De Sabbat

„Dat is een teken tussen Mij en u . . . zodat gij weet dat Ik de Here ben”.

De Sabbat een teken

De waarde van de Sabbat als opvoedingsmiddel is niet hoog genoeg te schatten. Wat God van ons verlangt, geeft Hij weer terug, verrijkt, verheerlijkt met Zijn eigen heerlijkheid. De tiende die Hij van Israel vroeg, was bestemd om onder de mensen het voorbeeld van Zijn tempel in de hemel, het teken van Zijn tegenwoordigheid op aarde, in zijn volle schoonheid te bewaren. Zo wordt ook het gedeelte van onze tijd dat Hij vordert, ons teruggegeven met Zijn Naam en Zijn zegel. Het is, zegt Hij, „een teken tussen Mij en u . . . zodat gij weet dat Ik de Here ben”; omdat „in zes dagen de Here de hemel en de aarde heeft gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag, daarom zegende de Here de Sabbatdag en heiligde die” (Ex 31: 13; 20: 11). De Sabbat is een teken van scheppende en verlossende kracht; hij wijst op God als de bron van leven en van kennis; hij roept herinneringen wakker aan de oorspronkelijke heerlijkheid van de mens en getuigt aldus van Gods bedoeling ons naar Zijn eigen beeld te herscheppen.Ka 248.1

De dag van het gezin

De Sabbat en het gezin werden beiden in de hof van Eden ingesteld, en het is Gods bedoeling dat ze onafscheidelijk met elkaar verbonden zijn. Op die dag meer dan op elke andere, is het ons mogelijk het leven van het Paradijs te leven. Het was het plan Gods dat de leden van het gezin verenigd zouden zijn, in arbeid en studie, in aanbidding en ontspanning, de vader als priester van zijn huis, en vader en moeder beide om hun kinderen te onderwijzen en te vergezellen. Maar de resultaten van de zonde, die de levensomstandigheden hebben gewijzigd, zijn voor deze nauwe band in hoge mate een beletsel. Het gebeurt vaak dat gedurende de week de vader de gezichten van zijn kinderen ternauwernood ziet. Hij krijgt bijna de kans niet, met zijn kinderen om te gaan of hen te onderwijzen. Maar Gods liefde heeft aan dat zwoegen een grens gesteld. Over de Sabbat houdt Hij Zijn genadige handen uitgespreid. Op Zijn eigen dag stelt Hij het gezin in de gelegenheid met Hem, met de natuur, en met elkander één te zijn.Ka 248.2

De Sabbat en de natuur

Daar de Sabbat het gedenkteken is van de scheppingskracht, is hij boven alle andere de dag waarop wij door Zijn werken met God bekend zullen worden. In de gedachtengang van de kinderen moet de Sabbat verbonden worden met de schoonheid in de natuur. Gelukkig is het gezin dat op de Sabbatdag naar de plaats der aanbidding kan gaan zoals Jezus en de discipelen naar de synagoge gingen — door de akkers, langs de oever van het meer en door de bossen. Gelukkig zijn de vader en moeder die hun kinderen kunnen onderwijzen uit Gods geschreven Woord met illustraties uit het opengeslagen boek der natuur; die kunnen gaan zitten onder de groene bomen, in de zuivere, open lucht, teneinde het Woord te bestuderen en de Vader hierboven lof te zingen.Ka 249.1

Door zo’n gemeenschappelijke omgang kunnen ouders hun kinderen met zichzelf verbinden en zo ook met God door banden die nooit verbroken kunnen worden.Ka 249.2

Bijbelstudie

Als middel tot een verstandelijke opvoeding, zijn de kansen die de Sabbat biedt, van onschatbare waarde. Leer de Sabbatschoolles niet door een haastig overzicht van de desbetreffende teksten op Sabbatmorgen, maar door een zorgvuldige studie van de les der volgende week op Sabbatnamiddag, met een dagelijkse herhaling of verklaring gedurende de week. Zo zal de les in het geheugen gegrift worden, een schat die nooit geheel verloren zal gaan.Ka 249.3

Laten ouders en kinderen, wanneer ze de preek beluisteren de aangehaalde teksten met hun inhoud opschrijven en zoveel mogelijk de gedachtengang onthouden, om ze na thuiskomst onder elkaar te kunnen herhalen. Dit zal er toe bijdragen om de ongedurigheid weg te nemen, waarmee kinderen zo vaak naar de prediking luisteren, en bovenal zal het de gewoonte aankweken, aandachtig te luisteren.Ka 249.4

,,Rijke beloning”

Wanneer de scholier dan de onderwerpen nog eens overdenkt, zullen voor hem schatten zichtbaar worden, waarvan hij nooit heeft gedroomd. In zijn eigen leven zal hij de werkelijkheid laten zien van de ervaring die beschreven staat in de tekst: —Ka 249.5

„Zo vaak Uw woorden gevonden werden, at ik ze op, Uw woord was mij tot vreugde en blijdschap mijns harten” (Jer. 15:16). „Ik overdenk Uw inzettingen”. „Kostelijker zijn zij dan goud, ja dan veel fijn goud . . . Ook laat Uw knecht zich daardoor ernstig vermanen; in het houden ervan ligt rijke beloning” (Ps. 119:48; 19:11, 12).Ka 250.1