Ο Σωτήρας παρατηρεί με άπειρη τρυφερότητα τις ψυχές τις οποίες εξαγόρασε με το αίμα Του. Αυτές αποτελούν το στόχο της αγάπης Του. Τις προσέχει με απερίγραπτη λαχτάρα. Η καρδιά Του συγκινείται όχι μόνο από τα καλοαναθρεμμένα και ελκυστικά παιδιά, αλλά και από εκείνα που από κληρονομικότητα ή από αμέλεια αποκτούν αντιπαθητικό χαρακτήρα. Πολλοί γονείς δεν καταλαβαίνουν μέχρι ποιό σημείο θεωρούνται υπεύθυνοι για τα ελαττώματα αυτά των παιδιών τους. Δεν έχουν ούτε την τρυφερότητα ούτε τη σύνεση να φερθούν όπως πρέπει προς τα σφάλλοντα παιδιά τους τα οποία αυτοί οι ίδιοι τα έφτιαξαν έτσιόπως έγιναν. Ο Ιησούς όμως λυπάται τα παιδιά αυτά. Εξιχνιάζει την πορεία από την αφορμή μέχρι το αποτέλεσμα. ZY 21.2
Ο Χριστιανός εργάτης μπορεί να γίνει το όργανο του Χριστού για να οδηγήσει τα πλανημένα αυτά παιδιά στο Σωτήρα. Με σύνεση και διακριτικότητα μπορεί να τα δέσει με την ψυχή του, μπορεί να τα εφοδιάσει με θάρρος και με ελπίδα.Με τη χάρη του Χριστού παρακολουθεί τη μεταλλαγή του χαρακτήρα τους ώστε να μπορεί να ειπωθεί γι’ αυτά: «Των τοιούτων είναι η βασιλεία του Θεού.» ZY 21.3