Szatan przemawia do Ewy za pośrednictwem węża

Aby zamaskować swoje działanie, szatan wybrał węża jako medium — przebranie doskonale nadające się do jego zwodniczych zamiarów. Wąż był wówczas jednym z najmądrzejszych i najpiękniejszych zwierząt na ziemi. Miał skrzydła, a gdy latał w powietrzu, jego ciało koloru wypolerowanego złota rzucało wokoło oślepiający blask. — Patriarchowie i prorocy 26.PA 40.3

Oglądając piękno przyrody w Bożym stworzeniu, rozkoszując zmysły barwami i wonią kwiatów oraz pięknem drzew i krzewów, Ewa oddaliła się od męża. Myślała o ograniczeniu, które Bóg nałożył na nich w związku z drzewem poznania. Podobało się jej piękno i obfitość, jakie Pan zapewnił im dla zaspokojenia ich wszystkich potrzeb. Mówiła:PA 40.4

— To wszystko dał nam Bóg, byśmy z tego korzystali. To wszystko jest nasze, gdyż On powiedział: “Z każdego drzewa tego ogrodu możesz jeść, ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść”. 1 Mojżeszowa 2,16-17. Ewa podeszła do zakazanego drzewa. Jej ciekawość wzbudziło to, jak śmierć mogłaby się kryć w owocu tego pięknego drzewa. Ze zdumieniem usłyszała, jak jej myśli zostały wyrażone i powtórzone przez dziwny głos:PA 40.5

— “Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie ze wszystkich drzew ogrodu wolno wam jeść?” 1 Mojżeszowa 3,1.PA 41.1

Ewa nie uświadamiała sobie, że ujawniła swoje myśli, rozmawiając sama ze sobą na głos, a więc była wielce zaskoczona, gdy usłyszała je powtórzone przez węża. — The Review and Herald, 24 luty 1874.PA 41.2

W łagodnych i miłych słowach oraz melodyjnym głosem szatan zwrócił się do zaskoczonej Ewy. Usłyszawszy mówiącego węża, była zdumiona. Ten chwalił jej urodę i niezwykły wdzięk, co spodobało się Ewie.PA 41.3

Ewa została omamiona, zwiedziona pochlebstwami i zauroczona. — The Spirit of Prophecy I, 35-36.PA 41.4

Ewa naprawdę uwierzyła, że wąż zna jej myśli, a więc musi być bardzo mądry. Odpowiedziała mu:PA 41.5

— “Możemy jeść owoce z drzew ogrodu, tylko o owocu drzewa, które jest w środku ogrodu, rzekł Bóg: Nie wolno wam z niego jeść ani się go dotykać, abyście nie umarli.PA 41.6

Na to rzekł wąż do kobiety:PA 41.7

— Na pewno nie umrzecie, lecz Bóg wie, że gdy tylko zjecie z niego, otworzą się wam oczy i będziecie jak Bóg, znający dobro i zło”. 1 Mojżeszowa 3,2-5.PA 41.8

Tak oto ojciec kłamstwa wypowiedział twierdzenie bezpośrednio przeciwne do wyraźnego słowa Boga. Szatan zapewnił Ewę, iż została ona stworzona jako nieśmiertelna, a więc nie może umrzeć. Powiedział, iż Pan wie, że gdy tylko zjedzą owoc drzewa poznania, doznają oświecenia, ich wiedza się poszerzy i uszlachetni, tak iż staną się równi Bogu. (...). Ewa uznała wynurzenia węża za niezwykle mądre. (...). Z tęsknym pragnieniem spoglądała na drzewo obwieszone owocami, które wyglądały na bardzo smaczne. Wąż spożywał je z wyraźnym zadowoleniem.PA 41.9

Ewa wyolbrzymiła słowa Bożego przykazania. Pan powiedział do Adama i do niej:PA 41.10

— “Z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz”. 1 Mojżeszowa 2,17.PA 41.11

W rozmowie z wężem Ewa dodała od siebie słowa:PA 41.12

— “...ani się go dotykać, abyście nie umarli”. 1 Mojżeszowa 3,3.PA 41.13

Wtedy to dała o sobie znać przebiegłość węża. Te słowa Ewy dały mu przewagę nad nią. — The Review and Herald, 24 luty 1874.PA 41.14

Wąż oświadczył, że jedząc z tego drzewa, osiągną wyższy poziom egzystencji i posiądą w szerszym zakresie wiedzę. On sam spożył zakazany owoc i dzięki temu ma zdolność mówienia. Sugerował, że Pan zazdrośnie broni im jeść owoce z tego drzewa, aby się nie wywyższyli i nie stali się Mu równi. — Patriarchowie i prorocy 27.PA 42.1

Zaciekawienie Ewy wzrosło jeszcze bardziej. Zamiast natychmiast oddalić się stamtąd, stała tam i słuchała mowy węża. Nie przyszło jej na myśl, że może to być upadły wróg posługujący się wężem jako medium. — The Spirit of Prophecy I, 36.PA 42.2

Z jakże wielką uwagą cały wszechświat śledził konflikt, który miał zadecydować o statusie Adama i Ewy! W jakimże napięciu aniołowie słuchali słów szatana, sprawcy grzechu, który swoje wymysły stawiał ponad przykazaniami Bożymi i starał się udaremnić prawo Pańskie przez swoje zwodnicze argumenty! Jakżeż niecierpliwie oczekiwali, by przekonać się, czy święta para zostanie zwiedziona przez kusiciela i ulegnie jego intrydze! (...).PA 42.3

Szatan przedstawił Boga jako oszusta pozbawiającego stworzenia dobrodziejstw swoich najlepszych darów. Aniołowie ze smutkiem i zdumieniem słuchali tego twierdzenia zniesławiającego charakter Pana, gdy szatan przypisał Jemu swoje własne podłe cechy charakteru. Ale Ewa nie przeraziła się, słysząc takie fałszywe oskarżenie rzucone przeciwko Najwyższemu Bogu. Gdybyż (...) pamiętała o przejawach Jego miłości i niezwłocznie udała się do swego męża, mogłaby zostać uratowana przed podstępną pokusą złego. — The Signs of the Times, 12 maj 1890.PA 42.4

Kusiciel zerwał owoc i podał go Ewie, a ona wzięła go do ręki. Wtedy kusiciel oświadczył, że przecież nie wolno jej dotykać tego owocu, gdyż grozi to śmiercią. Zapewnił ją, że nie poczuje bardziej zła czy śmierci, jeśli zje owoc, tak jak nie poczuła ich, gdy dotknęła owocu. Ewa ośmieliła się, gdyż nie dostrzegła żadnych doraźnych oznak Bożego niezadowolenia. Uznała, że słowa kusiciela są mądre i logiczne. Zjadła więc owoc, który okazał się bardzo smaczny. Rozkoszowała się jego smakiem i wyobrażała sobie, jak wspaniałe będą rezultaty jego spożycia. — The Spirit of Prophecy I, 38.PA 42.5

Nie było żadnej trucizny w owocu drzew poznania — niczego, co spowodowałoby doraźnie fizyczny zgon po jego spożyciu. Drzewo to zostało umieszczone w ogrodzie wyłącznie po to, by wypróbować ich [Adama i Ewy] lojalność wobec Boga. — The Signs of the Times, 13 luty 1896.PA 42.6