Reforma w święceniu sabatu

Sabat jest złotą klamrą łączącą Boga z Jego ludem. Jednak przykazanie dotyczące sabatu zostało złamane. Święty Boży dzień został zbezczeszczony. Człowiek grzechu usunął sabat ze swego miejsca a na jego miejsce wprowadził zwykły roboczy dzień. W Zakonie powstała wyrwa i ona musi być naprawiona. Prawdziwy sabat znowu musi być postawiony na swoim prawowitym miejscu jako Boży dzień odpoczynku. W pięćdziesiątym ósmym rozdziale Izajasza opisane jest dzieło jakie ma wykonać lud Boży. Ma on wywyższyć Zakon i uczynić Go chwalebnym, odbudować to co tak długo było spustoszone i na nowo założyć fundamenty dla wielu pokoleń. Do tych, którzy podejmują się tego zadania, Bóg mówi: “Twoi ludzie odbudują prastare grunty, podźwigniesz fundamenty poprzednich pokoleń i nazwą cię naprawiaczem wyłomów, odnowicielem aby w nich można było mieszkać. Jeżeli powstrzymasz swoją nogę od bezczeszczenia sabatu aby załatwiać swoje sprawy w moim świętym dniu i będziesz nazywał sabat rozkoszą a dzień poświęcony Panu godnym czci, i uczcisz go nieodbywając w nim podróży, niezałatwiając swoich spraw i nieprowadząc pustej rozmowy, wtedy będziesz się rozkoszował Panem a Ja sprawię że wzniesiesz się ponad wyżyny ziemi i nakarmię cię dziedzictwem twojego ojca, Jakuba, bo usta Pana to przyrzekły”. Izajasza 58,12-14.S6 351.4

Kwestia sabatu będzie centralnym punktem w ostatnim wielkim boju, w którym weźmie udział cały świat. Ludzie bardziej doceniają szatańskie zasady niż te, którymi rządzi się niebo. Przyjęli fałszywą sobotę, którą szatan ustanowił jako znak swojej władzy. Jednak Bóg wycisnął swoją pieczęć na swym królewskim zarządzeniu. Każdy sabat nosi imię swego Autora jako niezniszczalny znak obwieszczający wszem i wobec Jego moc. Naszym zadaniem jest pomóc ludziom w zrozumieniu tej sprawy. Mamy im pokazać że życiowo ważne znaczenie ma to czy przyjęli znak królestwa Bożego czy też piętno królestwa buntu ponieważ każdy uznaje się za poddanego tego królestwa, którego znak nosi. Bóg powołał nas abyśmy podnieśli wysoko sztandar Jego podeptanego sabatu. Dlatego ważną i potrzebną rzeczą jest to abyśmy dali przykład właściwego święcenia sabatu.S6 352.1

Przy zakładaniu nowych zborów kaznodzieje powinni udzielać dokładnych wskazań odnośnie należytego święcenia sabatu. Musimy wystrzegać się aby swobodne praktyki panujące wśród święcących niedzielę nie były naśladowane przez tych, którzy chcą święcić Boży święty dzień. Musi zostać przeprowadzona wyraźna i dokładna linia podziału między tymi, którzy noszą znak Bożego królestwa, a tymi, którzy przyjęli piętno królestwa buntu.S6 353.1

Daleko większa świętość musi zostać nadana sabatowi niż wykazuje wielu jawnych święcących sobotę. Znieważają Pana ci, którzy nie przestrzegają sabatu jako przykazania według litery ani też według ducha. Pan wzywa do reformy święcenia sabatu.S6 353.2