Przez tygodnie nie byłam w stanie spać po godzinie trzeciej trzydzieści. Mój umysł jest głęboko udręczony, jeśli chodzi o nasz stan jako ludu. Powinniśmy być daleko przed jakimkolwiek innym ludem na ziemi, ponieważ mamy większe światło i większą znajomość prawdy, co nakłada na nas większą odpowiedzialność, by promować to światło i nie tylko wyznawać, że wierzymy w prawdę, ale stosować ją w praktyce. Gdy stosujemy prawdę w praktyce, wtedy naśladujemy Jezusa, który jest światłością świata, a jeśli jako lud nie podnosimy się nieustannie, stając się coraz bardziej duchowo usposobionymi, to stajemy się podobni faryzeuszom — zadufanymi w sobie, podczas gdy nie wypełniamy woli Bożej.WP2 355.1

Musimy mieć większą bliskość Boga. Znacznie mniej własnego ja, a znacznie więcej Jezusa Chrystusa i jego łaski musi być wniesione do naszego codziennego życia. Żyjemy w ważnym okresie historii tego świata. Koniec wszystkiego jest bliski, piasek w klepsydrze czasu szybko się kończy, wkrótce w niebie zostanie powiedziane: “Stało się”. Objawienie 21,6. “Kto święty, niech nadal się uświęca”, “kto brudny, niech nadal się brudzi”. Objawienie 22,11.WP2 355.2

Niech nasze świadectwa nabiorą ostrości, pewniej trzymajmy się Boga. Nie mogę powstrzymać się od modlitwy o pierwszej, drugiej i trzeciej nad ranem, aby Pan działał na serca ludu. Myślę o całym niebie zainteresowanym dziełem, jakie dzieje się na ziemi. Usługujący aniołowie czekają wokół tronu, aby natychmiast wykonać zlecenie Jezusa Chrystusa, by odpowiedzieć na każdą modlitwę zaniesioną w żarliwej, żywej wierze. Myślę o tym, jak wielu z tych, którzy wyznają prawdę trzymają z dala od swojego życia. Nie wprowadzają jej uświęcającej, oczyszczającej, wzmacniającej duchowo mocy do swoich serc...WP2 355.3

Życie poniżej naszych przywilejów

Jesteśmy dalecy od bycia ludem, którym Bóg chciałby, abyśmy byli, ponieważ nie podnosimy duszy i nie oczyszczamy charakteru zgodnie z cudownym odsłonięciem Bożej prawdy i jego zamierzeń. “Sprawiedliwość wywyższa lud, lecz grzech jest hańbą narodów”. Przypowieści 14,34. Grzech wprowadza nieład. Gdziekolwiek jest pielęgnowany — w indywidualnym sercu, w rodzinie, w kościele — tam panuje nieporządek, niesnaski, poróżnienie, wrogość, zawiść, zazdrość, ponieważ wróg człowieka i Boga ma kontrolującą moc nad umysłem. Niech jednak prawda będzie zarówno miłowana i wprowadzona w życie jak i popierana, a mężczyzna ten czy kobieta znienawidzą grzech i będą żywymi przedstawicielami Jezusa Chrystusa wobec świata.WP2 356.1

Ludzie twierdzący, że wierzą w prawdę nie będą potępieni, dlatego że nie mieli światła, ale dlatego że mieli wielkie światło i nie poddali swoich serc próbie Bożego wielkiego moralnego standardu sprawiedliwości. Ludzie, którzy twierdzą, że wierzą w prawdę muszą być podniesieni przez praktykowanie jej. Prawdziwa religia Biblii musi przekształcić życie, oczyścić i uszlachetnić charakter, czyniąc go coraz bardziej podobnym do boskiego wzoru. Wtedy dom będzie rozbrzmiewał modlitwą, dziękczynieniem i chwałą dla Boga. Aniołowie będą usługiwali w domu i towarzyszyli czcicielowi do domu modlitwy.WP2 356.2

Niech zbory, które twierdzą, że wierzą w prawdę, które są orędownikami prawa Bożego, zachowują to prawo i odstąpią od wszelkiej nieprawości. Niech indywidualni członkowie Kościoła stawią opór pokusom praktykowania zła i pobłażania grzechowi. Niech Kościół rozpocznie dzieło oczyszczenia przed Bogiem przez skruchę, upokorzenie, głębokie badanie serca, ponieważ jesteśmy w wypełniającym symbol dniu pojednania — uroczystej godzinie brzemiennej w wieczne rezultaty.WP2 356.3

Niech ci, którzy nauczają prawdy, przedstawiają ją taką jaką jest ona w Jezusie. Pod ujarzmiającym, uświęcającym, oczyszczającym wpływem prawdy Bożej są oni jak czyste naczynia. Niech będą przekształceni przez religię Biblii, a jakiż wpływ rozejdzie się od nich na świat! Niech indywidualni członkowie Kościoła będą czyści, niezachwiani, nieporuszeni, zawsze obfitujący w miłość Jezusa, a wtedy będą światłością dla świata. Niech mężowie stojący jako stróżowie i jako pasterze trzody ogłaszają uroczystą prawdę, rozgłaszają sygnały ostrzeżenia dla wszystkich ludów, narodów i języków. Niech będą żywymi reprezentantami prawdy, której są orędownikami i szanują prawo Boże przez ścisłe i święte spełnianie jego wymagań, kroczenie przed Panem w czystości, w świętości, a moc będzie towarzyszyła głoszeniu prawdy, która wszędzie będzie odbijała światło.WP2 356.4

Zasmucanie Ducha Bożego

Bóg nigdy nie porzuca ludu czy jednostek dopóki oni nie porzucą jego. Zewnętrzna opozycja nie spowoduje, że wiara ludu Bożego, który zachowuje jego przykazania, przyćmi się. Zaniedbanie wprowadzenia czystości i prawdy w praktykę zasmuci Ducha Bożego i osłabi ich, ponieważ Boga nie ma wśród nich, by błogosławił. Wewnętrzne zepsucie sprowadzi Boże potępienia na ten lud, tak jak sprowadziło na Jeruzalem. Och, niech słyszane będą błagające głosy, żarliwa modlitwa, aby ci, którzy głoszą innym sami nie zostali odrzuceni. Moi bracia, nie wiemy co jest przed nami, a nasze jedyne bezpieczeństwo leży w podążaniu za Światłością świata. Bóg będzie działał z nami i dla nas, jeśli grzechy, które sprowadziły jego gniew na starożytny świat, na Sodomę i Gomorę i na starożytne Jeruzalem, nie staną się naszym przestępstwem.WP2 357.1

Najmniejsze przestępstwo Bożego prawa sprowadza winę na przestępcę i bez żarliwej skruchy i porzucenia grzechu z pewnością stanie się on odstępcą... Jako lud, tak dalece jak to możliwe, oczyśćmy obóz z moralnego skalania i obciążających grzechów. Gdy grzech wykonuje swój marsz na lud, który twierdzi, że wywyższa moralny standard sprawiedliwości, jak możemy oczekiwać, że Bóg obróci swoją moc na naszą korzyść i uratuje nas jako lud, który czyni sprawiedliwość?... Jeśli jako lud nie trwamy w wierze, nie tylko piórem i słowem opowiadając się za przykazaniami Bożymi, ale zachowując każde z nich i nie naruszając świadomie ani jednej zasady, to czeka nas słabość i upadek. Jest to dzieło, które musimy spełnić w każdym z naszych zborów. Każdy człowiek musi być chrześcijaninem.WP2 357.2

Porzucanie grzechu

Niech grzech dumy zostanie porzucony, niech wszelka zbyteczność w ubiorze zostanie przezwyciężona, a wykazana będzie skrucha wobec Boga za bezwzględny rabunek wobec niego, co wstrzymało pieniądze, jakie powinny wpłynąć do skarbnicy dla podtrzymania dzieła Bożego na jego polach misyjnych. Niech dzieło reformacji, prawdziwego nawrócenia zostanie przedstawione ludowi i niech będzie do niego usilnie nakłaniany. Niech nasze uczynki, nasze zachowanie, odpowiada dziełu na ten czas, abyśmy mogli powiedzieć: “Naśladuj mnie, tak jak ja naśladuję Chrystusa”. Uniżmy nasze dusze przed Bogiem w upokorzeniu, poście i modlitwie, żalu za grzech i porzuceniu go.WP2 357.3

Głos wiernego stróża musi być obecnie słyszany wzdłuż całego szeregu: “Nadszedł poranek, lecz także noc”. Izajasza 21,12. Trąba musi wydać pewny dźwięk, ponieważ jesteśmy w wielkim dniu Pańskiego przygotowania... W naszym świecie rozpowszechnionych jest wiele nauk. Rozpowszechniona jest niejedna religia, która liczy sobie tysiące i dziesiątki tysięcy, istnieje jednak tylko jedna, która nosi podpis i pieczęć Boga. Istnieje religia człowieka i religia Boga. Musimy mieć nasze dusze przykute do wiecznej Skały. Wszystko w Bożym świecie, zarówno ludzie i nauki jak i sama natura, wypełnia pewne Boże słowo proroctwa i realizuje jego wielkie i końcowe dzieło w historii tego świata.WP2 358.1

Mamy być gotowi i oczekiwać na Boże rozkazy. Narody będą poruszone do samego ich środka. Poparcie zostanie cofnięte od tych, którzy głoszą Boży jedyny standard sprawiedliwości, jedyny pewny sprawdzian charakteru. A wszyscy, którzy nie pokłonią się dekretowi rad narodowych i nie będą posłuszni narodowym prawom, by wywyższać sabat ustanowiony przez człowieka grzechu, by lekceważyć Boży święty dzień, odczują nie tylko gnębicielską moc papiestwa, ale też protestanckiego świata, obrazu bestii.WP2 358.2

Szatan będzie czynił swoje cuda, by zwodzić; przedstawi swoją moc jako najwyższą. Może się wydawać jakby Kościół miał upaść, lecz on nie upadnie. Pozostanie, podczas gdy grzesznicy na Syjonie zostaną odsiani — plewy zostaną oddzielone od cennej pszenicy. Jest to straszna próba, mimo to musi mieć jednak miejsce. Nikt oprócz tych, którzy zwyciężyli przez krew Baranka i słowo swojego świadectwa nie znajdzie się wśród lojalnych i wiernych, bez skazy lub plamy grzechu, bez kłamstwa w ich ustach. Musimy być wyzuci z naszej własnej sprawiedliwości i odziani w sprawiedliwość Chrystusa.WP2 358.3

Odziani w sprawiedliwość Chrystusa

Resztka, która oczyszcza swoje dusze przez posłuszeństwo prawdzie gromadzi siłę z procesu poddawania próbom, wykazując piękno świętości wśród otaczającego odstępstwa. Tych wszystkich, mówi On: “Na moich dłoniach wyrysowałem”. Izajasza 49,16. Są zachowani w wiecznej, nieprzemijającej pamięci. Chcemy obecnie wiary, żywej wiary. Chcemy mieć żywe świadectwo, które dotyka serca grzesznika. Jest zbyt wiele głoszenia kazań i zbyt mało usługiwania. Chcemy świętego namaszczenia. Potrzebujemy ducha i żaru prawdy. Wielu kaznodziejów jest na wpół sparaliżowanych przez swoje własne wady charakteru. Potrzebują nawracającej mocy Bożej.WP2 358.4

To, czego Bóg wymagał od Adama przed jego upadkiem to doskonałe posłuszeństwo wobec jego prawa. Obecnie Bóg wymaga tego, czego wymagał od Adama, doskonałego posłuszeństwa, sprawiedliwości bez skazy, bez niedociągnięcia w jego oczach. Niech nam Bóg pomoże okazać mu wszystko, czego wymaga jego prawo. Nie możemy tego zrobić bez tej wiary, która wprowadza sprawiedliwość Chrystusa w naszą codzienną praktykę.WP2 359.1

Drodzy bracia, Pan przychodzi. Podnieście wasze myśli i głowy i radujcie się. Och, chcielibyśmy myśleć, że ci, którzy słyszą radosną wieść, którzy twierdzą, że kochają Jezusa, będą wypełnieni radością niewypowiedzianą i pełną chwały. Jest to dobra, radosna wieść, która powinna zelektryzować każdą duszę, która powinna być powtarzana w naszych domach i przekazywana tym, których spotykamy na ulicy. Jakaż bardziej radosna wieść może być przekazywana! Czepianie się i spór z wierzącymi czy niewierzącymi nie jest dziełem, jakie Bóg dał nam do wykonania.WP2 359.2

Jeśli Chrystus jest moim Zbawicielem, moją ofiarą moim pojednaniem, wtedy nigdy nie zginę. Wierząc w niego mam życie na wieki. Och, żeby wszyscy, którzy wierzą w prawdę wierzyli w Jezusa jako swojego własnego Zbawiciela. Nie mam na myśli tej taniej wiary niepopartej uczynkami, ale tę gorącą, żywą niezmienną trwał wiarę, która spożywa ciało i pije krew Syna Bożego. Chcę nie tylko, aby przestępstwa świętego prawa Bożego były mi przebaczone, ale chcę być podźwignięta w światłość Bożego oblicza. Nie po prostu zostać wpuszczoną do nieba, ale mieć szeroko otwarte wejście.WP2 359.3

Zbawienie w jedności z Chrystusem

Czy jesteśmy tak niewrażliwi jako szczególny lud, święty naród, na niewysłowioną miłość, jaką Bóg objawił wobec nas? Zbawienie nie polega na tym, by być ochrzczonym, nie polega na tym, by mieć nasze imiona zapisane w księgach zborowych, nie polega na tym, by głosić prawdę. Lecz jest to żywa jedność z Jezusem Chrystusem, bycie odnowionym w sercu, spełniając uczynki Chrystusa w wierze i trudzie miłości, w cierpliwości, łagodności i nadziei. Każda dusza zjednoczona z Chrystusem będzie żywym misjonarzem wszędzie wokół siebie. Będzie pracowała dla tych, którzy są blisko i tych, którzy są daleko. Nie będzie miała żadnego dzielonego uczucia, żadnego zainteresowania jedynie budowaniem jednej dziedziny dzieła, której przewodniczy i tam pozwala, by jej gorliwość się kończyła. Wszyscy będą pracowali z zainteresowaniem, aby uczynić silną każdą dziedzinę. Nie będzie żadnej miłości własnej, żadnego samolubnego zainteresowania. Sprawa jest jedna, prawda jest wielką całością.WP2 359.4

Z powodzeniem może zostać postawione pytanie płynące ze szczerego, niespokojnego serca: “Czy pielęgnuję zawiść, czy pozwalam zazdrości znaleźć miejsce w moim sercu?”. Jeśli tak, Chrystusa tam nie ma. “Czy miłuję prawo Boże, czy miłość Jezusa Chrystusa jest w moim sercu?” Jeśli miłujemy się wzajemnie, tak jak Chrystus nas umiłował, to przygotowujemy się do błogosławionego nieba pokoju i odpoczynku. Nie ma tam żadnej walki o to, by być pierwszym, by mieć przewagę; wszyscy będą miłowali swego bliźniego jak siebie samego. Och, oby Bóg otworzył zrozumienie i przemówił do serc naszych zborów przez przebudzenie indywidualnych członków...WP2 360.1

Ci, którzy czują się beztroscy na Syjonie potrzebują przebudzenia. Wielka jest odpowiedzialność tych, którzy niosą prawdę, a mimo to nie czują wagi i ciężaru dusz. Och, żeby mężczyźni i kobiety wyznający prawdę przebudzili się, wzięli jarzmo Chrystusa i podnieśli jego brzemię. Poszukiwani są ci, którzy nie będą mieli jedynie nominalnego zainteresowania, ale zainteresowanie podobne Chrystusowi, niesamolubne — intensywny żar, który nie osłabnie w obliczu trudności ani nie oziębnie, ponieważ bezprawie się rozmnoży.WP2 360.2

Chcę przemówić do uszu naszego ludu w Ameryce w każdym zborze. Powstańcie z martwych, a Chrystus da wam życie. Dusze giną dla światła prawdy, która jest w Jezusie. Stoimy na samych granicach wiecznego świata. Niestali chrześcijanie nie będą poszukiwani dla tego dzieła. Sentymentalna i gustowna religia nie jest potrzebna na ten czas. W naszą wiarę i głoszenie prawdy musi być wniesiona intensywność. Mówię wam, nowe życie wydobywa się od szatańskich przedstawicieli, by pracować z mocą, jakiej dotychczas sobie nie uświadamialiśmy. A czy nowa moc z góry nie weźmie w posiadanie ludu Bożego? Prawda, uświęcająca w swoim wpływie, musi być usilnie przedstawiana ludowi. Żarliwe prośby muszą być zanoszone do Boga, rozdzierająca modlitwa do niego, aby nasze nadzieje jako ludu nie były oparte na przypuszczeniach, ale na wiecznych realiach. Musimy wiedzieć dla siebie samych, przez dowód Słowa Bożego, czy trwamy w wierze, zdążając do nieba czy nie. Moralnym standardem charakteru jest prawo Boże. Czy odpowiadamy jego wymaganiom? Czy lud Pański wnosi swoją własność, swój czas, swoje talenty i cały swój wpływ w dzieło na ten czas? Powstańmy. “A tak, jeśliście wzbudzeni z Chrystusem, tego co w górze szukajcie, gdzie siedzi Chrystus po prawicy Bożej”. Kolosan 3,1. — Letter 55, 1886.WP2 360.3

W miarę jak zbliżamy się do końca czasu sprzymierzenia wzrosną w liczbie i mocy. Sprzymierzenia te stworzą wpływy sprzeciwiające się prawdzie, kształtując nowe grupy rzekomych wierzących, którzy będą realizowali swoje własne zwodnicze teorie. Wzrośnie odstępstwo. “Odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich”. 1 Tymoteusza 4,1. Mężczyźni i kobiety sprzymierzyli się, by sprzeciwić się Panu Bogu niebios, a Kościół jest jedynie w połowie świadomy tej sytuacji. Potrzeba znacznie więcej modlitwy, znacznie więcej gorliwego wysiłku, wśród wyznających wierzących.WP2 361.1

Szatańscy przedstawiciele w ludzkiej postaci wezmą udział w tej ostatniej wielkiej walce, by sprzeciwić się budowaniu królestwa Bożego. A niebiańscy aniołowie w ludzkim przebraniu będą na polu działania. Te dwie przeciwne sobie grupy będą istniały do czasu zamknięcia ostatniego wielkiego rozdziału historii tego świata. Szatańscy przedstawiciele są w każdym mieście. Ani na chwilę nie możemy pozwolić sobie na to, by nie mieć się na baczności. Prawdziwi, oddani wierzący będą modlili się coraz więcej, a mniej mówili o sprawach małej wagi. Coraz bardziej zdecydowane świadectwa będą wychodziły z ich ust, by zachęcać słabych i potrzebujących. Nie ma czasu na to, by lud Boży był słabeuszem, ni to jednym ni drugim. Niech wszyscy będą pilnymi studentami Słowa. Musimy być mocni w Panu i w potężnej mocy jego. Nie możemy żyć życiem przypadkowym i być prawdziwymi chrześcijanami. — The Review and Herald, 5 sierpień 1909.WP2 361.2

Kryzys prawa niedzielnego

Nie wstydźcie się naszej nazwy