Πωσ ειναι κρυμμενοσ

Οι θησαυροί του εύαγγελίου άναφέρονται κρυμμένοι. Αύτοί πού περνούν τόν εαυτό τους γιά σοφό, πού βαυκαλίζονται μέ τήν κομπορρημοσύνη τής κενόδοξης φιλοσοφίας, δέν μπορούν νά άντιληφθοϋν τήν ομορφιά, τή δύναμη και τό μυστηριακό χαρακτήρα του άπολυτρωτικοϋ σχεδίου. Πολλοί έχουν μάτια, άλλά δέ βλέπουν. ‘Έχουν αύτιά, άλλά δέν ακούν. ‘Έχουν κρίση, άλλά δέ διακρίνουν τόν κρυμμένο θησαυρό.ΠΧ 64.3

Ο άνθρωπος εύκολα μπορεί νά προσπεράσει τό σημείο του θαμμένου θησαυρού. Στήν ώρα τής μεγαλύτερης άνάγκης, μπορεί άποκαμωμένος νά ζητήσει άποκούμπι στόν κορμό ένός δένδρου, άλλά νά άγνοεϊ ότι ενας ολόκληρος θησαυρός κρύβεται στίς ρίζες του. Αύτό συνέβη μέ τούς Ιουδαίους. Ενας τέτοιος ολόχρυσος θησαυρός, ο θησαυρός τής άλήθειας, είχε τεθεί στή διάθεση του Εβραϊκού λαού. Η Ιουδαϊκή οικονομία, σταμπαρισμένη μέ τή σφραγίδα του ουρανοϋ, είχε θεσπισθεϊ από τόν ίδιο τόν Ιησού Χριστό. οι μεγάλες άπολυτρωτικές άλήθειες παρουσιάζονταν κάτω από ένα πέπλο τύπων και συμβόλων. Καί όμως όταν ήρθε ο Χριστός, οι Εβραίοι δέν άνεγνώρισαν ‘Εκείνον τόν Οποίο ύποδηλούσαν όλα αυτά τά σύμβολα. Είχαν στά χέρια τους τό λόγο του Θεού. Αλλ’ οι παραδόσεις, μεταδιδόμενες από γενεά σέ γενεά, καθώς και οι άνθρώπινες ερμηνείες τών Γραφών, τούς άπέκρυβαν χήν άλήθεια, την όποία εκπροσωπούσε ό ‘Ιησούς Χριστός. Ή πνευματική αξία των ‘Ιερών Γραφών είχε χαθεί. Τό θησαυροφυλάκιο της παντογνωσίας τούς είχε άνοιχθεΐ, άλλ’ αύτοί δέν τό εβλεπαν.ΠΧ 64.4

Ό Θεός δέν κρύβει την άλήθεια Του άπό τούς άνθρώπους. Αύτοί οί ϊδιοι την καθιστούν δυσνόητη μέ τη στάση τους. Ό Χριστός είχε δώσει ικανά τεκμήρια στόν Ιουδαϊκό λαό γιά νά πεισθούν δτι Αύτός ήταν ό Μεσσίας. Άλλ’ ή διδαχή Του άπαιτοϋσε μιά ριζοσπαστική μεταλλαγή τής ζωής τους. Άντελήφθηκαν δτι αν δέχονταν τόν Χριστό, θά επρεπε νά άπαρνηθοϋν τούς προσφιλείς τους κανόνες καί τίς παραδόσεις τους, καθώς καί τίς εγωκεντρικές, άνίερες συνήθειές τους. Ή άποδοχή τής άμετάβλητης, τής αιώνιας άλήθειας άπαιτοϋσε θυσία άπό μέρους τους. Γι’ αυτό καί δέν παραδέχονταν τήν πιό άδιάσειστη μαρτυρία πού μπορούσε νά δώσει ό Θεός γιά νά έδραιώσει τήν πίστη τους στόν Χριστό. Ένώ ισχυρίζονταν δτι πίστευαν στίς Γραφές τής Παλαιάς Διαθήκης, άρνούνταν νά παραδεχθούν τήν περιεχόμενη σ’ αύτές μαρτυρία γιά τή ζωή καί τόν χαρακτήρα τού Χριστού. Φοβώταν δτι άμα πίστευαν θά επρεπε νά μεταλλαγοϋν καί θά άναγκάζονταν τότε νά άποκηρύξουν τίς προγενέστερες άπόψεις τους. Ό θησαυρός τού εύαγγελίου—ή ‘Οδός, ή Αλήθεια καί ή Ζωή—βρίσκονταν άνάμεσά τους, άλλ’ αύτοί περιφρόνησαν τό πολυτιμότερο δώρο πού μπορούσε νά προσφέρει ό ούρανός.ΠΧ 65.1

“Άλλ’ δμως καί εκ τών άρχόντων πολλοί έπίστευσαν εις Αύτόν·”, διαβάζομε στή Γραφή, “πλήν διά τούς Φαρισαίους δέν ώμολόγουν, διά νά μή γείνωσιν άποσυνάγωγοι.” (Ίωάν. 12:43). Είχαν πεισθεϊ. Πίστεψαν δτι ό Ίησοϋς ήταν ό Υίός τού Θεοϋ. Άλλ’ οί φιλόδοξες επιθυμίες τους τούς εμπόδιζαν νά Τόν ομολογήσουν φανερά. Δέν είχαν τήν πίστη εκείνη πού θά τούς εξασφάλιζε τόν ούράνιο θησαυρό. Ζητούσαν επίγειους θησαυρούς.ΠΧ 65.2

Καί στή σημερινή εποχή οί άνθρωποι άναζητοϋν μέ τήν ϊδια προθυμία τούς επίγειους θησαυρούς. Ό νοϋς τους είναι άπασχολημένος μέ εγωιστικές, φιλόδοξες σκέψεις. Προκειμένου νά άπολαύσουν τά πλούτη, τή δόξα καί τίς τιμές τοϋ κόσμου, βάζουν τούς κανόνες, τίς παραδόσεις καί τά εντάλματα τών άνθρώπων πάνω άπό τά εντάλματα τοϋ Θεού. Γι’ αύτούς οί θησαυροί τοϋ λόγου Του είναι κρυμμένοι. “Ό φυσικός δμως άνθρωπος δέν δέχεται τά τού Πνεύματος τοϋ Θεοϋ· διότι είναι μωρία εις αύτόν, καί δέν δύναται νά γνωρίση αυτά- διότιι πνευματικώς άνακρίνονται.” (Α’ Κορ. 2:14).ΠΧ 65.3

“’Εάν δέ καί ήναι τό εύαγγέλιον ημών κεκαλυμμένον, εις τούς άπολλυμένους είναι κεκαλυμμένον· τών οποίων, άπίστων όντων, ο Θεός του κόσμου τούτου έτύφλωσε τόν νουν, διά νά μή έπιλάμψη εις αύτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου τής δόξης του Χριστού, όστις είναι ή εικών του Θεού.” (Β’ Κορ. 4:3-4).ΠΧ 66.1