“Kosztowna rodzina”

Pisali do mnie ludzie, mówiąc, że muszą mieć wyższe zarobki i przytaczając jako usprawiedliwienie kosztowną rodzinę. A w tym samym czasie instytucja, z którą byli związani, zmuszona była gospodarować oszczędnie, aby stawić czoło bieżącym wydatkom. Dlaczego ktokolwiek miałby przytaczać kosztowną rodzinę jako powód domagania się wysokich zarobków? Czy lekcja udzielona przez Chrystusa nie jest wystarczająca? On mówi: “Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój, i niech idzie za mną”. Mateusza 16,24.WP2 169.5

Nasze instytucje zostały założone po to, by służyły jako skuteczne sposoby rozwijania dzieła zbawienia dusz. Ci, którzy są z nimi związani mają uczyć się, w jaki sposób mogą pomóc tej instytucji, a nie w jaki sposób mogą najwięcej wybrać ze skarbnicy. Jeśli sięgają po więcej niż wynosi ich należność, przeszkadzają sprawie Bożej. Niech każdy, kto jest związany z tymi instytucjami powie: “Nie ustalę moich zarobków na wysokim pułapie, ponieważ to obrabowałoby skarbnicę i ogłoszenie poselstwa miłosierdzia byłoby powstrzymywane. Muszę ćwiczyć się w oszczędności. Ci, którzy są na zewnątrz na polu wykonują dzieło, które jest tak samo konieczne jak dzieło, które ja wykonuję. Muszę zrobić wszystko co w mojej mocy, aby im pomóc. Do Boga należą środki, którymi się posługuję i postąpię tak, jak Chrystus postąpiłby na moim miejscu. Nie poświęcę pieniędzy na luksusy. Będę pamiętał o Pańskich pracownikach na polach misyjnych. Oni bardziej potrzebują środków niż ja. W swojej pracy wchodzą w kontakt z wielkim ubóstwem i cierpieniem. Muszą nakarmić głodnych i przyodziać nagich. Muszę ograniczyć moje wydatki, abym mógł uczestniczyć w ich pracy miłości”. — Special Testimonies, Series B XIX, 19-20.WP2 170.1