaakt zijn in onze sfeer, zoals God volmaakt is in de Zijne.GZ 70.5

Jezus zeide: Weest volmaakt, gelijk uw Vader volmaakt is. Indien gij kinderen Gods zijt, hebt ge deel aan Zijn natuur, en ge moet zijn zoals Hij is. Ieder kind leeft door het leven van zijn vader. Indien gij Gods kinderen zijt, — verwekt door Zijn Geest, — dan leeft ge door het leven Gods. In Christus woont „al de volheid der Godheid lichamelijk.” Col. 2 :9. En het leven van Jezus wordt „in ons sterfelijk vlees geopenbaard.” 2 Cor. 4:11. Dat leven in u zal hetzelfde karakter vormen en dezelfde werken openbaren als het deed in Hem. Zo zult gij in harmonie zijn met ieder voorschrift van Zijn wet; want „de wet des Heren is volmaakt, zij verkwikt de ziel.” Psalm 19 : 8. Door de liefde wordt „de eis der wet” vervuld „in ons, die niet naar het vlees wandelen, doch naar de geest.” Rom. 8 : 4.GZ 70.6