Κανένας περιορισμένος νους δεν είναι ικανός να καταλάβει το χαρακτήρα ή τα έργα του Απεριόριστου Θεού. Δεν είναι δυνατόν με την έρευνα να βούμε το Θεό. Στις ισχυρότερες και τελειότερα καλλιεργημένες διάνοιες, καθώς και στις πιο αδύνατες και περισσότερο αμαθείς διάνοιες, η ιερή αυτή Ύπαρξη θα παραμένει περιβλημένη με μυστήριο. Παρόλο όμως ότι «νεφέλη και η ομίχλη είναι κύκλω Αυτού, δικαιοσύνη και κρίσις (είναι) η βάσις του θρόνου Αυτού.» (Ψαλμ. 97: 2). Μπορούμε να κατανοήσουμε την προς εμάς συμπεριφορά Του μέχρι του σημείου όπου διακρίνουμε την ευσπλαχνία ενωμένη με τη δύναμη. Μπορούμε να καταλάβουμε τόσες από τις προθέσεις Του, όσες είμαστε σε θέση να εννοήσουμε. Πέραν αυτού μπορούμε να εξακολουθούμε να εμπιστευόμαστε στο χέρι της Παντοδυναμίας και στην ξέχειλη από αγάπη καρδιά.XE 157.1

Ο λόγος του Θεού, όπως και ο χαρακτήρας του Συγγραφέα του, παρουσιάζει μυστήρια που δεν μπορούν ποτέ να νοηθούν από περιορισμένες υπάρξεις. Ο Θεός όμως έχει δώσει στη Γραφή ικανή απόδειξη για τη θεϊκή τους προέλευση. Αυτή η ίδια η ύπαρξή Του, ο χαρακτήρας Του, η αληθότητα του λόγου Του βασίζονται στη μαρτυρία που ανταποκρίνεται στη νοημοσύνη μας. Και μια τέτοια μαρτυρία αφθονεί. Είναι αλήθεια ότι δεν έχει απομακρύνει την πιθανότητα της αμφιβολίας. Η πίστη πρέπει να στηρίζεται στην απόδειξη και όχι στην επίδειξη. Εκείνοι που θελουν να αμφιβάλουν, έχουν την ευκαιρία να το κάνουν. Όσοι όμως επιθυμούν να γνωρίσουν την αλήθεια, βρίσκουν έδαφος άφθονο για πίστη.XE 157.2

Δεν πρέπει να αμφιβάλουμε για το λόγο του Θεού επειδή αδυνατούμε να καταλάβουμε τα μυστήρια της πρόνοιάς Του.XE 157.3

Στο φυσικό κόσμο διαρκώς περιβαλλόμαστε από θαυμάσια πράγματα που υπερβαίνουν την ικανότητα της νοημοσύνης μας. Πρέπει λοιπόν να παραξενευόμαστε αν στον πνευματικό κόσμο ανακαλύπτουμε μυστήρια που δεν είμαστε ικανοί να βυθομετρήσουμε; Η δυσκολία βρίσκεται μόνο στην αδυναμία και στη στενότητα της ανθρώπινης αντίληψης.XE 158.1

Τα μυστήρια της Γραφής, μακριά τού να αποβούν ισχυρι-σμοί στρεφόμενοι εναντίον της, είναι οι ισχυρότερες αποδείξεις της θεϊκής θεοπνευστίας. Αν η Βίβλος δεν περιείχε περιγραφή του Θεού εκτός από εκείνη που θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε, αν την ανωτερότητα και τη μεγαλοσύνη Του μπορούσαν να συλλάβουν οι ανθρώπινες διάνοιες, τότε αυτή δε θα ήταν σε θέση, όπως συμβαίνει τώρα, να φέρει τα αλάνθαστα τεκμήρια της θεότητας. Το μεγαλείο των θεμάτων της πρέπει να εμπνέει την πίστη ότι αυτή πραγματικά είναι ο λόγος του Θεού.XE 158.2

Η Γραφή αποκαλύπτει την αλήθεια με τέτοια απλότητα και προσαρμογή προς τις ανάγκες και τις προσδοκίες της ανθρώπινης καρδιάς, που έχει παραξενέψει και έχει γοητεύσει τις πιο καλλιεργημένες διάνοιες, ενώ ταυτόχρονα απλοποιεί τον τρόπο της ζωής για τις πιο ταπεινές και αμαθείς διάνοιες. «Ο οδεύων και οι μωροί δεν θέλουσι πλανάσθαι (δι’αυτής).” (Ησ. 35:8). Κανένα παιδί δε χρειάζεται να γελασθεί στο μονοπάτι. Κανένας τρεμάμενος ερευνητής δεν είναι ανάγκη να αποτύχει όταν βαδίζει μέσα στο αγνό και άγιο φως. Μολαυταύτα, οι με τον απλούστερο τρόπο εκτεθειμένες αλήθειες καταγίνονται με θέματα ανώτερα, ευρύτατα, ανυπολόγιστα, πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση μυστήρια που αποτελούν τον κρυψώνα της δόξας Του, μυστήρια που υπερνικούν τη σκέψη στην έρευνά της - ενώ εμπνεύουν στον ειλικρινή ερευνητή σεβασμό και πίστη. Όσο περισσότερο ερευνούμε τη Γραφή, τόσο βαθύτερη είναι η πεποίθησή μας ότι αυτή είναι ο λόγος του ζώντος Θεού, και η ανθρώπινη λογική υποκλίνεται μπροστά στο μεγαλείο της θεϊκής αποκάλυψης.XE 158.3

Πρόθεση του Θεού είναι να αποκαλύπτονται διαρκώς οι αλήθειες του λόγου Του στον ειλικρινή ερευνητή. Ενώ «τα κρυπτά ανήκουσιν εις Κύριον τον Θεόν ημών, τα αποκεκαλυμμένα (ανήκουσιν) εις ημάς και εις τα τέκνα ημών διά πα-ντός.» (Δευτ. 29:29). Η σκέψη ότι μερικά μέρη της Γραφής δεν είναι δυνατόν να εννοήθούν, έχει οδηγήσει στην παραμέληση μερικών από τις περισσότερο σημαντικές της αλήθειες. Πρέπει να τονισθεί και συχνά να επαναλαμβάνεται το γεγονός ότι τα μυστήρια της Γραφής δεν είναι μυστήρια οφειλόμενα στην προσπάθεια του Θεού να αποκρύψει την αλήθεια, αλλά στη δική μας αδυναμία ή άγνοια, οι οποίες μας καθιστούν ανίκανους να εννοήσουμε την αλήθεια ή να προσαρμοσθούμε σε αυτή. Η περιστολή δεν έγκειται στην πρόθεση του Θεού, παρά στη δική μας ικανότητα. Από τις περικοπές εκείνες της Γραφής που ιδιαίτερα προσπερνούνται ως ακατανόητες, ο Θεός μάς θέλει να καταλάβουμε τόσο, όσο μπορεί να εισχωρήσει στη διάνοιά μας. «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος” για να είναι ο άνθρωπος του Θεού «ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν.” (Β’Τιμ. 3:16,17).XE 158.4

Αδύνατον είναι για κάθε ανθρώπινη διάνοια να εξαντλήσει έστω και μια αλήθεια ή υπόσχεση της Γραφής. Κάποιος συλλαμβάνει τη δόξα από τη μια άποψη, κάποιος άλλος από διαφορετική άποψη. Ακόμη και τότε, αναλαμπές μόνο μπο-ρούμε να διακρίνουμε. Η ολοκληρωμένη λάμψη υπερβαίνει την ορατότητά μας.XE 159.1

Όταν παρατηρούμε τα μεγαλεία του λόγου του Θεού, βλέπουμε μέσα σαν μια πηγή που ευρύνεται και βαθύνεται πέρα από τα μάτια μας. Το εύρος της και το βάθος της υ-περβαίνουν τη γνώση μας. Καθώς κοιτάζουμε, η ματιά πλατύνεται, και μπροστά μας ξανοίγεται μια πελώρια θάλασσα χωρίς όρια, χωρίς ακτή.XE 159.2

Μια τέτοια μελέτη έχει ζωογόνο δύναμη. Ο νους και η καρδιά αποκτούν νέα δύναμη, νέα ζωή.XE 159.3

Η πείρα αυτή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της θεϊκής συγγραφικής πατρότητας της Βίβλου. Δεχόμαστε το λόγο του Θεού σαν τροφή της ψυχής, όπως ακριβως δεχόμαστε το ψωμί σαν τροφή του σώματος. Το ψωμί καλύπτει τις φυσικές ανάγκες μας. Από πείρα γνωρίζουμε ότι παράγει αίμα, οστά και μυελό. Εφαρμόστε το ίδιο πείραμα στη Γραφή.XE 159.4

Όταν οι αρχές της καταστούν ήδη τα στοιχεία του χαρα-κτήρα, ποια είναι τα αποτελέσματα; Ποιες αλλαγές έχουν επέλθει στη ζωή; «Τα αρχαία παρήλθον, ιδού τα πάντα έγειναν νέα.» (Β’Κορ. 5:17). Με τη δύναμή της άνδρες και γυναίκες έσπασαν τις αλυσίδες των αμαρτωλών έξεων. Απαρνήθηκαν τη φιλαυτία. Οι βλάσφημοι έγιναν ευσεβείς, οι μέθυσοι εγκρατείς, οι ανήθικοι ενάρετοι. Ψυχές που έφεραν την ομοιότητα του Σατανά, μεταβλήθηκαν σε εικόνα του Θεού. Αυτή και μόνο η αλλαγή κρίνεται θαύμα θαυμάτων. Μια μεταλλαγή που προέρχεται από το λόγο του Θεού, είναι ένα από τα καταπληκτικότερα μυστήρια του λόγου. Δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Μπορούμε μόνο να πιστεύουμε, όπως δηλώνουν οι Γραφές ότι είναι «ο Χριστός εις εσάς η ελπίς της δόξης.» (Κολ. 1:27).XE 160.1

Η επίγνωση του μυστηρίου αυτού εφοδιάζει το κλειδί για όλα τα άλλα. Ανοίγει στην ψυχή τους θησαυρούς του σύμπαντος, τις πιθανότητες της απεριόριστης ανάπτυξης. Και η ανάπτυξη αυτή αποκτάται με την αδιάκοπη προς εμάς α-ποκάλυψη του χαρακτήρα του Θεού - τη δόξα και το μυστήριο του γραπτού λόγου. Αν θα μας ήταν δυνατόν να αποκτήσουμε πλήρη κατανόηση του Θεού και του λόγου Του, δε θα υπήρχε για μας περαιτέρω ανακάλυψη της αλήθειας, ούτε βαθύτερη γνώση, ούτε μεγαλύτερη ανάπτυξη. Ο Θεός θα έπαυε να είναι η ανώτερη δύναμη, και ο άνθρωπος θα έπαυε να αναπτύσσεται. Δοξασμένος ο Θεός που τέτοιο πράγμα δε συμβαίνει. Επειδή ο Θεός είναι απεριόριστος, και σε Αυτόν βρίσκονται όλοι οι θησαυροί της σοφίας, μπορούμε αιωνίως να ερευνούμε, πάντοτε να μαθαίνουμε, χωρίς ποτέ να εξαντλούμε τους θησαυρούς της σοφίας Του, της αγαθότητάς Του και της δύναμής Του.XE 160.2

Η Δύναμη του Άσματος

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ