Rozdział 25 — Zganienie wojowniczego nastawienia

Drogi bracie M.:

Kiedy spotkaliśmy się w _____, chcieliśmy ci pomóc, ale obawialiśmy się że nie przyjmiesz potrzebnej ci pomocy. Proponowałam abyś przyszedł do nas, abyś dołączył do nas i do innych drogich dzieci Bożych, i abyś mógł się nauczyć lekcji, tak potrzebnych tobie, zanim nie staniesz się silny, aby wytrzymać napór pokus i niebezpieczeństw ostatnich dni. Przypominam sobie twoje oblicze jako jednego z tych, których złe nawyki doprowadziły nie tylko do zniszczenia twojego ciała lecz również do utraty twojego życia wiecznego. Zdobyłeś wielkie zwycięstwo ale jeszcze wiele masz do zdobycia, masz jeszcze walki do stoczenia z wewnętrznymi wrogami, które jeśli ich nie zwyciężysz, mocno zniszczą twoje szczęście i tych wszystkich, z którymi żyjesz.S2 162.1

Wiele wad twego charakteru musi być przezwyciężone i musisz się zabrać za tę pracę w żarliwej i pokornej modlitwie do Boga gdyż jesteś bezradny bez Jego szczególnej troski. Wiara w prawdę zmieniła twoje życie ale to nawrócenie nie jest tak rzetelne i gruntowne abyś mógł stanąć przed sądem Bożym. Miłujesz prawdę ale ona musi głębiej wpływać na twoje słowa i zachowanie. Masz wielką lekcję do nauczenia się i nie możesz tracić czasu nie nauczywszy się jej. Nie nauczyłeś się samokontroli. To jest specjalne zwycięstwo, które musisz zdobyć. Posiadasz więcej elementów wojowniczości aniżeli pokoju. Musisz pielęgnować uprzejmą chrześcijańską grzeczność. “Miłością braterską jedni ku drugim skłonni bądźcie, uczciwością jedni drugich uprzedzając”. Rzymian 12,10. “Nic nie czyniąc spornie albo przez próżną chwałę ale w pokorze jedni drugich mając za wyższych nad się”. Filipian 2,5.S2 162.2

Twoja wojowniczość jest wielka i stoisz w naprężeniu, gotowy odtrącać wszystko co możesz. Nie pracujesz aby zobaczyć jak dalece twoje myśli i poglądy harmonizują z innymi lecz gotów jesteś być poróżniony z kimkolwiek możesz, nie chcesz mieć wspólnego języka. To kaleczy twoją duszę i opóźnia twój rozwój duchowy i nie tylko zasmuca ale kaleczy tych wokół ciebie, którzy mogliby być twoimi przyjaciółmi, lecz czasami napełnia ich wstręt do tego stopnia że twoje towarzystwo nie jest przyjemne lecz dokuczliwe. To że uważasz poglądy innych za gorsze od swoich jest tak dla ciebie naturalne jak potrzeba oddychania. Tutaj mocno się mylisz bo nie posiadasz całej mądrości, którą sobie przypisujesz. Często wynosisz swoje opinie ponad mężczyzn i kobiety mających wiele więcej lat i doświadczeń niż ty, i którzy mają znacznie większe kwalifikacje, aby kierować i wypowiadać mądry sąd, niż ty. Lecz nie zauważyłeś tych nieprzyjemnych objawów, przez co nie zdawałeś sobie z tego sprawy jakie będą z tego gorzkie owoce. Długo poddawałeś się duchowi sporu i wojowniczości. Twoje swoiste nastawienie prowadzi cię do lubowania się w sprzecznościach.S2 163.1

Twoja wiedza była żałosna i nie pozwoliła ci posiąść prawdziwego charakteru religijnego. Prawie wszystkiego musisz się oduczyć aby nauczyć się właściwego życia chrześcijańskiego. Posiadasz wybuchowy temperament co zasmuca twych przyjaciół i świętych aniołów i kaleczy twą duszę. Jest to przeciwne duchowi prawdziwej świętości i pobożności, i musisz się nauczyć skromności w mowie i w obejściu. Swoje “ja” musisz opanować nawet wobec najbardziej nienawróconych i złych ludzi. Jest to niewłaściwe postępować w tym duchu wobec tych, którzy wierzą prawdzie i szukają pokoju, miłości i harmonii! Paweł mówi: “Dążcie do pokoju ze wszystkimi”. Hebrajczyków 12,14. Ten duch sprzeczności jest przeciwny wszystkim zasadom Bożym. W swoim kazaniu na górze Chrystus mówił: “Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi nazwani będą. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem ich jest królestwo niebieskie”. Mateusza 5,9-10. Będziesz miał wszędzie kłopoty jeśli się nie nauczysz lekcji, której Bóg chce, abyś się nauczył. Powinieneś być mniej pewny siebie w swoich poglądach i poświęcić więcej chęci do nauki jak prawdziwy uczeń Jezusa. “Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta”. Przypowieści 16,32. Nierychły do gniewu jest wielce rozumnym człowiekiem lecz ten o wybuchowym duchu zadowolony jest w swojej głupocie. Jakub mówi. “A tak, bracia moi mili! niech będzie każdy człowiek prędki ku słuchaniu ale nierychły ku mówieniu i nierychły ku gniewowi. Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożej”. Jakuba 1,19-20.S2 163.2

Twój duch pewności siebie, którego okazujesz, jest wytworem sposobu twego życia. Gdybyś miał większe doświadczenie w sprawach Bożych, wiedziałbyś że owoce, które rodzisz, są złe. Nie są pożywne tylko prowadzą do goryczy. Musisz poskromić swoją dyktatorską wyniosłość. Drogi bracie, mam wielką nadzieję że ty, który okazałeś odwagę zmierzyć się z wrogiem, który w tobie mieszkał i okazałeś hart ducha by walczyć ze swoim przeciwnikiem, którym jest “apetyt” jak też i mocne nałogi pętające cię, podejmiesz nad nimi pracę aby je pokonać. Posiadałeś nierozsądnego ducha i czułeś że nikt specjalnie nie dba o ciebie, myślałeś że każdy był twoim nieprzyjacielem i było ci to obojętnym jakie to będzie miało następstwa.S2 164.1

Prawda cię znalazła w twym ubogim stanie. W niej zobaczyłeś moc, która jest zdolna ciebie podnieść i dać ci siłę, której nie posiadałeś. Uchwyciłeś się promieni światła, które cię oświecały. Jeśli teraz poddasz się całkowicie wpływowi prawdy, ona cię doskonale nawróci, uświęci i przygotuje na ostateczny dzień, w którym nastąpi zbawienie. Posiadasz wiele dobrych cech charakteru i masz uprzejme serce. Bóg chce abyś był dobry. Nie lubisz aby tobą kierowano. Sam chcesz panować lecz musisz posiąść pokornego ducha i chęć do nauki, być przystępnym, cierpliwym, poświęconym dla innych i być pełen delikatności i litości.S2 164.2

Jesteśmy tobą zainteresowani i chcemy ci pomóc. Modlę się abyś te wiersze przyjął we właściwym duchu i aby odpowiednio wywarły wpływ na twoje serce i życie.S2 165.1