Ognisko domowe jest źródłem wszelkiej pomyślności — Społeczeństwo składa się z rodzin i jest takie, jakim go uczynią rodziny. Z serca “pochodzi żywot”, a sercem społeczeństwa, Kościoła i narodu jest rodzina. Pomyślność społeczeństwa, powodzenie Kościoła, dobrobyt narodu, zależą od wpływu rodziny. ChD 7.1
Przyszłość społeczeństwa, jego postęp lub upadek zależeć będą od sposobu bycia i moralności dorastającej wokół nas młodzieży. Jeśli wychowanie młodzieży polega na kształtowaniu w dzieciństwie jej charakteru według dobrych obyczajów, panowania nad sobą i wstrzemięźliwości, taki też będzie jej wpływ na społeczeństwo. Jeśli pozostaje bez oświaty i bez kontroli, a wskutek tego staje się samowolna, niepohamowana w dążeniach i namiętnościach, taki sam będzie w przyszłości jej wpływ na kształtowanie się społeczeństwa. Stosunki towarzyskie, które młodzież obecnie utrzymuje, obyczaje, które teraz kształtują się w jej życiu i zasady, które sobie przyswaja są wskaźnikiem stanu społeczeństwa w przyszłych latach. ChD 7.2
Idealny wzór — Ognisko rodzinne powinno być wszystkim. Powinno być jakby niebem na ziemi, miejscem, gdzie zamiast tłumić pielęgnuje się szlachetne uczucia. Nasze szczęście zależy od pielęgnowania miłości, sympatii i szczerej uprzejmości we wzajemnych stosunkach. ChD 7.3
Idealnym wzorem nieba jest dom, w którym rządzi Duch Pański, gdzie mąż i żona wypełniają wolę Bożą, szanują się, pielęgnują miłość oraz wzajemne zaufanie. ChD 7.4
Ważność atmosfery domu — Duchowa atmosfera otaczająca ojca i matkę, wypełnia cały dom i daje się odczuć we wszystkich dziedzinach życia rodzinnego. ChD 8.1
Rodzice tworzą atmosferę rodzinną. Jeśli między ojcem i matką panuje niezgoda, duch ten udziela się dzieciom. Starajcie się, aby z atmosfery waszego domu promieniowała radość i szczęście. Jeśli staliście się chłodnymi i przestaliście być chrześcijanami żyjącymi według Biblii, nawróćcie się, gdyż taki charakter jaki posiadacie w czasie prób, będziecie posiadać przy przyjściu Chrystusa. Jeśli chcecie być świętymi w niebie, musicie najpierw stać się świętymi na ziemi. Rysy charakteru, jakie posiadacie za życia, nie zmienią się wskutek śmierci lub zmartwychwstania. Wstaniecie z grobu takimi, jakimi byliście w domu i społeczeństwie. Jezus nie zmieni charakteru człowieka przy Swoim przyjściu. Przeistoczenie musi dokonać się teraz. Nasze codzienne życie decyduje o naszym losie. ChD 8.2
Stwarzanie czystej atmosfery — Każdy chrześcijański dom powinien mieć pewne reguły życia; rodzice powinni w swych słowach i wzajemnym odnoszeniu się do siebie dawać swym dzieciom żywy wzór tego, jakimi chcieliby je widzieć. Należy ustawicznie zachowywać czystość mowy i chrześcijańską uprzejmość. Uczcie dzieci i młodzież, by się wzajemnie szanowały, by były wierne Bogu i zasadom; uczcie je poszanowania i posłuszeństwa prawu Bożemu. Te zasady będą kierowały ich życiem i będą przestrzegane w stosunkach z otoczeniem; one wytworzą czystą atmosferę, a ta będzie wywierać wpływ i zachęcać słabe dusze do wytrwania na drodze prowadzącej w górę do świętości i do nieba. Niech każda nauka będzie wzniosła, uszlachetniająca charakter, a zapisy w księgach niebios będą takie, że nie zawstydzicie się, gdy spotkacie się z nimi na sądzie. ChD 8.3
Dzieci, które otrzymają tego rodzaju pouczenia, będą przygotowane do zajęcia odpowiedzialnych stanowisk; udzielaniem budujących wskazówek i przykładem będą ustawicznie pomagać innym ku dobremu. Ci, których moralna wrażliwość nie została stępiona, będą doceniać słuszne zasady; będą prawidłowo oceniać wrodzone zdolności i jak najlepiej użytkować swe siły fizyczne, umysłowe i moralne. Takie dusze są uodpornione na wszelkie pokusy; otacza je mur, który nie łatwo jest zburzyć. ChD 8.4
Bóg chce, by nasze rodziny były symbolem rodziny niebieskiej. Niech rodzice i dzieci pamiętają o tym każdego dnia, odnosząc się do siebie jak członkowie rodziny Bożej. Wtedy ich życie będzie przykładem dla świata i dowodem, czym mogą się stać rodziny miłujące Boga i zachowujące Jego przykazania. Chrystus będzie uwielbiony; Jego pokój, łaska i miłość przenikną dom rodzinny cudowną wonią. ChD 9.1
Wiele zależy od ojca i matki. Rodzice powinni być stanowczymi w utrzymaniu karności, dążąc usilnie do zapewnienia ładu i porządku w domu, by aniołowie niebiescy chętnie w nim gościli wnosząc doń pokój i radość. ChD 9.2
Rozjaśniajcie i uszczęśliwiajcie wasz dom — Nigdy nie zapominajcie, że macie rozjaśniać i uszczęśliwiać wasz dom dla samych siebie i waszych dzieci przez pielęgnowanie zalet Zbawiciela. Jeśli wprowadzicie do niego Chrystusa i rozeznanie między dobrem a złem, wtedy potraficie pomóc waszym dzieciom, by stały się drzewami sprawiedliwości, przynoszącymi owoc Ducha. ChD 9.3
Mogą zjawić się kłopoty, lecz one są udziałem wszystkich ludzi. Niech cierpliwość, wdzięczność i miłość świecą w waszych sercach, choćby dzień był najbardziej pochmurny. ChD 9.4
Dom chociaż skromny, może być zawsze miejscem prowadzenia miłych rozmów i wykonywania dobrych uczynków, gdzie miłość i grzeczność są stałymi gośćmi. ChD 9.5
Rządźcie domem mądrze i z miłością, a nie panujcie w nim żelazną ręką. Dzieci chętnie słuchają poleceń wydawanych z miłością. Kierujcie nimi póki czas. Czyńcie ich życie szczęśliwym w miarę waszych możliwości. Miłością i czułością spulchniajcie glebę ich serca, przygotowując ją pod zasiew prawdy. Pamiętajcie, że Pan zsyła na ziemię nie tylko chmury i deszcz, lecz także piękne uśmiechnięte słońce, aby ziarno kiełkowało i pojawił się kwiat. Pamiętajcie, że dzieci potrzebują nie tylko karcenia i napominania, ale zachęcenia i pochwały, i to w słowach przyjemnych i uprzejmych. ChD 9.6
W naszych domach nie powinno być kłótni. “Mądrość, która jest z góry, jest przede wszystkim czysta, następnie miłująca pokój, łagodna, ustępliwa, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, nie stronnicza, nie obłudna. A owoc sprawiedliwości bywa zasiewany w pokoju przez tych, którzy pokój czynią”. ChD 9.7
Więzy, które jednoczą — Więzy rodzinne są najściślejsze, najdelikatniejsze i najświętsze ze wszystkich, jakie istnieją na ziemi. Ich przeznaczeniem jest przynosić błogosławieństwo ludzkości. Błogosławieństwem są wszędzie, gdzie związek małżeński zawiera się rozumnie, w bojaźni Bożej i z należytym zastanowieniem nad jego znaczeniem. ChD 10.1
Każdy dom rodzinny powinien być miejscem miłości, miejscem, gdzie przebywają aniołowie Boży, wywierający kojący wpływ i zespalający serca rodziców i dzieci. ChD 10.2
Nasze domy muszą stać się domem Bożym, a nasze serca świątynią. Gdziekolwiek pielęgnuje się w duszy miłość Bożą, tam ma miejsce pokój, światło i radość. Badajcie w gronie rodzinnym Słowo Boże i pytajcie: “Co na ten temat powiedział Bóg?” ChD 10.3
Chrystus i chrześcijański dom — Dom, ozdobiony miłością, współczuciem i delikatnością, jest miejscem, które chętnie odwiedzają aniołowie i gdzie Bóg jest wielbiony. Wpływ starannie prowadzonego domu chrześcijańskiego jest najpewniejszym zabezpieczeniem dzieci i młodzieży przed zepsuciem. W atmosferze takiego domu dzieci nauczą się miłować zarówno swych ziemskich rodziców, jak i Ojca niebieskiego. Od lat dziecięcych trzeba wznosić zaporę między młodzieżą a zepsuciem, by nie dotarł do niej zgubny wpływ. ChD 10.4
Każda chrześcijańska rodzina powinna wykazywać przed światem moc i doskonałość chrześcijańskiego wpływu. Rodzice powinni rozumieć swoją odpowiedzialność za utrzymanie swych rodzin z dala od wszelkiego moralnego zła. Świętość Pana powinna przenikać dom. Rodzice i dzieci mają uczyć się współpracy z Bogiem i podporządkowania swoich obyczajów i praktyk woli Bożej. ChD 10.5
Stosunki w rodzinie powinny wywierać uświęcający wpływ na jej członków. Rodziny, założone i prowadzone zgodnie z planem Bożym, są cudowną pomocą w kształtowaniu chrześcijańskiego charakteru. Rodzice i dzieci powinni połączyć się w służbie Tego, który sam tylko może ludzką miłość zachować czystą i szlachetną. ChD 10.6
Pierwszym zadaniem, jakie jest do wykonania w chrześcijańskim domu, to dopilnowanie, aby Duch Chrystusowy mieszkał w nim, aby każdy członek rodziny był zdolny wziąć swój krzyż i naśladować Chrystusa. ChD 11.1