Namiętności walczące z duszą

Prawdziwie poświęceni chrześcijanie, gdziekolwiek się znajdują, podwyższą swój moralny poziom zachowując właściwe zasady dotyczące zdrowia fizycznego i jak Daniel ukażą innym przykład wstrzemięźliwości i samozaparcia. Każdy zepsuty apetyt staje się wojującą żądzą. Wszystko, co stoi w konflikcie z prawem naturalnym powoduje chorobowy stan duszy. Zaspokajanie apetytów przytępia umysł, jest przyczyną niestrawności żołądka, niedoczynności wątroby, deprawując w ten sposób naturę i ducha człowieka. A potem ofiarowuje się Bogu te osłabione zdolności zapominając o tym, że Bóg nie akceptował ofiar ze skazami! Naszym obowiązkiem jest sprowadzenie apetytów i zwyczajów życia do zgodności z prawem naturalnym. Jeśli ciała ofiarowywane na ołtarzu Chrystusowym byłyby sprawdzane z taką samą dokładnością, jak ofiary żydowskie, któż zostałby przyjęty?UZ 23.1

Z jaką dokładnością powinni chrześcijanie korygować swe zwyczaje, aby każda ich zdolność była w pełni przygotowana do służby Chrystusowi! Jeśli chcemy być uświęceni w duszy, ciele i duchu, musimy żyć w zgodzie z Bożym prawem. Serce nie może być oddane Bogu, jeśli pobłaża się apetytom i namiętnościom kosztem zdrowia i życia. Ci, którzy gwałcą prawa rządzące zdrowiem muszą ponieść karę. Tak bardzo przytępili swe zdolności w każdej dziedzinie, że nie potrafią właściwie podchodzić do obowiązków jakie mają wobec bliźnich, a także nie odpowiadają na żądania Boże.UZ 23.2

Gdy szkockie duchowieństwo zwróciło się z petycją do Lorda Palmerstona, premiera Anglii, aby wyznaczyć dzień modlitwy i postu w związku z panującą cholerą, premier odpowiedział: “Oczywiście, zdezynfekujcie ulice, domy, podnieście na wyższy poziom czystość i zdrowie wśród biedoty, sprawdźcie, czy nie brak im dobrego pożywienia i odzieży, wprowadźcie wszędzie zasady sanitarne, a nie będziecie mieli okazji do postu i modlitwy. Pan wcale nie wysłucha waszych modlitw, jeśli najpierw nie zastosujecie tych środków prewencyjnych.”UZ 23.3

Apostoł Paweł mówi: “Oczyśćmy się od wszelkiej zmazy ciała i ducha, dopełniając świętobliwości swojej w bojaźni Bożej.” 2 Koryntian 7,1. Dla zachęcenia nas ukazuje wolność, jaką cieszy się prawdziwie uświęcony chrześcijanin, “Przetoż żadnego potępienia nie masz teraz tym, którzy będąc w Chrystusie Jezusie nie według ciała chodzą, ale według ducha”. Rzymian 8,1. Nawołuje Galacjan; “Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej”. Galacjan 5,16. Paweł nazywa niektóre przejawy cielesnych pożądliwości: “bałwochwalstwo,... pijaństwo,... i tym podobne”. Wiersze 20.21. Po wyliczeniu owoców Ducha, wśród których znajduje się wstrzemięźliwość, dodaje: “A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje wraz z namiętnościami i żądzami”. Wiersz 24.UZ 23.4