Potrzebni są ludzie wytrwali, którzy nie będą czekać, aż ktoś wygładzi im drogę i usunie wszelkie przeszkody; ludzie, którzy tchną nowy zapał w mizerne działania zniechęconych pracowników; ludzie o sercach gorących chrześcijańską miłością i rękach silnych do pełnienia dzieła Pana. PCZ 41.2
Niektórzy ludzie, podejmujący służbę misyjną są słabi, apatyczni, przygnębieni i łatwo poddają się zniechęceniu. Brak im motywacji. Nie posiadają tych pozytywnych cech charakteru, które dają siłę do działania i rozpalają entuzjazm — ducha i energii. Ci, którzy chcą odnosić sukcesy, muszą być odważni i pełni nadziei. Powinni kultywować swoje zalety. Choć zawsze powinni być gotowi udzielić łagodnej odpowiedzi, która uśmierza gniew, to jednak muszą też posiadać odwagę bohatera, by opierać się złu. Z miłością, która przetrzymuje wszystko, muszą mieć siłę charakteru, która uczyni ich wpływ pozytywną mocą po stronie dobra. PCZ 42.1
Niektórym brakuje siły charakteru. Ich plany i zamierzenia nie są sprecyzowane ani konsekwentnie realizowane. Niewiele jest z nich pożytku w świecie. Ta słabość, niezdecydowanie i nieefektywność powinny być pokonane. W prawdziwym chrześcijańskim charakterze występuje niezłomność, której nie można urobić ani nagiąć przeciwnościami. Musimy mieć moralny kręgosłup, uczciwość, której nie można zmienić pochlebstwami, przekupić ani zastraszyć. PCZ 42.2