Słudzy Pańscy muszą się liczyć z możliwością wszelkiego rodzaju zniechęceń. Będą zmęczeni, i to nie tylko w wyniku działania gniewu, pogardy i okrucieństwa wroga, lecz też z powodu ociężałości, braku konsekwencji, oziębłości oraz zdrady przyjaciół i pomocników. PCh 201.1
(...) Nawet ci, którzy, jak się wydaje, pragną rozwoju dzieła Bożego, będą osłabiać ręce Jego sług. Będą tego dokonywać poprzez słuchanie, kolportowanie i częściową wiarę w to, co mówią potwarcy, samochwalcy, adwokaci ich przeciwnika. (...) Nehemiasz, by uchronić się od wielkich zniechęceń, całkowicie zawierzył Bogu. Tutaj też znajduje się i nasza ochrona. Pamięć tego, co Pan dla nas uczynił, będzie gwarancją, że otrzymamy pomoc w każdej potrzebie. Ten, “który ani własnemu Synowi nie przepuścił, ale Go za nas wszystkich wydał, jakożby wszystkiego z Nim nie darował nam?” “Jeśli Bóg z nami, to któż przeciwko nam?” Jakkolwiek sprytnie szatan i jego agenci mogą spiskować przeciwko ludowi Bożemu, Bóg może zdemaskować i zniweczyć wszelkie ich zamiary. — The Southern Watchman, 19 kwiecień 1904. PCh 201.2
Ci, którzy stoją na pierwszej linii walki, którzy są pobudzani przez Ducha Świętego do wykonania szczególnego dzieła, często odczują tę chwilę, gdy napór wroga będzie odsunięty. Zniechęcenie może zachwiać najsilniejszą wiarę i osłabić najmocniejszą wolę. Bóg jednak rozumie, ciągle współczuje i miłuje. Zna motywy i dążenia serca. Cierpliwe oczekiwanie, pełne zaufanie wtedy, gdy wszystko wydaje się czarne — oto, czego muszą się nauczyć ludzie, kierujący dziełem Bożym. Niebo nie zawiedzie ich w nieszczęściu. Nic nie jest tak pozornie bezsilne, a zarazem tak niezwyciężone, jak dusza, która odczuwając swoją nicość całkowicie spolega na Bogu. — Prophets and Kings 174.175; Prorocy i królowie 114; 98 (wyd. III). PCh 201.3
Pan wzywa żołnierzy, którzy nie zawiodą i nie poddadzą się zniechęceniu, lecz podejmą pracę z wszystkimi jej przykrościami. Chce, by każdy z nas przyjął Chrystusa za wzór do naśladowania. — The Review and Herald, 17 lipiec 1894. PCh 201.4
Ci, którzy obecnie głoszą niepopularne prawdy, nie powinni się zniechęcać, jeśli czasami spotkają się z takim niemiłym przyjęciem nawet ze strony tych, którzy uważają się za chrześcijan, jakiego doznał apostoł Paweł i jego współpracownicy ze strony ludzi, dla których pracowali. Posłańcy krzyża muszą uzbroić się w czujność i modlitwę i iść naprzód w wierze, z odwagą, wykonując pracę zawsze w imieniu Jezusa. — The Acts of the Apostles 230; Działalność apostołów 125; 141 (wyd. III). PCh 201.5