Lekcje niezbędne w każdym domu — W każdym domu należy uczyć lekcji wyrzeczeń. Ojcowie i matki, uczcie wasze dzieci oszczędności. Zachęcajcie je, by oszczędzały nawet niewielkie sumy na dzieło misyjne. Chrystus jest naszym przykładem. Dla nas stał się ubogi, abyśmy dzięki Jego ubóstwu stali się bogaci. On uczył, że wszyscy powinni działać w miłości i jedności tak, jak On działał; poświęcać się, jak On się poświęcił; i miłować, jak przystało na dzieci Boże. — Testimonies for the Church IX, 130. JWD 94.3
Uczcie się lekcji wyrzeczeń i nauczajcie jej wasze dzieci. Wszystko, co można zaoszczędzić dzięki wyrzeczeniom, jest potrzebne teraz w dziele, które ma być wykonane. Trzeba nieść ludziom ulgę w cierpieniu, karmić głodnych i głosić prawdę na obecny czas tym, którzy jej nie znają. — Poselstwo do młodzieży 233. JWD 94.4
Ofiarność powinna się stać nawykiem — Słowem i przykładem nauczajcie wyrzeczenia, oszczędności, szczodrości i samowystarczalności. Każdy, kto ma szczery charakter, będzie przygotowany do radzenia sobie z trudnościami i gotowy postępować według słów: tak mówi Pan. Ludzie nie są gotowi pojąć swoich zobowiązań wobec Boga, póki nie nauczą się w szkole Chrystusa nosić Jego jarzma ograniczeń i posłuszeństwa. Ofiarność jest początkiem naszego dzieła głoszenia prawdy i powoływania instytucji. Jest ważną częścią edukacji. Ofiarność musi się stać nawykiem w budowaniu charakteru w tym życiu, jeśli pragniemy posiąść mieszkanie nieuczynione ludzkimi rękami, wieczny dom w niebie. — Testimonies for the Church VI, 214. JWD 94.5
Skarbonka wyrzeczeń — Dzieci należy uczyć wyrzekania się siebie. Pewnego razu, gdy przemawiałam w miejscowości Nashville, Pan udzielił mi światła w tej sprawie. Z wielką siłą oświeciła mnie myśl, że w każdym domu powinna się znajdować skarbonka wyrzeczeń, do której dzieci powinny być uczone wrzucać drobne pieniądze, które w przeciwnym razie wydałyby na słodycze i inne zbędne rzeczy. (...). JWD 95.1
Przekonacie się, że gdy dzieci będą w ten sposób odkładać pieniądze, zyskają wielkie błogosławieństwo. (...). Każdy członek rodziny, od najstarszych od najmłodszych, powinien praktykować ideę wyrzeczenia. — The Review and Herald, 22 czerwiec 1905. JWD 95.2
Dzieci nie powinny znajdować się w centrum zainteresowania — Dzieci w wieku od dwóch do czterech lat nie powinny być utwierdzane w mniemaniu, że muszą otrzymać wszystko, czego się domagają. Rodzice powinni uczyć je lekcji wyrzeczeń i nigdy nie traktować ich w taki sposób, by myślały, że są w centrum zainteresowania i wszystko kręci się wokół nich. JWD 95.3
Wiele dzieci dziedziczy egoizm po rodzicach, ale rodzice powinni starać się wyrywać każde włókno tej złej skłonności z ich natury. Chrystus wiele razy karcił chciwość i egoizm. Rodzice powinni się starać hamować i wykorzeniać egoistyczne cechy z charakteru swoich dzieci, gdy tylko dostrzegą pierwsze ich ślady, czy to w ich obecności, czy w relacjach dzieci z rówieśnikami. — The Signs of the Times, 13 sierpień 1896. JWD 95.4
Wychowując dzieci, matka musi pamiętać o tym, aby ich nie rozpieszczać i nie psuć. Dzieci nie mogą myśleć, że wszystko musi obracać się wokół nich. Skutek jest odwrotny, jeśli rodzice za dużo czasu i trudu poświęcają na zabawianie swoich dzieci. Trzeba wychowywać dzieci tak, aby same mogły zająć się sobą, aby wiedziały, jak wykorzystać własne możliwości. Wtedy nauczą się cieszyć nawet najmniejszą przyjemnością. Z drugiej strony należy działać w tym kierunku, by dzieci znosiły mężnie wszystkie swe rozczarowania i przeciwności. Nie należy się nad nimi użalać przy każdym małym bólu lub zadraśnięciu, lecz kierować myśli na inne rzeczy, co pozwoli im nie zwracać uwagi na drobne przykrości i doświadczenia. — Śladami Wielkiego Lekarza 276. JWD 95.5
Dar zapominania o sobie — Jedną z zalet charakteru, jaką winno się wyrabiać w każdym dziecku, jest skromność i zdolność zapominania o sobie, tak bardzo dodające życiu podświadomego uroku. Ze wszystkich pozytywnych cech charakteru, te są najpiękniejsze i najpotrzebniejsze w działaniu. — Wychowanie 167. JWD 96.1
Uczcie się, jak nauczać dzieci, by były uprzejme dla bliźnich. Młodzi wcześnie powinni przywyknąć do uległości, wyrzeczeń i liczenia się ze szczęściem innych. Należy ich uczyć poskramiania porywczego usposobienia, niewypowiadania gniewnych słów oraz okazywania stałej uprzejmości, grzeczności i opanowania. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 123-124. JWD 96.2
Jakżeż uważnie powinni rodzice kierować swoimi dziećmi, aby przeciwdziałać wszelkim skłonnościom do egoizmu! Stale powinni sugerować sposoby postępowania, dzięki którym ich dzieci będą się stawały uprzejme dla bliźnich i będą się uczyły pomagać ojcu i matce, którzy tak wiele czynią dla nich. — The Signs of the Times, 13 sierpień 1896. JWD 96.3