Bóg pragnie, byśmy wykorzystali każdą okazję, by przygotować się do służby w Jego dziele. Oczekuje, że całą naszą energię włożymy w tę pracę, żywo odczuwając jej świętość i związaną z nią odpowiedzialność. PCZ 42.3
Wielu z tych, którzy mają kwalifikacje do wykonania doskonałego dzieła, dokonuje niewiele, bo niewiele próbują robić w tym względzie. Tysiące ludzi przechodzi przez życie, jakby nie miało żadnego wyższego dążenia, żadnego celu do zrealizowania. Dzieje się tak dlatego, bo nisko cenią samych siebie. Chrystus zapłacił za nas nieskończoną cenę i chce, byśmy na tej podstawie oceniali swoją wartość. PCZ 43.1
Nie zadowalajcie się niskim standardem. Nie jesteśmy takimi, jakimi możemy być i jakimi Bóg chce nas uczynić. Bóg dał nam zdolność rozumowania nie po to, byśmy pozostawali bierni, ani nie po to, byśmy ją wypaczali przez używanie jedynie do przyziemnych celów, ale by ją rozwijać do granic możliwości, oczyszczać, uświęcać, uszlachetniać i posługiwać się nią dla rozwoju Jego królestwa. PCZ 43.2
Nikt nie powinien się godzić na rolę maszyny kierowanej przez innych. Bóg dał nam zdolność myślenia i działania. Przez działanie ze starannością i oczekiwanie na mądrość od Boga, przygotujecie się do ponoszenia odpowiedzialności. Zachowajcie daną wam przez Boga osobowość. Nie bądźcie cieniem innych ludzi. Oczekujcie, że Pan będzie działał w was i przez was. PCZ 43.3
Nigdy nie myślcie, że nauczyliście się już dość wiele i że możecie teraz zaniechać wysiłków. Rozwinięty umysł jest miarą człowieka. Wasze kształcenie powinno trwać przez całe życie. Każdego dnia powinniście się uczyć i stosować w praktyce zdobytą wiedzę. PCZ 43.4
Pamiętajcie, że jakąkolwiek służbę pełnicie, objawiacie swoją motywację i rozwijacie charakter. Cokolwiek czynicie, czyńcie to dokładnie i pilnie. Pokonajcie skłonność chodzenia na łatwiznę. PCZ 43.5