Miejsce młodzieży w dziele Bożym

Nie jesteśmy uwolnieni od odpowiedzialności za młodych ludzi wtedy, gdy oddają oni swoje serca Bogu. Muszą oni zainteresować się pracą dla Pana i zrozumieć, że On oczekuje od nich, że przyczynią się do rozwoju Jego dzieła. Nie wystarczy więc wskazać młodzieży, jak wiele jest do zrobienia i zalecić, by się podjęła roli, wyznaczonej jej w dziele Bożym. Należy młodych ludzi uczyć pracy dla Mistrza. Muszą oni zostać przygotowani, nauczeni, wyszkoleni w najlepszych metodach zdobywania ludzi dla Chrystusa. Uczcie ich, by próbowali w łagodny i prosty sposób pomagać swoim rówieśnikom. Młodym ludziom powinny być systematycznie przedkładane różne dziedziny pracy misyjnej, aby mogli do niej przystępować, mając zapewnione odpowiednie pouczenie i pomoc. W ten sposób nauczą się pracować dla Boga.SE 143.1

Nie wyobrażajcie sobie, że możecie wzbudzić zainteresowanie młodzieży przez wygłaszanie długich kazań. Zastanówcie się, w jaki sposób można je rozbudzić. Co tydzień młodzi ludzie powinni złożyć sprawozdanie ze swojej pracy, opowiadając, co próbowali uczynić dla Zbawiciela i z jakim powodzeniem. Jeśli spotkania misyjne będą okazją do składania takich sprawozdań, nie będą nudne i nużące, lecz ożywione i ciekawe, a ludzie chętnie będą brali w nich udział.SE 143.2

Młodzi, utalentowani, dobrze wyszkoleni i zorganizowani ludzie są bardzo potrzebni w naszych zborach. Młodzież musi w jakiś sposób zużytkować swoją energię. Jeśli nie pójdzie ona pod tym względem we właściwym kierunku, wówczas będzie ją wykorzystywać w sposób, który przyniesie uszczerbek ich własnemu uduchowieniu i będzie zgubny w skutkach dla ich otoczenia.SE 143.3

Niechaj serce nauczyciela będzie połączone z sercami tych, których naucza. Niech pamięta on, że jego uczniowie są wystawieni na liczne pokusy. Tylko w niewielkim stopniu zdajemy sobie sprawę ze złych cech charakteru przekazanych młodym ludziom w spuściźnie po rodzicach, a także z tego, jak często czyhające na nich pokusy są wynikiem tego dziedzictwa.SE 144.1

Troska, jaką pomocnik Wielkiego Pasterza winien roztaczać nad owieczkami Jego trzody została dobrze zilustrowana obrazem Dobrego Pasterza. Pasterz idzie drogą, a stado podąża tuż za nim. Na swoich ramionach niesie bezradne jagnię, a matka jagnięcia ufnie kroczy u boku pasterza. O dziele Chrystusa Izajasz napisał: “Do swojego naręcza zbierze jagnięta i na swoim łonie będzie je nosił”. Izajasza 40,11. Jagnięta potrzebują czegoś więcej niż tylko pożywienia. Potrzebują ochrony i muszą być stale strzeżone z najczulszą troską. Jeśli któreś z nich odejdzie od stada, trzeba je odnaleźć. Ten obraz jest naprawdę piękny i dobrze ilustruje pełną miłości służbę, jaką pomocnik Wielkiego Pasterza ma pełnić na rzecz trzody Chrystusa, która została powierzona jego ochronie i opiece.SE 144.2

Moi bracia kaznodzieje, otwórzcie drzwi swego serca dla młodych ludzi, którzy są wystawieni na pokusy. Przybliżcie się do nich w indywidualnych wysiłkach. Zło kusi ich z każdej strony. Starajcie się zainteresować ich tym, co pomoże im żyć lepszym życiem. Nie trzymajcie ich na dystans. Zaproście do swego domu, aby przyłączyli się do was w czasie rodzinnego nabożeństwa. Pamiętajmy o Bożych wymaganiach wobec nas i czyńmy drogę do nieba jasną i atrakcyjną dla innych.SE 144.3

*****

Powinniśmy uczyć młodych ludzi, jak mogą pomagać swoim rówieśnikom. Gdy będą się starali to czynić, zdobędą doświadczenie, dzięki czemu będą mogli przygotować się do poświęconej pracy na szerszym polu. Można dotrzeć do tysięcy ludzi w najprostszy, najskromniejszy sposób. Najinteligentniejsi ludzie — ci, na których zwraca się uwagę i których chwali się jako najbardziej utalentowanych ludzi tego świata — często zostają poruszeni przez proste słowa płynące z serca miłującego Boga. (...) Szczere, uczciwe słowa dziecka Bożego, wypowiedziane z naturalną prostotą, otworzą drzwi do serc, które od dawna są zamknięte. — Testimonies for the Church VI, 115.SE 144.4

*****

Od dzieciństwa Tymoteusz znał Pismo Święte i ta wiedza strzegła go od złych wpływów otoczenia oraz pokusy wybierania przyjemności i samolubnego zaspokajania ich przed wypełnieniem obowiązku. Takie zabezpieczenie jest potrzebne wszystkim dzieciom, więc częścią pracy rodziców i przedstawicieli Chrystusa powinno być dbanie o właściwe nauczanie dzieci prawd Słowa Bożego. — Testimonies for the Church IV, 398.SE 144.5