Kafla 19—Að veita úr sjóðum Guðs

Drottinn hefur nýlega gefið mér sérstaka vitnisburði til að flytja varðandi þær viðvaranir og loforð sem hann hefur gefið í Malakía. Eftir að ég hafði talað ákaflega skýrt til safnaðarins í Sidney (Ástralíu) og var að fara í yfirhöfn mína í fataherberginu, var ég spurð þessarar spurningar. “Systir White, heldur þú að faðir minn eigi að greiða tíund? Hann hefur orðið fyrir miklu tjóni nýlega, og hann segir að strax og hann sé búinn að greiða skuldir sínar muni hann greiða tíund.” Ég spurði: “Hvernig lítur þú á skyldur okkar gagnvart Guði sem gefur okkur líf og andardrátt og allar blessanir sem við njótum? Myndir þú vilja að skuld okkar við Guð færi stöðugt vaxandi? Myndir þú ræna hann þeim hluta sem hann hefur aldrei gefið okkur til neins annars tilgangs en að efla verk sitt, að halda uppi þjónum sínum í boðuninni? Sem svar við spurningu þinni spyr Malakí: ”,,Á maðurinn að pretta Guð?” . . . Þér spyrjið: “í hverju höfum vér prettað þig?“” - rétt eins og menn vildu misskilja þetta efni af ásettu ráði. Svarið kemur: “Í tíund og fórnargjöfum. Mikil bölvun hvílir yfir yður, af því að þér prettið mig, öll þjóðin.” Myndi ég þora, eftir slíka yfirlýsingu, að segja við þig: “Þið þurfið ekki að greiða tíund á meðan þið eruð í skuld?” Á ég að segja þér að vera viss um að greiða allt sem þið skuldið hvaða manni sem er, jafnvel þó við rænið Guð með því?RR 56.2

Ef allir myndu taka ritningarnar á orðinu og opna hjörtu sín til að skilja orð Drottins, myndu þeir ekki segja: “Ég get ekki séð þetta með tíundgreiðslu. Ég get ekki séð að í mínum kring- umstæðum eigi ég að greiða tíund.” - Special Testimony to Battle Creek Churck, [Sérstakur vitnisburður til Battle Creek safnaðarins] bls. 9, 10 [ágúst, 1896].RR 56.3