Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Wybrane poselstwa III - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Rozdział 50 — Lekceważące odnoszenie się do pionierów

    Rzeczą możliwą jest opowiadać to, co stało się w związku z minionym doświadczeniem ludu Bożego, a opowiadać to tak, że sprawi się, iż ich doświadczenie przybierze śmieszny i niewłaściwy wygląd. Nieuczciwe jest brać pewne cechy dzieła i oddzielać od wielkiej całości. Czyniąc tak, można przedstawić mieszaninę prawdy i błędu, którą nasi wrogowie wielce się posłużą na niekorzyść prawdy i jako przeszkodą dla dzieła i sprawy Bożej...WP3 307.1

    Niech nikt z naszych braci nie wyobraża sobie, że wykonuje służbę Bożą, przedstawiając słabości ludzi, którzy wykonali dobre, doniosłe, mile widziane dzieło, pracując, aby odsłonić poselstwo miłosierdzia dla upadłych ludzi, dla zbawienia ginących dusz. Przypuśćmy, że ci bracia mieli słabe cechy charakteru, które odziedziczyli po swoich wykazujących braki przodkach, czy te wady mają być wyszukiwane i uwydatniane?WP3 307.2

    Czy mężowie, których Bóg wybrał, aby prowadzili reformację przeciwko papiestwu i bałwochwalstwu, mają być przedstawiani w niewłaściwym świetle? Sztandar władcy synagogi szatana został wysoko wzniesiony i błąd najwyraźniej maszerował w triumfie, a reformatorzy — dzięki łasce danej im od Boga — toczyli pomyślną walkę przeciwko zastępowi ciemności. Wydarzenia w historii reformatorów zostały mi przedstawione. Wiem, że Pan Jezus i jego aniołowie z głębokim zainteresowaniem obserwowali walkę przeciwko mocy szatana, który połączył swoje zastępy ze złymi ludźmi w celu zgaszenia boskiego światła, ognia królestwa Bożego. Ze względu na Chrystusa znosili oni pogardę, drwiny i nienawiść ludzi, którzy nie znali Boga. Byli oczerniani i prześladowani aż na śmierć, ponieważ nie chcieli wyrzec się swojej wiary. Jeśli ktokolwiek odważy się wziąć tych ludzi w rękę i położyć przed światem ich błędy i pomyłki, niech pamięta, że ma do czynienia z Chrystusem w osobie jego świętych...WP3 307.3

    Nagana dla adwentystycznego autora — Upubliczniłeś błędy i braki ludu Bożego, a czyniąc tak zhańbiłeś Boga i Jezusa Chrystusa. Nie oddałabym światu mojej prawej ręki za to, co napisałeś. Nie byłeś świadomy tego, jaki będzie wpływ twojej pracy...WP3 308.1

    Pan nie wezwał cię do przedstawienia tych rzeczy publiczności jako poprawnej historii naszego ludu. Twoja praca sprawi, że konieczne będzie, abyśmy podjęli trud, by ukazać, dlaczego ci bracia zajęli takie skrajne stanowisko, jakie zajęli, i przywołać okoliczności, które usprawiedliwią tych, na których twoje artykuły położyły podejrzenie i hańbę.WP3 308.2

    Dałeś wypaczony obraz — Nie przeżywałeś początkowych doświadczeń z ludźmi, o których napisałeś, i którzy zostali złożeni, by odpoczęli od swoich prac. Dałeś jedynie częściowy obraz, ponieważ nie przedstawiłeś faktu, że moc Boga działała w połączeniu z ich ciężką pracą, mimo że popełnili pewne błędy. Uwydatniłeś przed światem błędy braci, lecz nie przedstawiłeś faktu, że Bóg działał, aby naprawić te błędy i doprowadzić niewłaściwe sprawy do porządku. Przeciwnicy chętnie pomnożą treść, która została dostarczona do ich rąk przez nasz lud. Sporządziłeś listę błędów pierwszych apostołów, błędów tych, którzy byli cennymi w oczach Pana w dniach Chrystusa.WP3 308.3

    Czy myślisz, że przedstawiając skrajne stanowiska, które były zajmowane przez posłańców Bożych, wzbudzone zostanie zaufanie w dzieło Boże na ten czas? Niech Bóg przez natchnienie nakreśli błędy swojego ludu dla ich pouczenia i upomnienia, lecz niech ograniczone usta lub pióra nie rozwodzą się nad tymi cechami doświadczenia ludu Bożego, które mają skłonność do wprawiania w zakłopotanie i zaciemniania umysłu. Niech nikt nie zwraca uwagi na błędy tych, których ogólna praca została przyjęta przez Boga. Artykuły, jakie przedstawiłeś nie są tego rodzaju, że pozostawiają prawdziwe i uczciwe wrażenie na umysłach tych, którzy je czytają, wobec naszego dzieła i naszych pracowników...WP3 308.4

    Boże dzieci są bardzo cenne w jego oczach, a ci, którzy piórem lub głosem osłabiają wpływ nawet najmniejszego z tych, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa, są zapisani w niebie jako sprawcy szkody samemu Panu. “Zaprawdę powiadam wam, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, mnie uczyniliście”. Musimy pamiętać, że powinniśmy starannie strzec naszych myśli, naszych uczuć, naszych słów, naszych czynów, abyśmy nie ranili i nie siniaczyli Zbawiciela w osobie jego świętych, ponieważ powiedział nam wyraźnie, że utożsamia On siebie samego z cierpiącą ludzkością. Ani jeden z Bożych wiernych nie otrzyma zaszczytu korony życia w królestwie chwały, kto nie przeszedł przez ostre konflikty i próby. Każdy, kto wygra, biegnąc w wyścigu o nieśmiertelną koronę, będzie dokładał starań sprawiedliwie.WP3 308.5

    Nie zwracać broni na żołnierzy Chrystusa — Mamy kierować broń naszej walki przeciwko naszym wrogom, lecz nigdy nie zwracać jej w kierunku tych, którzy są pod rozkazem wymarszu od Króla królów, którzy mężnie toczą walki Pana panów. Niech nikt nie mierzy w żołnierza, którego Bóg uznaje, którego Bóg posłał, aby niósł szczególne poselstwo dla świata i wykonał szczególne dzieło.WP3 309.1

    Żołnierze Chrystusa mogą nie zawsze wykazywać doskonałość w swoim kroku, lecz ich błędy powinny wywoływać u ich współtowarzyszy nie słowa, które osłabią, ale słowa, które wzmocnią i pomogą im odzyskać ich utracony grunt. Nie powinni obracać chwały Bożej w hańbę i dawać przewagi najbardziej zawziętym wrogom swojego Króla.WP3 309.2

    Niech towarzysze walki nie będą surowymi, nierozsądnymi sędziami swoich towarzyszy i nie wykorzystują do maksimum każdego mankamentu. Niech nie okazują szatańskich atrybutów, stając się oskarżycielami braci. Odkryjemy, że jesteśmy źle przedstawiani i fałszowani przez świat, choć podtrzymujemy prawdę i bronimy Bożego zdeptanego prawa; niech jednak nikt nie hańbi sprawy Bożej, upubliczniając jakiś błąd, który mogą popełnić żołnierze Chrystusa, gdy ten błąd jest zauważony i poprawiony przez tych, którzy zajęli jakieś fałszywe stanowisko...WP3 309.3

    Bóg obwini tych, którzy niemądrze obnażają błędy swoich braci, o grzech daleko większej wagi, niż obwini tego, kto robi fałszywy krok. Krytyka i potępianie braci są uważane za krytykę i potępianie Chrystusa. — Letter 48, 1894.WP3 309.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents