Rozdział 40 — Chmiel, tytoń i świnie

W odpowiedzi na wiele zapytań chcielibyśmy powiedzieć, że wierzymy, iż dla adwentystów dnia siódmego istnieją bardziej zgodne z ich wiarą interesy, za które mogliby się zabrać, by zdobyć środki do życia, niż uprawa chmielu, tytoniu czy hodowla świń.WP2 318.1

Zalecalibyśmy, aby nie obsadzali więcej pól chmielem czy tytoniem i aby zredukowali liczbę swoich świń. Mogą jeszcze zrozumieć, tak jak zrobili to najbardziej konsekwentni wierzący, że obowiązkiem jest nie hodować ich więcej. Nie chcielibyśmy przekonywać nikogo do tego poglądu. O wiele mniej chcielibyśmy przyjmować odpowiedzialność za powiedzenie: “Zaorajcie wasze pola chmielu i tytoniu, i poświęćcie wasze świnie dla psów”.WP2 318.2

Chociaż do tych, którzy mają skłonność do tego, by prześladować wśród naszego ludu hodowców chmielu, tytoniu i świń, chcielibyśmy powiedzieć, że nie mają prawa do tego, by w jakimkolwiek sensie czynić te rzeczy sprawdzianem chrześcijańskiego członkostwa, to także do tych, którzy mają te przykre rzeczy na swoich barkach, chcielibyśmy powiedzieć: “Jeśli możecie bez wielkiej straty zdjąć je z waszych barków, to zgodność z wiarą tego ludu, którego publikacje i ustne nauczanie ma tak wiele do powiedzenia na temat reformy, więcej niż sugeruje, że powinniście zdjąć je z waszych barków tak szybko, jak to możliwe”. [Jest to jedno z bardzo niewielu oświadczeń wydanych wspólnie przez James'a i Ellen White. Przez to, że jest ono podpisane przez obojga jest oczywiste, że wyrażone poglądy mają pełne poparcie pani White. — Kompilatorzy.] — The Review and Herald, 24 marzec 1868.WP2 318.3