Go to full page →

Rozdział 40 — Chmiel, tytoń i świnie WP2 318

W odpowiedzi na wiele zapytań chcielibyśmy powiedzieć, że wierzymy, iż dla adwentystów dnia siódmego istnieją bardziej zgodne z ich wiarą interesy, za które mogliby się zabrać, by zdobyć środki do życia, niż uprawa chmielu, tytoniu czy hodowla świń. WP2 318.1

Zalecalibyśmy, aby nie obsadzali więcej pól chmielem czy tytoniem i aby zredukowali liczbę swoich świń. Mogą jeszcze zrozumieć, tak jak zrobili to najbardziej konsekwentni wierzący, że obowiązkiem jest nie hodować ich więcej. Nie chcielibyśmy przekonywać nikogo do tego poglądu. O wiele mniej chcielibyśmy przyjmować odpowiedzialność za powiedzenie: “Zaorajcie wasze pola chmielu i tytoniu, i poświęćcie wasze świnie dla psów”. WP2 318.2

Chociaż do tych, którzy mają skłonność do tego, by prześladować wśród naszego ludu hodowców chmielu, tytoniu i świń, chcielibyśmy powiedzieć, że nie mają prawa do tego, by w jakimkolwiek sensie czynić te rzeczy sprawdzianem chrześcijańskiego członkostwa, to także do tych, którzy mają te przykre rzeczy na swoich barkach, chcielibyśmy powiedzieć: “Jeśli możecie bez wielkiej straty zdjąć je z waszych barków, to zgodność z wiarą tego ludu, którego publikacje i ustne nauczanie ma tak wiele do powiedzenia na temat reformy, więcej niż sugeruje, że powinniście zdjąć je z waszych barków tak szybko, jak to możliwe”. [Jest to jedno z bardzo niewielu oświadczeń wydanych wspólnie przez James'a i Ellen White. Przez to, że jest ono podpisane przez obojga jest oczywiste, że wyrażone poglądy mają pełne poparcie pani White. — Kompilatorzy.] — The Review and Herald, 24 marzec 1868. WP2 318.3