Σε πολλά μέρη αυτοσυντήρητοι ιεραπόστολοι μπορούν να εργάζονται με επιτυχία. Ο απόστολος Παύλος εργάσθηκε σαν αυτοσυντηρούμενος ιεραπόστολος όταν έφερνε την επίγνωση του Χριστού σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ενώ καθημερινά δίδασκε το Ευαγγέλιο στις μεγάλες πόλεις της Ασίας και της Ευρώπης, παράλληλα εργάζονταν ως τεχνίτης για να συντηρεί τον εαυτό του και τους συντρόφους του. Τα αποχαιρετιστήρια λόγια του προς τους πρεσβυτέρους της Εφέσου φανερώνουν τον τρόπο της εργασίας του και περιέχουν θαυμάσια μαθήματα για κάθε λειτουργό του ευαγγελίου: ZY 121.1
«Σεις εξεύρετε,»τους είπε, «πως επέρασα μεθ’ υμών όλον τον χρόνον . . . ότι δεν υπέκρυψα ουδέν των συμφε-ρόντων, ώστε να μη αναγγείλω αυτό προς εσάς και να σας διδάξω δημοσία και κατ’ οίκους . . . Αργύριον ή χρυσίον ή ιμάτιον ουδενός επεθύμησα σεις δε αυτοί εξεύρετε ότι εις τας χρείας μου και εις τους όντας μετ’ εμού αι χείρες αύται υπηρέτησαν. Κατά πάντα υπέδειξα εις εσάς ότι ούτω κοπιάζοντες πρέπει να βοηθήτε τους ασθενείς και να ενθυμήσθε τους λόγους του Κυρίου Ιησού, ότι Αυτός είπε Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.» (Πράξ. 20:18-35.) ZY 121.2
Στις μέρες μας, αν διέπονταν πολλοί από το ίδιο πνεύμα της αυτοθυσίας, θα μπορούσαν με παρόμοιο τρόπο να εκτελέσουν ένα καλό έργο. Ας αρχίσουν δύο ή και περισσότεροι μαζί ένα ευαγγελιστικό έργο. Ας επισκέπτονται τους ανθρώπους και ας προσεύχονται, ας ψάλλουν, ας διδάσκουν, ας εξηγούν τις Γραφές και ας περιποιούνται τους ασθενείς. Μερικοί μπορούν να αυτοσυντηρηθούν ως βιβλιοπώλες• άλλοι, όπως ο απόστολος, μπορούν να ασχολούνται με κάποια τέχνη ή να καταβάλουν οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια. Καθώς προχωρούν στο έργο τους, αναγνωρίζοντας την αναξιότητά τους αλλά εξαρτώμενοι ταπεινά από το Θεό, αποκτούν μία ευλογημένη πείρα. Ο Κύριος Ιησούς προηγείται και αυτοί βρίσκουν χάρη και βοήθεια ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. ZY 121.3
Αυτοί που έχουν εκπαιδευθεί για το ιατρικό ιεραποστολικό έργο σε ξένες χώρες θα πρέπει να ενθαρρύνονται να πηγαίνουν χωρίς αναβολή εκεί και να αρχίσουν να εργάζονται ανάμεσα στους ντόπιους, μαθαίνοντας τη γλώσσα τους ενώ εργάζονται. Σύντομα θα είναι σε θέση να διδάξουν τις απλές αρχές του λόγου του Θεού. ZY 122.1
Παντού στον κόσμο χρειάζονται οι φορείς της ευσπλαχνίας. Χριστιανικές οικογένειες καλούνται να πηγαίνουν σε περιοχές που βρίσκονται στο σκότος και στην πλάνη, να πηγαίνουν σε ξένους αγρούς, να γνωριστούν με τις ανάγκες των συνανθρώπων τους και να εργασθούν για το σκοπό του Κυρίου. Αν τέτοιες οικογένειες πήγαιναν να εγκατασταθούν στα σκοτεινά μέρη της Γης που οι άνθρωποι περιβάλλονται από πνευματικό ζόφος και αν άφηναν το φως του Χριστού να λάμψει μέσω αυτών, τι θαυμάσιο έργο θα μπορούσε να γίνει! ZY 122.2
Το έργο αυτό απαιτεί αυτοθυσία. Ενώ πολλοί περιμένουν να μετατοπισθεί πρώτα κάθε εμπόδιο, το έργο που θα μπορούσαν να κάνουν παραμένει μη ολοκληρωμένο και πλήθη ολόκληρα πεθαίνουν χωρίς ελπίδα και χωρίς Θεό. Μερικοί για εμπορικά οφέλη, ή για την απόκτηση επι-στημονικών γνώσεων, ριψοκινδυνεύουν τη ζωή τους σε ταραγμένες περιοχές και με χαρά υφίστανται θυσίες και δεινά. Πόσο λιγοστοί όμως είναι εκείνοι που προθυμοποι-ούνται για το καλό των συνανθρώπων τους να μεταφέρουν τις οικογένειές τους σε περιοχές όπου υπάρχει η έλλειψη του Ευαγγελίου. ZY 122.3
Να πλησιάζει κανείς τους ανθρώπους σε οποιοδήποτε μέρος ή κατάσταση βρίσκονται και να τους βοηθάει με κάθε δυνατό τρόπο, αυτή είναι η πραγματική υπηρεσία. Με μία τέτοια προσπάθεια μπορείτε να κερδίσετε καρδιές και να ανοίξετε την πόρτα για να βρουν το δρόμο οι ψυχές που χάνονται. ZY 122.4
Στο όλο έργο σας να θυμάστε ότι είστε αναπόσπαστα δεμένοι με το Χριστό, ότι αποτελείτε μέρος του μεγάλου σχεδίου της απολύτρωσης. Η αγάπη του Χριστού πρέπει να ρέει από τη ζωή σας σαν ένα ιαματικό ρεύμα που σκορπίζει ζωή. Καθώς προσπαθείτε να προσελκύσετε άλλους μέσα στον κύκλο της αγάπης Του, αφήσετε την αγνότητα της γλώσσας σας, την ανιδιοτέλεια της υπηρεσίας σας, τη φαιδρότητα της διαγωγής σας να μαρτυρούν για τη δύναμη της χάρης Του. Δώστε στον κόσμο μία τόσο αγνή και πιστή αναπαράσταση του Χριστού, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να Τον διακρίνουν μέσα στην ωραιότητά Του. ZY 123.1
Δεν είναι καλό να προσπαθούμε να αλλάξομε τους άλλους αυτά που θεωρούμε κακές συνήθειες. Μία τέτοια προσπάθεια συχνά καταλήγει σε μεγαλύτερη ζημιά παρά σε όφελος. Στη συνομιλία Του με τη Σαμαρείτισσα, ο Χριστός, αντί να υποτιμήσει το πηγάδι του Ιακώβ, παρουσίασε κάτι καλύτερο. «Εάν ήξευρες την δωρεάν του Θεού,» είπε, «και τις είναι ο λέγων σου, Δος Μοι να πίω, συ ήθελες ζητήσει παρ’ Αυτού, και ήθελε σοι δώσει ύδωρ ζων.» (Ιωάν. 4:10.) Έστρεψε τη συζήτηση στο θησαυρό που είχε να μεταδώσει, προσφέροντας στη γυναίκα κάτι καλύτερο από ότι εκείνη είχε, τη χαρά και την ελπίδα του Ευαγγελίου. ZY 123.2
Αυτό είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο πρέπει να εργαζόμαστε. Πρέπει να προσφέρομε στους ανθρώπους κάτι καλύτερο από αυτό που έχουν, την ειρήνη του Χριστού η οποία υπερβαίνει κάθε λογισμό. Πρέπει να τους μιλήσουμε για τον άγιο νόμο του Θεού, το αντίγραφο του χαρακτήρα Του και την έκφραση εκείνου που επιθυμεί να γίνει αντίγραφο Του. Δείξτε τους πόσο ασύγκριτα ανώτερη από τις εφήμερες χαρές και απολαύσεις του κόσμου είναι η άφθαρτη δόξα του ουρανού. Πείτε τους για την ελευθερία και την ανάπαυση που υπάρχουν στο Σωτήρα. «Όστις όμως πίη εκ του ύδατος, το οποίον Εγώ θέλω δώσει εις αυτόν, δεν θέλει διψήσει εις τον αιώνα,» δήλωσε. (Εδ. 14.) ZY 123.3
Υψώστε το Χριστό φωνάζοντας: «Ιδού, ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου!» (Ιωάν. 1:29.) Μόνο Αυτός είναι σε θέση να ικανοποιήσει τη δίψα της καρδιάς και να χαρίσει την ειρήνη στην ψυχή. ZY 124.1
Από όλους τους ανθρώπους του κόσμου, οι μεταρ-ρυθμιστές θα πρέπει να είναι οι πιο αφίλαυτοι, οι πιο καλόκαρδοι και πιο ευγενικοί. Στη ζωή τους πρέπει να καθρεφτίζεται η πραγματική καλοσύνη των ανιδιοτελών πράξεων. Ο εργάτης από τον οποίο λείπει η ευγένεια και ο φέρεται άσχημα όταν συναντά την άγνοια και τις παραξενιές των άλλων, που προτρέχει στην ομιλία του και φέρεται με απερισκεψία, μπορεί να κλείσει το δρόμο προς τις καρδιές των ανθρώπων ώστε ποτέ πια να μη μπορέσει να τις πλησιάσει. ZY 124.2
Όπως η δροσιά και η σιγανοστάλαχτη βροχή πέφτουν πάνω στα μαραμένα φυτά, έτσι πρέπει και τα λόγια να πέφτουν απαλά όταν προσπαθούμε να αποτρέψουμε τους ανθρώπους από τα λάθη. Το σχέδιο του Θεού είναι πρώτα να αγγιχθεί η καρδιά. Οφείλουμε να μιλούμε για την αλήθεια με αγάπη και να έχουμε εμπιστοσύνη ότι Εκείνος θα της δώσει τη δύναμη για τη μετάλλαξη της ζωής. Το Άγιο Πνεύμα θα ζωντανεύσειστην ψυχή το λόγο που αναφέρεται με αγάπη. ZY 124.3
Από φυσικού μας είμαστε εγωκεντρικοί και ισχυρογνώμονες. Όταν όμως μαθαίνομε τα μαθήματα που επιθυμεί να μας διδάξει ο Χριστός, γινόμαστε συμμέτοχοι της φύσης Του και στο εξής ζούμε τη δική Του ζωή. Το θαυμάσιο παράδειγμα του Χριστού, η απαράμιλλη τρυφερότητα με την οποία συμμερίζονταν τα αισθήματα των άλλων, κλαίγοντας με τους κλαίοντες και όνταςχαρούμενος με τους χαίροντες, πρέπει να ασκεί βαθειά επιρροή στο χαρακτήρα όλων εκείνων που Τον ακολουθούν ειλικρινά. Με έργα και πράξεις καλοσύνης θα προσπαθήσουν να κάνουν το μονοπάτι ευκολοδιάβατο για τα κουρασμένα πόδια. ZY 124.4
«Κύριος ο Θεός έδωκεν εις εμέ γλώσσαν πεπαιδευ-μένων, δια να εξεύρω πως να λαλήσω λόγον εν καιρώ προς τον βεβαρυμένον.» (Ησ. 50:4.) ZY 125.1
Γύρω μας υπάρχουν ψυχές που υποφέρουν. Τους συναντούμε εδώ και εκεί, παντού. Ας ψάξομε να βρούμε τους πονεμένους αυτούς, να τους πούμε ένα λόγο στον κατάλληλο καιρό για να παρηγορήσομε τις καρδιές τους. Ας γίνομε κανάλια μέσω των οποίων ρέουν τα δροσιστικά νερά της ευσπλαχνίας. ZY 125.2
Σε όλες τις συναναστροφές μας πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι στη ζωή των άλλων υπάρχουν κεφάλαια που παραμένουν ερμητικά κλειστά στα ανθρώπινα μάτια. Στο βιβλίο των αναμνήσεων υπάρχουν θλιβερές ιστορίες που φυλάγονται με θρησκευτική ευλάβεια από τα περίεργα μάτια. Υπάρχουν καταχωρημένοι εκεί διαρκείς, σκληροί αγώνες εναντίον δυσχερών περιστάσεων, δυσκολίες πιθανόν οικογενειακής φύσης οι οποίες μέρα με τη μέρα εξαντλούν το θάρρος, την εμπιστοσύνη και την πίστη. Όσοι αγωνίζονται με μεγάλες δυσκολίες τον αγώνα της ζωής μπορεί να ενισχυθούν και να ενθαρρυνθούν με μικρές εκδηλώσεις αβροφροσύνης πουαπαιτούν ελάχιστη προσπάθεια. Γι’ αυτούς μία εγκάρδια, θερμή χειραψία από ένα πραγματικό φίλο αξίζει περισσότερο από ότι το χρυσάφι και το ασήμι. Οι πράξεις καλοσύνης βρίσκουν την ίδια απήχηση όπως ένα αγγελικό χαμόγελο. ZY 125.3
Πλήθη ανθρώπων παλεύουν με τη φτώχεια, αναγκα-σμένοι να εργάζονται σκληρά για ελάχιστη αμοιβή και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν παρά τα απολύτως απαραίτητα. Ο κόπος και η στέρηση, χωρίς καμία ελπίδα για καλυτέρευση, καταντούν το φορτίο τους δυσβάσταχτο. Και αν προστεθεί σ’ αυτό ο πόνος και η αρρώστια, το φορτίο γίνεται σχεδόν ασήκωτο. Βασανισμένοι από τις έγνοιες και καταπονημένοι, δεν ξέρουν που να στραφούν για βοήθεια. Δείξτε συμπόνια για τις δοκιμασίες τους, για τον πόνο της ψυχής τους και για τις απογοητεύσεις τους. Αυτό θα ανοίξει το δρόμο για να μπορέσετε να τους βοηθήσετε. Μιλήστε τους για τις υποσχέσεις του Θεού, προσεύχεσθε μαζί τους για την κατάστασή τους, υμνείστε τους με ελπίδα. ZY 125.4
Λόγια χαρούμενα και ενθαρρυντικά, ειπωμένα τη στιγμή που η ψυχή πονά και σφιγμομετρούμενο το θάρρος κοντεύει να εκλείψει, ο Σωτήρας τα θεωρεί απευθυνόμενα σ’ Αυτόν. Καθώς χαροποιούνται οι καρδιές, οι άγγελοι του ουρανού παρακολουθούν και τα αναγνωρίζουν με ευχαρίστηση. ZY 126.1
Από γενεά σε γενεά ο Κύριος προσπάθησε να αφυπνίσει στις καρδιές των ανθρώπων το αίσθημα της θεϊκής συναδελφοσύνης. Συνεργασθείτε μαζί Του σ’ αυτό. Ενώ η αποξένωση και η έλλειψη εμπιστοσύνης κατακλύζουν τον κόσμο, οι μαθητές του Χριστού οφείλουν να φανερώνουν το πνεύμα που βασιλεύει στον ουρανό. ZY 126.2
Μιλάτε όπως Εκείνος θα μιλούσε. Φέρεσθε όπως Εκείνος θα φέρονταν. Αποκαλύπτετε διαρκώς τη γλυκύτητα του χαρακτήρα Του. Φανερώνετε τον πλούτο της αγάπης η οποία αποτελεί τη βάση όλων Του των διδασκαλιών και όλων Του των δοσοληψιών με τους ανθρώπους. Οι ταπεινότεροι εργάτες, όταν συνεργάζονται με το Χριστό, μπορεί να αγγίξουν χορδές η παλμική κίνηση των οποίων μπορεί να φθάσει στα έσχατα της Γης και να ηχεί μελωδικά στους ατέλειωτους αιώνες. ZY 126.3
Επουράνια πνεύματα περιμένουν να συνεργαστούν με τα ανθρώπινα όργανα για να αποκαλύψουν στον κόσμο τι μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι και τι μπορεί να κατορθώσει η σύνδεσή τους με το θεϊκό παράγοντα για τη σωτηρία των ψυχών οι οποίες είναι έτοιμες να χαθούν. Απεριόριστη είναι η χρησιμότητα εκείνου που βάζοντας το εγώ στην άκρη, κάνει τόπο για τη δράση του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά και ζει μία ζωή πάντα καθιερωμένη στο Θεό. Όλοι όσοι καθιερώνουν σώμα, ψυχή και νου στην υπηρεσία Του θα δέχονται συνεχώς μία ανανεωμένη δωρεά φυσικής, ψυχικής και πνευματικής δύναμης. Τα ανεξάντλητα εφόδια του Ουρανού βρίσκονται στη διάθεσή τους. Ο Χριστός τους χορηγεί πνοή από το Πνεύμα Του και ζωή από τη ζωή Του. Το Άγιο Πνεύμα κινητοποιεί τις σπουδαιότερες δραστηριότητές του για να εργαστεί στο νου και στην καρδιά. Με τη χάρη που μας χορηγείται μπορούμε να επιτελέσουμε νίκες οι οποίες εξ αιτίας των εσφαλμένων και προκατειλημμένων αντιλήψεών μας, εξαιτίας των ελαττω-μάτων του χαρακτήρα μας και της περιορισμένης μας πίστης, φαίνονταν πριν ακατόρθωτες. ZY 126.4
Στον καθένα που προσφέρεται ανεπιφύλακτα στον Κύριο για υπηρεσία, χορηγείται δύναμη για την επίτευξη ανυπολογίστων αποτελεσμάτων. Για τα άτομα αυτά ο Θεός θα κάνει μεγάλα πράγματα. Θα ενεργήσει στη σκέψη των ανθρώπων έτσι ώστε σ’ αυτόν ακόμη τον κόσμο να αποκαλυφθεί μία εκπλήρωση της υπόσχεσης του μελλοντικού κόσμου. ZY 127.1
«Η έρημος και η άνυδρος
θέλουσιν ευφρανθή δι’ αυτά,
Και η ερημία θέλει αγαλλιασθή και
ανθήσει ως ρόδον.
Θέλει ανθήσει εν αφθονία και
αγαλλιασθή χαίρουσα καιν αλαλάζουσα
Η δόξα του Λιβάνου θέλει δοθή
εις αυτήν,
Η τιμή του Καρμήλου και
Σαρών
Οι τόποι ούτοι θέλουσιν ιδεί την δόξαν του Κυρίου,
και την μεγαλοσύνην του Θεού ημών.
«Ενισχύσατε τας κεχαυνωμένας χείρας,
και στερεώσατε τα παραλελυμένα γόνατα.
Είπατε προς τους πεφορτισμένους την καρδίαν, ZY 127.2
Ισχύσατε, μη φοβείσθε-
Ιδού, ο Θεός σας. . .
«Τότε οι οφθαλμοί των τυφλών
θέλουσιν ανοιχθή
και τα ώτα των κωφών
θέλουσιν ακούσει
Τότε ο χωλός θέλει πηδά ως έλαφος
και η γλώσσα του μογιλάλου θέλει ψάλλει-
Διότι εν ερήμω θέλουσιν αναβλύσει ύδατα
και ρεύματα εν τη ερημία.
«Και η ξηρά γη θέλει
καταστή λίμνη
Και η διψώσα γη πηγαί
ύδατος . . .
Και εκεί θέλει είσθαι λεωφόρος
και οδός
Και θέλει ονομασθή
Οδός αγία-
Ο ακάθαρτος δεν θέλει περάσει δι’ αυτής
Αλλά θέλει είσθαι δι’ αυτούς-
Ο οδεύων και οι μωροί
δεν θέλουσι πλανάσθαι.
«Λέων δεν θέλει είσθαι εκεί και θηρίον
αρπακτικόν δεν θέλει αναβή εκεί-
Δεν θέλει ευρεθή εκεί-
Αλλά οι λελυτρωμένοι θέλουσι περιπατεί εκεί-
Και οι λελυτρωμένοι του Κυρίου
θέλουσιν επιστρέψει
Και ελθεί εν αλαλαγμώ εις την Σιών-
Και ευφροσύνη αιώνιος θέλει είσθαι
επί της κεφαλής αυτών-
Αγαλλίασιν και ευφροσύνην θέλουσιν απολαύσει- ZY 128.1
Η λύπη δε και ο στεναγμός
θέλουσι φύγει.» (Ησ. 35:1-10.) ZY 129.1