BEGINSELEN DER GASTVRIJHEID

Deze vermaningen zijn eigenaardig genoeg in de wind geslagen. Zelfs onder hen die belijden Christenen te zijn, wordt ware gastvrijheid maar weinig aan de dag gelegd. Onder ons eigen volk is de gelegenheid om gastvrijheid te verlenen, niet beschouwd zoals dat moest, als een voorrecht en zegen. De sfeer van de prettige omgang wordt te weinig gevoeld; er bestaat geen geneigdheid, voor twee of drie meer om de gezinstafel plaats te maken zonder omslag en in alle eenvoudigheid. Sommigen voeren aan dat “dit zoveel last veroorzaakt”. Dat zou niet zo zijn wanneer men zou zeggen: “We hebben niets bijzonders gemaakt, maar we zouden het zo prettig vinden wat wij hebben met u te delen.” Bij de onverwachte gast wordt zo’n welkom veel meer op prijs gesteld dan alle overtollige voorbereiding.USG2 600.1

Het is een verloochening van Christus, wanneer men voor de ontvangst van bezoekers uitzonderlijke toebereidingen treft, want dat vereist tijd die in werkelijke zin de Here behoort. Hierin beroven wij God. En we doen daarmede ook anderen kwaad. Door van de herbergzaamheid te veel drukte te maken, beroven velen hun eigen gezinnen van de nodige aandacht, en hun voorbeeld brengt er anderen toe dat na te volgen.USG2 600.2

Nodeloze moeiten en lasten haalt men zich op de hals door het verlangen de gasten eens met uitzonderlijk vertoon te ontvangen. In het klaarmaken van de verschillende gerechten voor de tafel overwerkt de vrouw des huizes zich. Als gevolg van de verschillende schalen, overladen de gasten hun maag; en ziekte en narigheid, ten gevolge van overwerking enerzijds en te veel eten anderzijds, zijn het resultaat. Deze opgeschroefde feestmaaltijden zijn een last en een kwaad.USG2 600.3

Maar het is de bedoeling des Heren dat wij de belangen van onze broeders en zusters ter harte zullen nemen. Paulus heeft daarvan een beeld gegeven. Tot de gemeente te Rome zegt hij: “Ik beveel u Febe onze zuster, die een dienares is der gemeente die te Kenchreën is, opdat gij haar ontvangt in de Here gelijk het de heiligen betaamt, en haar bijstaat in wat zaak zij u zou mogen van node hebben; want zij is een beschermster geweest van velen, ook van mijzelf.” Romeinen 16:1, 2. Febe was tegenover de apostel herbergzaam geweest en dat was zij ook op uitzonderlijke wijze geweest tegenover vreemdelingen die hulp nodig hadden. Haar voorbeeld moet door de gemeenten van deze tijd worden nagevolgd.USG2 600.4

God is misnoegd over de zelfzuchtige belangstelling die zo vaak aan de dag gelegd wordt ten aanzien van “ik en mijn gezin”. Elk gezin dat deze geest koestert, moet nodig bekeerd worden door de zuivere beginselen, geopenbaard in het leven van Christus. Die zich in zichzelf opsluiten, die niet bereid zijn aan bezoekers herbergzaamheid te verlenen, verliezen vele zegeningen.USG2 601.1

Sommigen van onze arbeiders bekleden posten waarin zij. vaak bezoekers gastvrijheid moeten verlenen, hetzij hun eigen broeders of vreemdelingen. Enkelen hebben er op aangedrongen dat de conferentie daarmede rekening houdt door boven hun salaris nog een toelage te verstrekken ter bestrijding van deze extra-kosten. Maar de Here heeft de taak der herbergzaamheid opgedragen aan heel Zijn volk. Het ligt niet in Gods opdracht dat één of twee herbergzaamheid zullen beoefenen voor een conferentie of een gemeente, of dat arbeiders betaald worden voor hun aan broeders verleende gast-vrijheid. Dit is een gedachte geboren uit zelfzucht, en engelen Gods houden van deze dingen aantekening.USG2 601.2

Die van plaats tot plaats trekken als evangelisten of zendelingen op enig gebied, moeten gastvrijheid ontvangen van de leden der gemeente onder wie zij arbeiden. Broeders en zusters, bereidt deze arbeiders een thuis, zelfs al gaat dat gepaard met grote persoonlijke offers.USG2 601.3

Christus houdt aantekening van elke uitgave voor het verlenen van gastvrijheid om Zijnentwil. Hij voorziet in alles wat voor dit werk nodig is. Die om Christus’ wille hun broeders gastvrijheid verlenen en hun best doen het bezoek profijtelijk te maken zowel voor hun gasten als voor zichzelf, staan in de hemel opgetekend als dezulken die waardig zijn bijzondere zegeningen te ontvangen.USG2 601.4