Zanim Mojżesz opuścił Egipt, odesłał żonę i dzieci z powrotem do teścia. Gdy Jetro usłyszał o cudownym uwolnieniu Izraelitów z Egiptu, odwiedził Mojżesza na pustyni i przyprowadził jego żonę z dziećmi. “Wtedy Mojżesz wyszedł na spotkanie swego teścia, pokłonił się i ucałował go i wypytywali jeden drugiego o powodzenie, po czym weszli do namiotu”. 2 Mojżeszowa 18,7. HZ 80.5
“Jetro cieszył się ze wszystkiego dobrego, jakie Pan wyświadczył Izraelowi, że go wyratował z ręki Egipcjan. I rzekł Jetro: Błogosławiony Pan, który wyratował was z ręki Egipcjan i z ręki faraona, teraz wiem, że Pan jest większy niż wszyscy bogowie, bo dlatego wyratował lud z niewoli Egipcjan, że ci zuchwale z nim postępowali. Potem Jetro, teść Mojżesza, złożył Bogu całopalenie i ofiary rzeźne. Przyszedł też Aaron i wszyscy starsi Izraela, aby wraz z teściem Mojżesza spożyć chleb przed Bogiem”. 2 Mojżeszowa 18,9-12. HZ 81.1
Wprawne oko Jetry wkrótce spostrzegło, że Mojżesz jest przepracowany, bowiem naród przedkładał mu wszystkie trudne sprawy, a on uczył lud ustaw i prawa Bożego. Rzekł tedy Jetro do Mojżesza: “Przeto słuchaj teraz głosu mojego: Udzielę ci rady, a niechaj Bóg będzie z tobą. Ty sam stawaj przed Bogiem za lud i ty sam przedkładaj te sprawy Bogu. Wdrażaj ich w przepisy i prawa i wskazuj im drogę, po której mają chodzić, i czyny, które mają spełniać. Ale ty upatrz sobie z całego ludu mężów dzielnych, bogobojnych, mężów godnych zaufania, nieprzekupnych, i tych ustanów nad nimi jako przełożonych nad tysiącem albo nad setką, albo nad pięćdziesiątką, albo nad dziesiątką, aby sądzili lud w każdym czasie. Tobie zaś niech przedkładają każdą ważniejszą sprawę, a każdą pomniejszą sprawę niech rozsądzą sami; tak odciążysz siebie, a oni ponosić będą odpowiedzialność wraz z tobą. Jeżeli to uczynisz, to podołasz temu, co Bóg ci nakazuje, a również cały ten lud wróci w spokoju do swego miejsca”. 2 Mojżeszowa 18,19-23. HZ 81.2
“Mojżesz usłuchał głosu teścia swojego i uczynił wszystko, co ten powiedział. Mojżesz wybrał mężów dzielnych z całego Izraela i ustanowił ich naczelnikami nad ludem, przełożonymi nad tysiącem, przełożonymi nad setką, przełożonymi nad pięćdziesiątką i przełożonymi nad dziesiątką. I sądzili lud w każdym czasie; tylko sprawę trudniejszą przedkładali Mojżeszowi, a każdą sprawę mniejszą rozsądzali sami. I pożegnał Mojżesz teścia swego, a on poszedł do ziemi swojej”. 2 Mojżeszowa 18,24-27. HZ 81.3
Mojżesz chętnie wysłuchał i zastosował się do mądrych rad teścia. Wcale nie uważał, że skoro został powołany przez Boga, aby uczyć innych, i dokonywać wielu cudów, nie potrzebuje już od nikogo przyjmować nauk. HZ 81.4